De Vak P-schrijver van deze week wordt dinsdag 75 jaar.
Namens heel Nieuws030: gefeliciteerd, Ad!

     
Door Ad van Liempt - Het was niet zo’n sensationele wedstrijd als de AZ–FC Utrecht van vorig jaar januari – u weet wel, die 5-5, de mooiste wedstrijd die ik ooit zelf bijwoonde. Maar het duel van deze zondag in Alkmaar kwam toch aardig in de buurt.

Na twee totaal verschillende speelhelften eindigde het in 3-3, met als resultaat dat AZ direct in de Europa League gaat spelen en FC Utrecht donderdag Sparta ontvangt in de halve finale van de play-offs.

Net als vorig jaar januari mocht ik er, dankzij buurman en AZ-fan Rob, bij zijn. Ik zat nu op exact dezelfde plaats en moest steeds aan Tasos Douvikas denken, die daar drie keer scoorde, en aan de toen op hun topniveau spelende Boussaid, Bozdogan en Booth.

Ze stonden vandaag allemaal in de basis, behalve Douvikas natuurlijk – die strijdt tegenwoordig om een vaste plaats in Celta de Vigo. 

AZ was nog niet in het Utrechtse strafschopgebied geweest, en FC Utrecht had al een handvol corners geproduceerd, toen Mees de Wit na een kwartier uit de kluts een gemakkelijke kans kreeg en benutte. Binnen een minuut was het 2-0 door een schitterende lob van Ruben van Bommel.

Vervolgens leek Pavlidis, met een fraaie kopbal, FC Utrecht definitief af te schminken: 3-0 na 37 minuten. Utrecht was veel aan de bal, maar verdedigde weinig geconcentreerd en ging een kansloze nederlaag tegemoet – geen moment meer gedacht aan de 5-5 van vorig jaar.

Na de rust was alles anders. Met dank aan Riechedley Bazoer, ooit een blauwe maandag middenvelder bij Utrecht, en nu de uiterst laconieke centrale verdediger bij AZ. Hij speelde zonder te kijken terug op zijn keeper, Jens Toornstra voelde dat aankomen en sprong ertussen. Niet zelfzuchtig liet hij Othman Boussaid 1-3 scoren.

Vijf minuten later – FC Utrecht drong aan, opgezweept door het uitvak, maar leek nog altijd kansloos – bezorgde AZ-motor Dany de Wit zichzelf een totaal mislukte afscheidswedstrijd. Hij kwam schandalig hard in op Souffian El Karouani en mocht, na interventie van de VAR, vertrekken.

Vanaf dat moment verstijfde AZ. Het raakte geen bal meer fatsoenlijk, en bij FC Utrecht domineerden opeens de voortreffelijke middenvelders Iqbal, Toornstra en Bozdogan de wedstrijd. Het gaat mis, voorvoelde buurman Rob. Hij had gelijk: eerst een kopbal van Sam Lammers (wat zou het mooi zijn als hij kon blijven…) en daarna een beheerste schuiver van Viktor Jensen – allebei na goed werk van de uitstekend ingevallen Jeppe Okkels: het was 3-3.

En het was bijna 3-4 door Marouan Azarkan, maar die stond een paar centimeter buitenspel.

En zo realiseerde FC Utrecht, uit geslagen positie, alsnog het thuisvoordeel in de play-off-strijd tegen Sparta. Hoewel, thuisvoordeel? Beide ploegen verloren dit seizoen hun thuiswedstrijd tegen elkaar. Misschien is er bij die twee wel sprake van een uitvoordeel, wie zal het zeggen?

Donderdag gaan we het zien in Galgenwaard, een wedstrijd om je op te verheugen. Want voor ons op Vak P en op al die andere vakken is het in ieder geval wel een voordeel dat de FC thuis speelt.