Hans van Echtelt - We moeten teruggaan naar november om de laatste volle winst van FC Utrecht te kunnen begroeten. Om precies te zijn: 28 november. De middag dat invaller Adrian Dalmau zijn van richting veranderde kopbal achter Heracles-doelman Janis Blaswich zag caramboleren.

De angst vooraf dat dezelfde Dalmau hetzelfde kunststukje zou gaan uitvoeren tegen FC Utrecht, werd vooraf door tal van FC-supporters gevreesd. Adrian was immers getransfereerd naar Sparta en zat ongetwijfeld vol revanchegevoelen over zijn mislukte periode bij FC Utrecht waar hij ook door een deel van de aanhang geregeld werd weggehoond. 

Maar het pakte totaal anders uit op Spangen waar Dalmau en zijn teamgenoten geen poot aan de grond kregen tegen een dit keer uiterst gemotiveerd FC Utrecht. Al een kwartier voor tijd kon de technische staf van de  bezoekers (en ook wij van Vak P als tv-kijkers) opgelucht toekijken. Toen maakte Sander van der Streek er 0-3 van en was de koers definitief gelopen. De andere treffers kwamen van Tasos Douvikas en Mimoun Mahi.

Een leuke opsteker ook voor trainer Hake die de laatste tijd behoorlijk onder vuur lag bij de achterban. Maar ook voor aanvoerder Mark van der Maarel die tegen Sparta zijn 286-ste wedstrijd in dienst van FC Utrecht speelde en daarmee een andere pure clubman, namelijk Ton de Kruyk evenaarde. Hij staat daarmee gedeeld op vijfde plek van de ‘eeuwige ranglijst van FC-spelers aller tijden’. Maar nog op eerbiedige afstand van Jan Willem van Ede (409), Leo van Veen (391), Jean Paul de Jong (370) en Herman Verrips (298). Dus Mark heeft nog even te gaan….