Door Hans van Echtelt - In de ruim zestig jaar dat ik Galgenwaard bezoek, heb ik zelden meer chagrijn en cynisme om me heen beluisterd als na de wedstrijd tegen Fortuna Sittard. Het wekte geen verbazing, ik ken mijn pappenheimers.

Zelf was ik in het geheel niet verbaasd over de nederlaag van mijn favorieten. Ze moesten wel bezwijken onder de hoogspanning die rond deze ‘cruciale’ wedstrijd was ontstaan. Het begon al met die lege plekken op de Bunnik Side bij de aftrap, na vijf minuten weer ingenomen. Met spandoeken die er niet om logen. ‘Schaam je kapot’ , ‘Onze liefde kent geen grenzen, maar ook jij kan te ver gaan’ en ‘Frans grijp in, samen zijn we Utrecht’.

Het was duidelijk, dit keer mocht per se niet verloren worden.

Foto: Rutger Slijper

De spelers moeten bij hun opkomst de lege plekken en de spandoeken ook gezien hebben. En zoals verwacht werrd vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Edwin van de Graaf krampachtig gevoetbald. Fortuna had de regie en gaf weinig weg, in tegenstelling tot de uitwedstrijd in Sittard toen FC Utrecht liefst vier keer scoorde en vooral Tasos Douvikas zich kon uitleven met een haarzuivere hattrick.

De overijverige Griek was ook dit keer de enige die zijn oude niveau haalde en ook de enige treffer op zijn naam bracht. Maar de andere spelers benaderden geen moment de gewenste vorm, het gemis van de smaakmakers Taylor Boothg en Can Bozdogan deed zich pijnlijk voelen. 

Over hoogspanning gesproken: hoe kan het anders verklaard worden dat Mark van der Maarel en Naoki Maeda vrij voor doelman Ivar Pandur hopeloos misten. Hoe kan het verklaard worden dat centrale verdediger Modibop Sagnan doorlopend de bal naar de verkeerde kleur speelde.

En dat Mike van der Hoorn met een volkomen mislukte kopbal de ‘assist’ leverde voor de winnende treffer van invaller Tijjani Noslin. Waarbij ook nog gezegd kan worden dat de altijd zo solide Vasilis Barkas zich dit keer liet verrassen in de korte hoek. En toen stond er ineens 1-2 op het scorebord, schlemielig dat wel.

Maar natuurlijk kwam de Bunnik Side weer in actie met het massaal meegezongen ‘Schaam je kapot” op de proppen. Want het Italiaanse begrip ‘supportare’ betekent immers ondersteunen, zo doe je dat dus bij een club in nood…. Wie moet zich eigenlijk schamen! 

Over hoogspanning gesproken, clubeigenaar Frans van Seumeren had onlangs in een interview uitgesproken dat hij van deze selectie ‘in ieder geval een vijfde plek of dan toch zeker Europees voetbal mag verwachten’. Niet mis te verstane teksten in de richting van spelers en trainers. En was er nog die dramatisch oproep van coach Michael Silberbauer na de afgang tegen Spakenburg in een filmpje dat het ‘tegen Fortuna moest gaan gebeuren’. Tja, over druk gesproken.

Het zou een wonder geweest zijn wanneer FC Utrecht met het gemis aan bepalende spelers en gelet op de frustraties na de bekeruitschakeling een dijk van een wedstrijd had gespeeld zoals destijds bij de 3-4 in Limburg.

Komend weekend tegen NEC in Nijmegen. De vraag is of de gifbeker al geleegd is na deze rampzalige week.