Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt (en als achtervang Ad van Liempt) over de laatst gespeelde thuiswedstrijden van FC Utrecht, dit keer tegen Willem II, zondag 17 augustus: uitslag 2-1.

Even wennen in Galgenwaard:

1- Even wennen: Vak P staat na jaren niet meer op dinsdag op de sportpagina van het AD/UN, maar vanaf nu op de website van Nieuws030. De rubriek blijft in principe van Hans van Echtelt: alleen als hij verhinderd is, zoals deze week, valt ondergetekende in – precies als 45 jaar geleden op de sportredactie van het toenmalige dagblad Het Centrum

2- Waar ik moeilijk aan kan wennen zijn al die lege, felrode stoelen aan de overkant. Wat een raar decor van een wedstrijd in de eredivisie: meer dan de helft van de stoelen tegenover je staan leeg. Een eredivisie zonder eretribune – waarom begint het voetbal toch als er nog zoveel mensen op vakantie zijn?

3- Ook ons veelgeroemde thuispubliek moet nog even wennen: het was zondag soms beklemmend stil in het stadion, en af en toe maakten de 414 meegereisde Tilburgers meer geluid dan de 15.700 thuissupporters.

4- Voor het vernieuwde FC Utrecht is het ook nog even wennen aan de nieuwe speelwijze: agressief, aanvallend, scoringsgericht. Tegen Willem II zag je er wel enige aanzetten toe (een flinke handvol mooie, zelfgecreëerde kansen), maar het is wel lastig als je dat met een tweede keus-voorhoede moet proberen. Geen Verbeek, geen Boymans, geen Oar. Aan zoveel blessures in de A-selectie wen je nooit.

5- Voor de rest van het seizoen moeten we, vrees ik, wennen aan de afwezigheid van man-of-the-match Jens Toornstra (niet dat hij zo geweldig speelde, maar hij scoorde en gaf de assist voor de beslissende frommelgoal van Leon de Kogel). Op weg naar huis hoorde ik hem op Radio1 zeggen dat, als hij mocht kiezen tussen bij Utrecht blijven en een snelle overstap maken naar een Nederlandse topclub (Feyenoord dus), hij voor het laatste zou kiezen. Dan weet je het wel.

6- Bij ons in Vak P waren we blij verrast dat Anouar Kali en Yassine Ayoub allebei stonden opgesteld. Twee dezelfde types in één elftal, in één linie zelfs – dat durven maar weinig trainers aan. Alflen probeerde het, het bleek prima te werken, en iedereen was er snel aan gewend.

Ad van Liempt