Hans van Echtelt - Toen ik afgelopen zaterdag de vechtpartijen in beeld zag tussen supporters van FC Utrecht en Volendam, ging ik even terug in de tijd. Bij de beelden van knokkende hooligans van die elkaar letterlijk het water in sloegen, dacht ik aan de spelersbus van Velox die halverwege de jaren zestig op hetzelfde terrein naast het stadion van Volendam geparkeerd werd.

Een aantal Utrechtse fans stond de spelers op te wachten en gaven die jongens bij het uitstappen een schouderklopje om hen veel succes die middag toe te wensen. Zelf was ik inzittende van die spelersbus, dat kon destijds nog gewoon.

Als leerling-journalist van Dagblad Het Centrum (mijn eerste krant) schoof je gewoon aan bij de selectie en kon je gemakkelijk de reacties van de spelers noteren tijdens de terugtocht naar de Koningsweg in Utrecht. Daar had een aantal spelers eerder hun fiets gestald waarop ze dan naar huis terugreden. Lang niet iederen had destijds een auto, aanvoerder Ton Sambeek was de eerste. Maar hij had dan ook een naaimachinewinkel de Loeff Berchmakerstraat.

Op die vreedzame middag in Volendam deed zich nog een wonderlijk incident voor dat ik een dag later in geuren en kleuren kon beschrijven. Terwijl de spelers richting kleedkamer wandelden, ontstond er ineens paniek. Linksbuiten Wim Adelaar (de vader van Frans, de latere FC-speler) had namelijk zijn tas met voetbalschoenen in de bus laten staan. Hij had maar een paar kicksen bij zich en vanwege zijn aparte maat (een klein voetje) kon nergens een passend paar gevonden worden. Dus terug naar de bus die intussen al lang verlaten was door de chauffeur. Geen voetballiefhebber blijkbaar, hij was gezellig aan het wandelen ergens op de Dijk. 

Op diezelfde plek waar anno 2022 zo geknokt en met barkrukken en fietsen gesmeten werd, was het die middag uiterst gezellig. Dat vond onze chauffeur ook want hij had zich ergens ‘verstopt’ in een plaatselijke horeca-zaak. We gingen met z’n allen zoeken, ook de supporters van Volendam en Velox zochten mee. Een mooie optocht, want zonder Adelaar wilde de scheidsrechter niet beginnen.

Velox kreeg een half uur dispensatie en dat was genoeg tijd om de chauffeur terug te vinden. Om drie uur werd er alsnog afgetrapt en Adelaar gaf met zijn teruggevonden linkerschoen de voorzet voor de gelijkmaker. Niet die 1-1 einduitslag is het belangrijkste van die middag maar wel het mensbeeld van destijds. Het kan verkeren….