Vak P - Een gedenkwaardig eerbetoon voor Dito

Vak P is de sportrubriek van Hans van Echtelt (met als achtervang Ton de Ruiter en Ad van Liempt) en hij bespreekt meestal de thuiswedstrijden van FC Utrecht. Dit keer de David di Tommaso - memorial match FC Utrecht - Heracles, uitslag 4-2.

In alle opzichten is zondag 29 november 2015 een gedenkwaardige middag geworden. Het begon natuurlijk allemaal met de herdenking van de plotselinge dood van David di Tommaso, nu precies tien jaar geleden. Toen ik rond twee uur de hoofdingang van Stadion Galgenwaard naderde, zag ik het portret van DiTo van ver al bezaaid met bloemen. Een prachtig gedenkteken, waarmee de FC Utrecht-supporters betrokkenheid konden tonen met hun nog altijd betreurde nummer vier.

Daarna begon de wedstrijd met een emotionele toespraak van Audrey, de weduwe van Di Tommaso, begeleid door indrukwekkende beelden uit de actieve loopbaan van haar man David. Zoontje Noah van elf mocht vervolgens de aftrap doen en deed dat met een welgemikte trap die via de paal langs doelman Bram Castro van Heracles caramboleerde. Het zou de opmaat worden van een memorabele wedstrijd waarin van alles gebeurde wat voetbal aantrekkelijk maakt.

In de rust gaf niemand namelijk nog een cent voor de kansen van de thuisclub omdat vleugelverdediger Kevin Conboy met een oerdomme rode kaart voortijdig mocht vertrekken. Met tien tegen elf man moest FC Utrecht gaan proberen om een 0-1-achterstand weg te werken, hetgeen een schier onoverbrugbare opgave leek te worden. Mede gezien het povere spel van de thuisclub voor de pauze waarin breed weer eens voor diep moest gelden. De enige kans kwam dan ook voort uit een verre uittrap van doelman Robbin Ruiter hetgeen veelzeggend mag heten.

Maar zie, in de tweede helft leek de geest van Di Tommaso boven Galgenwaard te zweven want ineens bleek FC Utrecht met een numerieke minderheid beter te kunnen voetballen dan met elf man. Het gevolg: het thuispubliek ontwaakte uit z’n apathie toen FC Utrecht ineens weer dreiging veroorzaakte voor het doel van Heracles. En met fraaie treffers van Nacer Barazite en Sebastien Haller werd een nooit meer verwachte 4-2-zege uit het vuur gesleept. Beiden werden dan ook uitgeroepen tot ‘man of the match’ maar volgens mijn buurman op Vak P had de weggestuurde Kevin Canboy die uitverkiezing verdiend. Zijn rode kaar leidde immers de ommekeer in....

Dat uitgerekend Haller twee keer scoorde en daarmee een hommage bracht aan zijn veel te vroeg opverleden landgenoot Di Tommaso, maakte de overwinning extra memorabel. Toen na afloop op verzoek van Audrey het nummer ‘You’ll never walk alone’ werd gedraaid en toeschouwers met lichtjes op hun mobieltje de song van Gerry en zijn Pacemakers extra luister bijzetten, was het moeilijk om zonder een brok in je keel het stadion de rug toe te keren. Daarom, 29 november 2015 zal voor de mensen die de wedstrijd en het eerbetoon aan David meemaakten, onvergetelijk zijn.