Utrechtse Zaken – Oud Holland

Als klein meisje aan mijn moeders hand door Hoog Catharijne, even het hondje van bloemenzaak Josy aaien. Langs mijn vaders speelgoedkraam op Achter Clarenburg, naar De Slegte voor een nieuw boek en naar MADO voor mijn eerste vulpen. Er is veel veranderd in het winkelaanbod sinds de jaren negentig; veel speciaalzaken van toen, bestaan niet meer. De overgebleven zaken, krijgen een podium in de wekelijkse rubriek Utrechtse Zaken.


Deze week, deel 12, Oud Holland

Door Zita Eijzenbach - Henny van Garden (1950) en zijn vrouw Hanneke (1952) zijn bijna 44 jaar getrouwd en werken al jaren samen in hun antiekzaak Oud Holland aan de Vismarkt. In 1898 wordt de winkel door meneer Van Gardens grootvader geopend en als het 225ste bedrijf in Utrecht ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Van zilveren lepeltjes en fotolijstjes, tot delfsblauwe tegeltjes uit de zeventiende eeuw, een enorme schelp onder een glazen stolp, een medisch model van een bovenlichaam van gips, Engels veterlaarsjes en ladekasten, kristallen kroonluchters en wijnglazen. Het lijkt een bonte verzameling, maar alle items hebben wat gemeen. “Ze zijn oud of vreemd, of beide.”

Jarenlang bestaat het assortiment uit enkel antieke meubels met een werkplaats voor restauratie achterin de zaak. De meeste stukken komen uit inboedelverkopen waar meneer Van Garden destijds met zijn vader voor op pad gaat. Bij mensen thuis werden spullen getaxeerd en aangekocht.

“Het kwam wel eens voor dat we ergens binnen stapten waar de oude vader zijn laatste adem nog aan het uitblazen was. De familie had ons dan al gevraagd langs te komen. Dan sta je wel even te kijken, als je daar zo bij hem en zijn dierbaren aanwezig bent. Nou ja, ‘dierbaren’: sommige wilden dus al weten hoe hoog de erfenis zou zijn, voordat het goed en wel voorbij was.”

In 1987 verhuist de winkel van het Pieterskerkhof naar de Vismarkt omdat er daar meer aanloop is van klanten. Meneer en mevrouw Van Garden betrekken met hun twee jonge dochters het woonhuis boven de winkel. Als de verkoop van de antieke meubels steeds verder inzakt, wordt het assortiment uitgebreid met behulp van mevrouw Van Garden. Kroonluchters, zilver en sieraden krijgen van haar een plaats in de winkel. 

“De sieraden trekken een veel breder publiek naar de winkel dan slechts de antieke meubels deden. Van studentes die 21 worden, een verjaardag, een trouwerij of als cadeau: er zijn genoeg redenen om iemand sieraden cadeau te doen.”

Helaas krijgt het stel ook te maken met een minder gewenste klantenkring. Dieven zijn gek op de fonkelende spulletjes en afgelopen juli nog wordt het stel op klaarlichte dag bestolen van een dure ring. Als het ’s nachts een keer mis is, wordt meneer Van Garden wakker van gedreun.

“Ik keek door het raam en zag beneden een stel mannen die probeerden het slot van de deur te forceren. Het was kort na een andere poging tot inbraak en we hadden toen een tijdelijke nooddeur, maar ook die kregen ze niet zomaar open. Toen ik het raam had open gedaan, viel er een bloempot naar beneden. Het enorme ding ging vlak naast ze aan diggelen en ze sprongen een meter de lucht in van de schrik. Direct zetten ze het op een lopen, maar gelukkig zijn ze verderop in de straat in de kraag gevat door de politie." 

Waakhond
“Helaas komen de diefstallen af en toe voor, maar gelukkig hebben we ook heel veel moois mee gemaakt, met elkaar, maar ook in de winkel en die mooie momenten overstemmen met gemak de minder mooie,” vertelt mevrouw Van Garden, terwijl ze al met voorpret in haar stem haar man aantikt. “Vertel eens over die herdershond.”

Meneer Van Garden vertelt met een brede glimlach dat hij jaren geleden een meubel moest afleveren. De klanten zelf waren niet thuis op het moment van de bezorging, maar hadden meneer Van Garden de sleutel van hun woning gegeven. Ze hadden een hond, was hem verteld, maar die zou de twee bezorgers niets doen.

“En dat klopte: toen we binnen kwamen, deed hij inderdaad helemaal niets. Maar toen we weer weg wilden gaan, versperde de grote herder ons grommend en blaffend de weg naar buiten. We zijn met onze ruggen tegen de muur stapje voor stapje naar de voordeur geslopen en hebben de deur hard achter ons dicht gegooid.”

Oud Holland over tien jaar
Aangezien hun twee dochters de zaak niet zullen overnemen, zal het winkelpand -en daarmee ook hun woning er boven- te zijner tijd verkocht worden. De drukke binnenstad verlaten is geen onplezierig idee: met stralende gezichten vertellen meneer en mevrouw Van Garden over de woning in Bilthoven waar ze tot 1987 gewoond hebben.

“Toevallig staat die woning sinds kort te koop, maar terug gaan naar een plek van vroeger is vaak een teleurstelling. De herinnering is meestal mooier dan de werkelijkheid nu.”

“En bovendien is het huis veel te groot voor ons alleen, nu onze dochters niet meer thuis wonen.” vult meneer Van Garden aan. “We zien het tegen die tijd allemaal wel. Voorlopig hebben we er nog veel plezier in en houden we het nog goed uit in de winkel. Boven de zaak wonen heeft ook zo zijn voordelen: op weg naar de zaak, staan wij bijvoorbeeld nooit in de file!”