Door Ton van den Berg - Uterech heb een columnist Paul Bersee die dol is op schrijven. Hij is er zo een die moet opschrijven wat hij ziet en meemaakt en vooral wat dan in z’n hoofd omgaat. Neem die column ‘Kabaal’ over zijn bezoek aan het Rosarium in Oudwijk. Hij wil in dat piepkleine parkje even ontspannen, maar wat gebeurt: vlak na de entree zit een jonge vrouw op een bankje. Niks ergs toch, zou je zeggen, maar bij Bersee gaat het hoofd op hol. Zijn eerste gedachte is dat hij haar niet wil lastigvallen maar hij moet haar passeren, kan dat wel?

We kennen het allemaal, dat in nano-seconden er van alles door ons heen gaat. Bersee laat die gedachten niet verloren gaan en schrijft ze op. Dat schept orde, denk ik, in zijn hoofd. Misschien was het een tip van zijn fluistertherapeut Mascha Lenteleven die in diverse columns op komt draven. Of ze echt bestaat betwijfel ik, maar dat weet je niet altijd met een columnist want die mag naast feiten ook best wel eens wat fictie gebruiken.

Nog zo’n persoon in de columns is Bettus Kloostereend. Ik ken niemand die Bettus Kloostereend heet en sprokkelkunstenaar is en rondleidingen doet door Utrecht met een tuk-tuk. Maar in de columns van Bersee zie ik een levendige persoonlijkheid die ons stadsie goed begrepen heeft. Stiekem denk ik dat Bettus gewoon Paul is die zijn hele leven al sprokkelkunstenaar wilde zijn en graag in het Centraal Museum wil exposeren met 32 inch flatscreens gevuld met zwerfvuil van de Utrechtse straten.

Diverse columns van Bersee zijn al te lezen geweest op deze website, maar hij had er nog veel meer en hij heeft ze nu bijeengebracht in een boekje met uiteraard de titel: Uterech heb… zoals elke column begint. We worden daarbij een beetje op het verkeerde been gezet want je denkt dat het over Utrecht gaat, maar het gaat over wat de in Lisse geboren Bersee ziet en hoort in het stadsie waar ie van is gaan houden. Dat laatste laat hij vooral blijken door ruimhartig z’n schrijfsels te illustreren met Uteregse zinnetjes en woorden in de vollekstaol.

Maar wat hij meemaakt is in Utrecht, veel in Oost waar hij woont, en dat maakt het zoveel extra leuk om de columns te lezen omdat we ons zelf er in tegenkomen omdat we de plekken kennen en onze gedachten daar los lieten gaan. U heeft net als Bersee ook wel eens ergens gezeten en niet opgelet bij wat u wordt aangeboden, maar dat u naar buiten kijkend veel meer ziet gebeuren. De columnist heeft dat vaker en neemt de lezer mee in fantasien die hem op dat moment overvallen zoals een kus voor stadsdichteres Anne Broeksma.

Paul Bersee heb ik nog nooit ontmoet. Daar is het op een of andere manier niet van gekomen. Maar het hoeft ook niet want via zijn columns heb ik hem al leren kennen als een aardige vent met een vrolijke kijk en soms ook kritische blik op ons leven in Utereg. Al zou hij van dit laatste misschien zelf op z'n Uteregs zeggen:

Zo, da kejje op je buik schrijve, dan kujje ’t mè je hemp weer uitvege…

   
'Uterech heb' door Paul Bersee (1957) is een uitgave van aquazz.com en verkrijgbaar in de boekhandel.