Cultuurjournalist Henk Roozeboom presenteert nieuwe theatervoorstellingen op Utrechtse podia. Dit keer over Horror.

Horror is zowel in letterlijke als figuurlijke zin een fantastische theatervoorstelling. De suspense, in al zijn bloedige, onheilspellende en onwaarschijnlijke verschijningsvormen, houdt het publiek voortdurend in zijn greep. De voorstelling is griezelig echt.

Dat horror een genre is waar alleen de filmindustrie een patent op blijkt te hebben, wordt door regisseur Jakop Ahlbom volledig onderuit gehaald. Dankzij het subtiele gebruik van illusionistische trucs en de virtuositeit van zijn mimespelers, is Horror een geduchte concurrent van een avondje griezelen in de bioscoop.

Voor de mensen die eigenlijk ooit wel eens naar het theater zouden willen gaan en waarvan het er tot nu toe nog steeds niet van gekomen is omdat ze nog niet weten welke voorstelling nu het meest geschikt is, is Horror een echte aanrader. Wees niet bang want naast griezelen, zit er ook veel (zwarte) humor in de voorstelling.

Alhbom is een van de weinige Nederlandse regisseurs die gebruik maakt van goocheltrucs. Net als illusionisten laat Ahlbom mensen verdwijnen, zweven en uit voorwerpen tevoorschijn komen waarvan je dat niet verwacht. Het is daarbij niet zijn bedoeling dat de toeschouwer zich met open mond afvraagt hoe dat nou toch kan, nee, zijn trucs vormen een wezenlijk onderdeel van de actie en maken het griezelverhaal zelfs nog geloofwaardiger.

Ahlbom laat het bloed rijkelijk vloeien en zijn spelers met een bijl en een mes elkaar te lijf gaan. Ook de decorstukken en rekwisieten leiden dankzij magische, zwarte, krachten een eigen destructief leven. En we zien Ahlboms visie op de ontstaansgeschiedenis van the thing, de uit zichzelf bewegende hand, uit de Adams Familie.

Maar het zijn de acteurs die zonder afschrikwekkende siliconen maskers of panisch geschreeuw inhoud aan de voorstelling geven. Hoewel er in Horror niet gesproken wordt vertellen zij een voor iedereen begrijpelijk angstverhaal van een meisje dat samen met haar twee vrienden na jaren weer haar ouderlijk huis bezoekt.

Al gauw blijkt dat de geesten van haar overleden gezinsleden bezit hebben genomen van de verlaten woning. Alleen in de schemerzone, het rijk van de levende doden, laten zij zich zien. Onzichtbaar voor de niets vermoedende bezoekers slaan de geesten hun vernietigende slag om hen in hun geestenrijk op te kunnen nemen.

Terecht heeft de VSCD, de vereniging van schouwburg- en concertgebouwdirecties, Horror genomineerd voor de Mimeprijs 2015. De manier waarop de mimespelers de zombies weergeven is fabuleus. Hoe actrice Silke Hundertmark als een giftige spin, ruggelings op handen en voeten, een trapje afdaalt of haar hoofd in een nekslot laat schieten, is fenomenaal. Ze is echt eng!

De soundscape van Wim Conradi en Bauke Moerman maken de suspense nog groter. Het gevaar piept, kraakt, kermt, kreunt, zwelt subtiel aan en laat het publiek op het puntje van hun stoel zitten. Heden en verleden lopen door elkaar heen en worden op een schitterende manier via de huiskamerwanden verbeeldt. Horror klopt aan alle kanten en laat, hoe kan het ook anders, ook de harten van het publiek sneller kloppen.

 Voorstelling Horror, productie en regie: Jakop Ahlbom, te zien: 24 feb Flinttheater Amersfoort, 26 februari Stadsschouwburg Utrecht, kaarten: www.stadsschouwburg-utrecht.nl , za 28 feb Theater aan de Slinger Houten,