Uterech heb een flink aantal tennisverenigingen, verspreid over de stad. Clubs met een uniek verleden en een wetenswaardig heden. In Nieuws030 zullen zij allemaal in willekeurige volgorde de revue passeren.

In een groene omgeving, in het noorden van Utrecht, tegen Maarssen en Oud-Zuilen aan, liggen de tennisbanen en het clubhuis van de in 1966 opgerichte tennisvereniging L.T.C. Vechtlust.

Het prachtig gelegen en goed onderhouden park en clubhuis worden beheerd door Stichting Landlust, die de tennisbanen zonder winstbelang verhuurt aan de club. 

Ongeveer duizend leden kunnen gebruik maken van 4 gravelbanen en 8 allweather smashcourtbanen (roodzand kunstgras). 

Wim Klein (75) is in 2017 met zijn vrouw Mathilde lid geworden van Vechtlust, toen zij terugkwamen van een halve wereldreis met hun zeilboot. In 2009 vertrokken zij vanuit IJmuiden naar Engeland en voeren naar Spanje, Marokko en de Canarische Eilanden. Vervolgens staken zij de oceaan over om door het Caribisch gebied te varen met bezoekjes aan Cuba, Bonaire en andere eilanden. Ook voeren zij langs de kust van Florida en verbleven in 2012 een aantal maanden in Fort Lauderdale. Daar lagen in de buurt waar zij verbleven enkele tennisbanen en het leek hen wel wat om daar gebruik van te maken, hoewel zij nooit eerder hadden getennist. Het bleek mogelijk om rackets en ballen te huren en samen met twee andere globetrotters die zij hadden leren kennen zijn zij bevlogen en vol goede moed balletjes gaan overslaan. Dat viel niet mee. Het scheelde wel dat Wim eerder had getafeltennist en zijn vrouw recreatief badminton had gespeeld. Hoe dan ook: hun passie voor tennis begon op een tennisbaan in Florida!

Na vier jaar varen in het Caribisch gebied vertrokken ze naar Guatemala en Belize met talloze betoverende eilandjes die ze konden bezoeken. Om de zeer hete zomers daar te ontlopen, vlogen ze tijdens de zomerperiode naar Nederland en als de ergste hitte voorbij was gingen ze weer terug naar hun boot, die in een haventje van Rio Dulce lag.

In 2016 keerden zij met hun boot terug naar Nederland om zich te gaan nestelen in hun woonark aan de Vecht. Al snel begon het te kriebelen om weer te gaan tennissen. 

Het toeval wilde dat L.T.C. Vechtlust bij hen om de hoek lag en de groene en serene entourage die ze daar aantroffen trok hen erg aan. Ze hadden het geluk dat er op dat moment geen wachtlijst was voor nieuwe leden.

Ze konden dus snel de baan op en schaften een tenniskanon aan waarmee ze overdag samen konden oefenen. Met het nemen van tennisles leerden ze snel andere leden kennen. Ook op de verschillende tossbijeenkomsten kwamen zij gemakkelijk in contact met andere clubgenoten.

Hun lidmaatschap leverde hen al snel veel gezelligheid en voldoening op. 

‘Tennis is een erg leuke sport met veel sociale aspecten’, aldus Wim. ‘Het is heerlijk om buiten te kunnen sporten met gezellige mensen. Maar tennis is ook een technische sport. We zijn direct met lessen begonnen en we hebben heel veel lessen gevolgd om het onder de knie te krijgen. Het leuke is dat je het tot op hoge leeftijd kunt blijven doen. Onze oudste actieve leden zijn tegen de negentig jaar oud! Joop is 90 jaar en doet nog steeds mee aan de tossactiviteiten.’

Wim geeft aan dat er genoeg te doen is op de club: ‘Er worden meerdere toernooien georganiseerd, waar veel energie in wordt gestoken om het leuk te maken. Dat lukt goed. Daarnaast is er een laddercompetitie en een wintercompetitie. En natuurlijk de competitie in het voorjaar en in het najaar.’

De afgelopen jaren gingen Wim en zijn vrouw regelmatig met de boot naar de Waddeneilanden. Op Terschelling werden ze lid van een tennisclub en op Texel huurden zij regelmatig een baan: ‘Op Texel is er jaarlijks een heel erg leuk toernooi met een mooie catering waar veel mensen op af komen. Ook vanuit Vechtlust gaat er elk jaar in de zomer een groepje van een stuk of twintig leden heen en die kamperen daar dan.’ 

Wim en Mathilde doen in de omgeving van Utrecht graag mee aan allerlei toernooien voor senioren. Prettig is dat je dan vaak in een poule wordt ingedeeld zodat je in ieder geval meerdere wedstrijden kunt spelen. Zo deden zij vorig jaar mee aan het seniorentoernooi van FAK in Groenekan en wonnen daar het gemengd dubbel.

Wim is gemiddeld drie dagen in de week te vinden op het park van Vechtlust en meestal is er ook nog energie over om wat te padellen. Maar varen met de zeilboot is met de jaren toch te arbeidsintensief geworden en daarom hebben ze de boot verkocht. Met pijn in het hart. 

Een leven zonder hun zeilboot zal wat Wim betreft wel even wennen zijn. Maar met een club als Vechtlust om de hoek hoeven hij en zijn vrouw zich niet snel te vervelen…