Uterech heb... een flink aantal tennisverenigingen, verspreid over de stad. Clubs met een unieke geschiedenis. Op Nieuws030 zullen zij de komende tijd allemaal - in willekeurige volgorde - de revue passeren. Vandaag: tennisvereniging Attila.

Paul Bersee

In de wijk Papendorp, aan de zuid-westkant van Utrecht, langs het Amsterdams-Rijnkanaal, ligt het terrein van tennisvereniging Attila.

Vanaf de Prins Clausbrug kun je het zien liggen: vier Probounce tennisbanen van compact kunstgras, een rood speelveld met groene uitloop, ongevoelig voor regen, vorst of smeltend water en dus praktisch altijd bespeelbaar. Goed zichtbaar vanaf de brug zijn de zonnepanelen op het dak van de ruime clubkantine. De duurzaamheidcommissie van de club heeft ook geregeld dat het park wordt verlicht met LED lampen en dat afgedankte tennisballen worden verzameld in een container om te recyclen.

Sportvereniging Attila werd trouwens in 1889 opgericht als scherm- en gymnastiekvereniging. Later kwam daar ook een handbalafdeling bij en nog later een tennisafdeling. In 1986 ging de tennisafdeling verder als tennisvereniging Attila.

Het tennispark in Papendorp ligt er vanaf 2004. Voorheen bivakkeerde de club in Terwijde waar het vanwege uitbreiding van de A2 niet langer kon blijven. Ook die snelweg heeft in Utrecht heel wat verhuizingen op zijn geweten. Affijn, ken gebeure.

Tijdens een algemene ledenvergadering werd er gestemd over een fusie met nabijgelegen omniverenigingen of men ging zelfstandig verder. Met één stem verschil ging Attila niet op in een omnivereniging. Tennis bleef de hoofdmoot!

Wies de Bekker (68) was destijds aanwezig tijdens die geruchtmakende vergadering en heeft de verhuizing van Terwijde naar Papendorp meegemaakt. In 1991 werd zij lid van Attila en nauw verbonden aan de club bleef ze lid: ‘Deze vereniging is mij heel dierbaar, want anders was ik wel vertrokken. Drie andere tennisclubs hebben een locatie dichter bij mijn huis, maar de mensen, de sfeer, het met elkaar doen en voor elkaar zijn, dat alles spreekt mij erg aan en is de reden dat ik dan maar langer onderweg ben.’

Ze is begonnen met tennissen omdat het veel beter in haar weekritme paste: ‘Ik had drie jonge kinderen, een man die ’s avonds weg was voor studie, werk en basketbal en zelf basketbalde ik in de avonduren met wedstrijden in het weekend en dat werd te veel. Een buurvrouw met onregelmatige diensten stelde voor om met haar te gaan tennissen, want dat kon ook onder schooltijden van de kinderen en ik werkte parttime. Het leuke aan tennis is dat je makkelijk kunt afspreken en je elkaar met z’n tweeën aardig bezig kunt houden met rally’s spelen of een partijtje.’

In het begin speelde ze alleen met de buurvrouw en op een gegeven moment deed ze ook mee met een tossavond waardoor ze steeds meer mensen leerde kennen om mee te spelen. Toen ze zelf pas een paar jaar tennis speelde, is ze begonnen met het geven van les aan haar dochter en wat kinderen uit de buurt.

Inmiddels geeft Wies al ongeveer vijfentwintig jaar tennisles aan de jeugd van Attila en heeft ze de opleiding voor tennisleraar A voltooid. Soms krijgt ze ondersteuning van oudere jeugdleden die hun maatschappelijke stage bij haar willen doen. Bij grotere groepen kan ze assistentie krijgen van ouders van de kinderen: ‘Als jeugdleden een paar jaar blijven, dan zie je ze groeien in hun vaardigheden. Sommigen ontgroeien Attila omdat ze meer willen en kunnen en wij te klein zijn voor voldoende uitdaging op een hoger niveau. De laatste twee jaar doet onze jeugd ook mee aan de KNLTB competities in het voor- en najaar met vijf teams en doen dat helemaal niet gek!’

Wies verzorgt tennislessen voor de jeugd uit o.a. Kanaleneiland, Hoograven, Leidsche Rijn en Nieuwegein, een mooie voorbereiding op het Attila Open Dubbeltoernooi dat elk jaar eind maart wordt georganiseerd.

Momenteel heeft de club 42 jeugdleden waarvan het jongste lid 6 jaar oud is. Er zijn 321 seniorleden en het oudste lid is 77 jaar. Voor de senioren zijn er o.a. twee doordeweekse tossmogelijkheden, het Attila Happy Slam toernooi en het clubkampioenschap. Wies herinnert zich haar allereerste single bij de clubkampioenschappen nog heel goed, want die wedstrijd duurde maar liefst drie uur. Dat kwam vooral doordat ze het heel goed met haar tegenstandster kon vinden en zij maar niet uitgepraat raakten tijdens de wisselingen van speelhelft.

Ook raakt Wies niet uitgepraat als het gaat over haar tennisclub Attila. En tussendoor is ze opgewekt in de weer met enthousiaste kinderen tijdens een competitiedag van Tenniskids, een KNLTB-tennisprogramma voor kinderen tot en met 12 jaar.

Op de website van de club staat: Attila, de verborgen tennisparel van Utrecht.

En waarachtig: het is waar!

Een tennisparel met vlakbij de stijlvolle Papendorpsebrug, die dag en nacht een oogje in het zeil houdt...