Uterech heb een flink aantal tennisverenigingen, verspreid over de stad. Clubs met een uniek verleden en een wetenswaardig heden. In Nieuws030 zullen zij allemaal in willekeurige volgorde de revue passeren.

Tennis Club Domstad is een club die in 1998 is ontstaan door fusering van LTC Wilskracht (opgericht in 1948) en LTC Ultrai (opgericht in 1993 na een fusering van tennisverenigingen Oudenrijn en ’t Sticht).

Je kunt je afvragen of er na zesentwintig jaar weer een volgende fusie aan zit te komen, waarbij TC Domstad samensmelt met een of andere tennisvereniging. Maar daar lijkt het totaal niet op, want het park ligt niemand in de weg en de club maakt een bruisende indruk.

De activiteitencommissie en andere commissies staan garant dat de ongeveer 1600 leden elk jaar voldoende vermaak en vertier kunnen verwachten. Naast de verschillende KNLTB-competities is er voor de leden ook een alternatieve competitie. Op de maandagavond en op diverse ochtenden is er gelegenheid om te tossen. Er is een laddercompetitie (interne enkelspel competitie) en rondom de clubkampioenschappen worden een week lang veel activiteiten op en rond de tennisbanen georganiseerd. In de zomer kun je met clubleden naar de kust voor een dagje strandtennis en in de winter is er een reis naar de sneeuw. En vrij spelen is het hele jaar door mogelijk op een van de zestien tennisbanen.

Maarten (62) is lid vanaf het begin van TC Domstad en heeft bovengenoemde fusies allemaal zelf meegemaakt. Maar het begon voor hem in 1988 toen zijn broer hem op een dag meenam naar de betonbanen van TC De Uithof. Daar sloeg hij met een geleend racket voor het eerst tegen een tennisbal. Het bleek een schot in de roos. Enthousiast nam hij tennisles via Studentensport Rijks Universiteit Utrecht waar hij al snel kon meedoen met de lessen voor gevorderden.

Regelmatig was hij op het tennispark te vinden en hij kwam nog amper toe aan het schrijven van zijn scriptie, het laatste onderdeel van zijn studie Grieks en Latijn: ‘Tennis is een geweldige sport waarin iedereen op zijn of haar niveau net zoveel energie kwijt kan als hij of zij maar wil. Op dagen dat je de ballen lekker raakt, geeft dat een heerlijk voldaan gevoel en stimulans om over de baan te rennen en ook bij de speler aan de andere kant van het net het best mogelijke naar boven te halen.’

Nadat hij zijn studie alsnog had weten af te ronden, werd hij in 1990 lid van tennisvereniging ’t Sticht, gelegen op De Brauwpark in Kanaleneiland.

‘Het mooie was aan zo’n kleine club als ’t Sticht dat je daar ongeveer iedereen kende en dat kwam de gezelligheid zeker ten goede. Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op de jaren waarin ik bij ’t Sticht begin jaren negentig competitie heb gespeeld. Die club ging samen met tennisvereniging Oudenrijn en werd L.T.C. Ultrai. Ik bleef lid en de club bleef op De Brauwpark. In 1998 kondigde de volgende fusie zich aan en de club werd omgedoopt tot de huidige naam TC Domstad. Ik bleef weer lid van de club, ook toen we in de zomer van 2000 verhuisden naar Tennispark Den Hommel aan de Kennedylaan in Oog in Al.’

De overgang van De Brauwpark naar het nieuwe tennispark verliep voor Maarten voorspoedig: ‘Het was in het begin vooral wennen aan de nieuwe baansoort French Court, een soort kunstgravel. Fijn dat je daarop het hele jaar door kon spelen, maar de kwaliteit bleek toch niet goed genoeg. Daarom werden die banen na ongeveer twee jaar vervangen door een ander type, namelijk smashcourt.’

Eind 2024 werden de verouderde banen weer vervangen door zestien nieuwe smashcourtbanen (roodzand kunstgras). Het is een bijzondere ervaring om rond te lopen op dit uitgestrekte tennispark. Overal liggen de reine en rode banen er uitnodigend bij, gekoesterd en onderhouden door een deskundige groundsman, die al jarenlang zijn werk voor de club doet.

Vanuit het hooggelegen en ruime clubpaviljoen heb je een prachtig overzicht van het hele tennispark. Het trappenhuis is indrukwekkend gedecoreerd met een photile van een goedlachse tennisspeelster. Een Photile is een samentrekking van de woorden photo en tile, een foto opgebouwd uit tegels. Op die tegels staan ook weer foto’s, in dit geval van tennisspelers van TC Domstad.

Vlak naast het paviljoen liggen de vier banen die elk jaar in de herfst en de winter met een blaashal worden overspannen. Maarten heeft daar twee keer bij geholpen. Samen met dertig tot veertig vrijwilligers werd ’s morgens het enorme zeil, de stangen, katrollen en touwen uitgelegd over de banen en in de loop van de middag werd het geheel opgeblazen en ontstond er een gigantische tennishal.

Zelf tennist Maarten in de winter net zo lief buiten: ‘Naast de relaxte sfeer bij TC Domstad bevalt de baansoort mij erg goed. Je kunt onder alle weersomstandigheden bijna altijd spelen, de ballen stuiteren goed op en bij nattigheid worden je schoenen en sokken niet zo smerig als met gravel. De banen hoeven ook niet besproeid te worden om ze goed bespeelbaar te houden.’

Inmiddels is het 37 jaar geleden sinds zijn kennismaking met tennis en hij omschrijft zijn tenniskwaliteiten als niet slecht, maar ook niet geweldig: ‘Er had meer ingezeten als ik meer systematisch had getraind en mij meer had toegelegd op waar ik niet zo goed in was. Nu maakt het me niet meer uit. Nu wil ik gewoon lekker spelen en mezelf leeg spelen. Toernooien speel ik allang niet meer. Voor nu ben ik in ieder geval heel blij dat ik op mijn leeftijd nog steeds onbekommerd en zonder fysieke problemen of beperkingen net zo lang en net zo vaak kan tennissen als ik wil.’

Doorgaans tennist hij één keer in de week bij TC Domstad. Ook gaat hij elke week naar de sportschool en regelmatig loopt hij een langere afstand. 

Hij voelt zich lekker bij regelmatig sporten. Het hoort bij zijn leven, net als TC Domstad, al vanaf het ontstaan van de club …