Uterech heb een flink aantal tennisverenigingen, verspreid over de stad. Clubs met een uniek verleden en een wetenswaardig heden. In Nieuws030 passeren zij allemaal in willekeurige volgorde de revue.

‘Geïnteresseerden voor tennis in Vleuten worden verzocht zich te melden’.

Deze oproep stond in 1963 in weekblad De Brug en 17 personen waren zeer geïnteresseerd. Zij en de initiatiefnemers besloten tot de oprichting van tennisclub Vleuten met als startdatum 1 april 1963.

Aangezien er in Vleuten geen tennisbanen beschikbaar waren moesten de leden ergens anders hun banen huren. Dat kon destijds bij de inmiddels verdwenen vereniging Oudenrijn (niet te verwarren met Oudenrijn Tennis Club). Maar de wens was natuurlijk een tennispark in Vleuten.

In De Meern was men ook bezig met het oprichten van een tennisvereniging en met het bundelen van beide initiatieven hoopte men sterker te staan in het streven naar eigen banen. Dit resulteerde in 1965 in de oprichting van Lawn Tennis Club Vleuten De Meern met 56 leden, maar nog steeds zonder eigen tennisbanen. Met een uitbreiding van gehuurde banen op een nieuw tennispark in Overvecht-Noord groeide de vereniging naar 76 leden. En meer mensen wilden lid worden als zij dichter bij huis konden spelen.

Met de nodige inspanningen lukte het de club om de gemeenteraad te overtuigen de plannen van de club in werking te zetten. In april 1967 werd het eigen tennispark geopend, was de club lid van de KNLTB, deed het met twee teams mee in de competitie en groeide het aantal leden gestaag naar bijna 400 leden. De eerste clubkampioenschappen werden in augustus 1967 gespeeld.

Al snel waren de vier tennisbanen in de groeiende gemeente Vleuten De Meern niet meer voldoende om ook de nieuwe geïnteresseerden een plek te bieden.

In 1971 beschikte de club over tien tennisbanen en een jaar later stond er ook een nieuw clubhuis dat na een tussentijdse renovatie in 2010 werd vervangen door een ruim en zeer sfeervol paviljoen, genaamd Baan 14. Inmiddels liggen er op het tennispark aan de Europaweg 13 tennisbanen, waarvan 9 smashcourtbanen (redcourt) en 4 gravelbanen.

De huidige voorzitter is Maurits ten Kate, achtentwintig jaar oud. Hij is verzot op de club en de woorden LTC Vleuten De Meern staan als het ware op zijn hart en ziel getatoeëerd.

Met trots hanteert hij vanaf 2022 de voorzittershamer: ‘Maar ik benadruk altijd dat we het met zijn allen doen. Elke vrijwilliger draagt zijn of haar steentje bij en wat ik mooi vind is dat er tientallen leden zijn die net zo’n clubhart hebben als ik. Als bestuur faciliteren wij de verschillende commissies in de dingen die zij nodig hebben. Daarnaast hebben we een mandaat van de leden om beslissingen te nemen die goed zijn voor de vereniging.'

'Heel zichtbaar voor de leden zijn de grote projecten en het is geweldig als je na maanden hard werken ook mooie resultaten kunt boeken, juist met andere leden. Zoals de gravelbanen die we drie jaar geleden hebben geopend en de tennismuur die we hebben gerenoveerd tot multifunctionele tenniskooi, genaamd De Lange Baan. Een eerbetoon aan oud lid Rinke Bok.’

Op zijn negentigste kwam Rinke Bok nog steeds op de club om een balletje tegen de oefenmuur te slaan. Bij een felle storm in 2023 is dat muurtje omgewaaid. De wederopbouw ging gepaard met het nodige wikken en wegen over de vorm en de kosten van het project. Daarom grapte Rinke Bok in de kantine dat ze het De Lange Baan moesten noemen, in de zin van iets op de lange baan schuiven, iets uitstellen. Met de inzet van diverse vrijwilligers kwam er uiteindelijk een fraaie tenniskooi waar je tegen een stevige muur kon slaan, maar ook met zijn tweeën op een kleine baan kon spelen.

‘Rinke heeft het helaas niet zelf kunnen openen. In september 2023 overleed hij en begin 2024 was zijn muur in de tenniskooi gereed.’

Maar wel mooi dat tennisveteraan Rinke Bok verbonden blijft aan de oefenmuur.

Maurits is rond zijn zevende begonnen met tennis bij Vleuten De Meern, vooral omdat al zijn vriendjes regelmatig op de tennisbanen te vinden waren. De club organiseerde naast tennisles ook veel andere activiteiten voor jeugdspelers: ‘Vroeger had je vaantjestoernooien. Als je heel veel vaantjes had, was dat heel cool. Ook werd er op woensdagmiddag jeugdcompetitie gespeeld. Ook het onderlinge jeugdtoernooi in de laatste week van de zomervakantie was altijd een hoogtepunt.’

Ruim tien jaar doet hij vrijwilligerswerk voor de club. Hij begon in de commissie van het onderlinge jeugdtoernooi en sinds 2018 is hij lid van het bestuur: ‘Ik geef graag iets terug aan de club waar ik als kind zoveel heb beleefd. Daarom probeer ik onze jeugdspelers te begeleiden en aan te moedigen het beste uit zichzelf te halen op de baan. Daar gaat soms veel tijd in zitten, maar het levert ook veel energie op.’

Voor Maurits is de club een tweede thuis waar hij veel mensen heeft leren kennen, vrienden heeft gemaakt en talloze mooie momenten heeft beleefd. Hij kan erg genieten van de clubfeesten, zoals het feest ter gelegenheid van het zestigjarige bestaan van de club, vol met activiteiten voor jong en oud, georganiseerd door een groep enthousiaste vrijwilligers: ‘Ook de toernooien, waarbij de commissies alles uit de kast halen, zijn fantastisch om mee te maken. In zulke weken leef je gewoon bijna op de club. Maar het winnen van het Open Toernooi in de single 3 was voor mij echt een enorm hoogtepunt. Het was een levenslange droom om ooit een toernooi in categorie 3 te winnen en die ging in vervulling op mijn eigen club. Aan die dag denk ik nog vaak terug, juist ook omdat alle leden mij enorm aanmoedigden en de wedstrijd enorm spannend was.’

Op dit moment is er amper plek bij de club voor nog meer nieuwe geïnteresseerden. Het aantal aanmeldingen is volgens Maurits enorm groot en de wachtlijst is aanzienlijk.

Wat een oproepje uit 1963 in een weekblad al niet kan losmaken …