Door Raymond Taams - 

Verdwijnen wilde Nelleke na het optreden als heks in Ekko, en dat deed ze ook. Trillend zocht ze na het debacle haar jas in de kleedkamer, toen de andere bandleden vijf minuten later van het podium stapten, was ze in geen velden of wegen te bekennen. ‘Geen zorgen, moet even alleen zijn, logeer bij een tante’, smste ze naar Alma en Iwan. In werkelijkheid sloot ze zichzelf drie dagen in haar kamer op, met acht pakken rijstwafels die ze op de terugweg bij Albert Heijn op het station kocht. Plassen moest maar even in de wasbak, ze wilde absoluut geen huisgenoten onder ogen komen na de publieke vernedering. Liggend op bed probeerde ze tussen de huilbuien door te analyseren waar het misging.

Haar grootste fout was dat ze van tevoren geen choreografie bedacht, concludeerde Nelleke. Zelfs bij het ophalen van een muziekprijs zou Madonna precies weten waar ze ging staan en in welke camera ze moest kijken. Hoezeer de grootste vrouwelijke popster aller tijden een controlfreak was, bleek uit al haar biografieën. Een speelbal van de omstandigheden daarentegen was Nelleke in Ekko. Na het swingende optreden van The Boobies heerste er een uitgelaten sfeer in de zaal, die in meligheid omsloeg toen The Christmas Killers het podium betraden. “Metal-opa’s!”, schreeuwde iemand tijdens het eerste nummer.

De videoclip van ‘Secret’ was Nelleke’s referentiekader geweest. Ontspannen met de handen op het podium leunend zingt Madonna daarin haar hit. Precies zo posteerde Nelleke zich tussen de vier muzikanten gedurende de brug van ‘Kill the witch’, maar omdat ze wijdbeens met opgetrokken knieën zat, deed haar heksengekrijs denken aan een barende vrouw. Het publiek lag in een deuk, de groep die haar van Idols herkende zong luidkeels ‘Like a virgin’. ‘Niet slecht gedaan, publiek was gewoon kut’, had Iwan terugge-sms’t. Met ruim tachtig procent van de stemmen plaatsten The Boobies zich voor de volgende ronde.

Omdat ze in het eerste jaar te weinig studiepunten haalde, moest Nelleke stoppen met de lerarenopleiding. “Eerlijk gezegd zie ik je ook niet voor de klas staan, zoek iets waarbij je rustig alleen of in een klein team kunt werken”, had de studiebegeleider tegen haar gezegd. “Sinds m’n vierde wil ik popster worden, dit is hét moment om die droom serieus na te jagen”, antwoordde ze tot ‘s mans verbijstering. Vanaf nu zou ze geen compromissen meer sluiten, besloot Nelleke. Of ze werd beroemd, of ze eindigde in de goot. Oorzaak van de overmoed was de hete zomer van 2003; bij aanhoudend hoge temperaturen kan men zich soms amper nog voorstellen dood te vriezen op een bankje in het park. September bracht ontnuchtering, doordat ze niet langer studiefinanciering ontving en haar ouders de maandelijkse toelage stopzetten. Moedeloos en blut meldde ze zich eind oktober bij uitzendbureau Randstad.

Volstrekt onopvallend verliepen de daaropvolgende twintig jaar van Nelleke’s leven. Via Randstad ging ze als administratief medewerker aan de slag op de afdeling parkeervergunningen van de gemeente Utrecht, al snel kreeg ze hier een vast contract. Ze verhuisde naar een sociale huurwoning in Kanaleneiland, nam zang- en gitaarlessen en deed allerlei audities. Succes bleef uit, creatieve verlamming maakte zich van haar meester. ‘Ik heb het nog nooit gedaan’, een programma over late maagden dat RTL 5 in de lente van 2014 uitzond, zorgde voor een tijdelijke opleving. Confronterend vond Nelleke de oproep waarin kandidaten werden gezocht, op haar achtentwintigste had ze zelfs nog nooit gezoend. Even overwoog ze zichzelf op te geven, het schrikbeeld van een nieuwe ervaring à la Idols weerhield haar. Wel installeerde ze Tinder, een datingapp die in korte tijd zeer populair was geworden. Ene Raymond Taams uit Utrecht, een vlot pratende doch werkloze journalist die zich voordeed als succesvol schrijver, ontmaagde haar kort daarna. 

Nu maken we een sprong naar 2024. Reusachtige sociale veranderingen voltrokken zich in westerse maatschappijen tussen 2003, toen de eerste aflevering van Idols werd uitgezonden, en dit jaar. Radicale gelijkwaardigheidsidealen namen bezit van de geesten, waardoor het op een bepaald moment onmogelijk werd om ergens geen talent voor te hebben. Mensen wilden afrekenen met een grauw verleden waarin bobo’s uit de muziekindustrie vanachter de jurytafel aan jongeren vertelden dat een carrière als popicoon er niet in zat.

Talkshow ‘Op1’ besteedde in februari 2024 aandacht aan dit twee decennia oude onrecht, en daarbij kwam ook de auditie van Nelleke ter sprake. Woedende menigten stortten zich middels Twitter en Facebook op toenmalig juryvoorzitter Henk-Jan Smits, hashtag #hupnelleke bleef dagenlang trending topic. Vanwege de ontstane commotie verscheen een inmiddels veertigjarige Nelleke in serieuze praatprogramma’s op NPO en RTL.

Vervolg morgen...