Nieuws030-lezer Daan Verhoeven, een personage van schrijver Raymond Taams, publiceert het dagboek dat hij bijhield gedurende de Cookie-crisis in januari van dit jaar.

zondag 24 januari 2021

Als jong ventje vond ik oudejaarsdag een magische gebeurtenis. Koude buitenlucht zwanger van geknal en gefluit, de pruttelende oliebollenpan in de schuur, mensen die zich met felgekleurde vuurwerkpakketten onder de arm richting warm verlichte huizen spoedden, spannende spotjes over afgeknalde ledematen op radio en televisie.

Nieuwjaarsdag was een saaie, lege huls, vol verdwaalde knallen die niet langer in dienst stonden van een collectieve climax om middernacht. Precies zo voelt het leven sinds de Cookie-dreiging ons verlaten heeft. Volgens de laatste berekeningen, uitgevoerd door Chinese wetenschappers, is de kans op een ramp zelfs verwaarloosbaar.

Net belde ik aan bij Henk en Marie-Louise, om me te verontschuldigen voor de scène met Suus waarvan zij als naaste buren getuige waren. Vanmorgen heeft Suus tijdens een hoogopgelopen ruzie mijn halve servies het raam uitgesmeten. Ze had gelijk, ik had niet zo zwartgallig moeten doen over de toekomst. Na ruim tien dagen zorgeloos aftellen richting het einde zijn alle wereldproblemen opeens weer terug, dat vloog me aan.

Terwijl ik dit schrijf, ligt Suus vredig te slapen onder een deken op de bank. Ik mag niet klagen met zo’n vrouw, daarom stop ik met dit dagboek. Dagboeken nodigen uit tot sombere bespiegelingen, in mijn geval althans.

Het lijkt me aardig om af te sluiten met een beschrijving van de actuele situatie in Utrecht. Burgemeester Sharon Dijksma heeft een open brief aan alle inwoners geschreven. Veel meer dan teksten als ‘wees lief voor elkaar’ hebben beleidsmakers na jaren van bezuinigingen op de collectieve sector niet te bieden, Dijksma vormt daarop geen uitzondering.

Deze zondagmiddag maakte ik een lange wandeling om te zien wat er van de gepropageerde liefde in de praktijk terechtkomt. Bergen bij elkaar geveegd glas liggen op de meeste pleinen, ramen van cafés en winkels zijn dichtgetimmerd. Achter het centraal station staat een oude circustent, oorspronkelijk voor culturele evenementen door de gemeente aangekocht, waarin de GGD een tijdelijke soa-testlocatie inrichtte voor degenen die zich in orgiën stortten. Bevoorrading van supermarkten komt langzaam op gang, bussen rijden zoveel mogelijk.

Slenterend langs de Weerdsingel viel mijn oog op een cameraploeg van RTL Nieuws. “Wat denkt u als u deze uitgebrande autowrakken ziet?”, duwde de verslaggeefster een microfoon onder mijn neus toen ik langsliep. “Mwoah, minder storend dan het onopgehaalde huisvuil overal”, mompelde ik.

Laagstaande zon prikte bij het naderen van de Adelaarstraat in mijn ogen. Kijkend in de verte zag ik troosteloze hoogbouw op oneindig laagland staan.