Vak P -  Vijftig jaar terug werd het ook 1-2

Door Hans van Echtelt, die FC Utrecht niet meer vanuit Vak P, maar thuis op de bank volgt.

Gek genoeg moest ik op deze zondagmiddag geregeld terugdenken aan 10 januari 1971. Ik was die middag met mijn huidige collega’s van Vak P, Ton en Ad in een uitverkocht stadion Galgenwaard. De toeschouwers zaten zelfs samen met enkele politieagenten op de grond langs de zijlijn op het veld. 

Zoveel toeschouwers waren toegelaten dat de tribunes uitpuilden. De nieuwe fusieclub FC Utrecht ontving topclub Feyenoord, getraind door Ernst Happel. Het zou een spektakelstuk worden, met dezelfde uitslag als deze middag, namelijk 1-2.

Eerst nog eens naar 1971. Bert Jacobs had samen met assistent Fritz Korbach een frisse ploeg binnen de lijnen gebracht die in niets meer leek op voorganger DOS. Werden de Kanaries veelal weggespeeld in dergelijke toppers, nu stond het duel bol van de spanning. Het was de beginperiode van vijftig jaar FC Utrecht dat we dit seizoen aan het vieren zijn. Hoe dan ook, drie minuten voor tijd scoorde Ove Kindvall de winnende goal door de bal mogelijk in buitenspelpositie en met een te hoog opgeheven been (gevaarlijk spel?) de bal langs Henk van Ledden te tikken.

Die late 1-2 leidde na afloop tolt hevige commentaren op de arbitrage want scheidsrechter Theo Boosten weigerde de winnende Rotterdamse goal te annuleren. Er was geen VAR om de Limburgse arbiter te hulp te komen. Trainer Bert Jacobs kreeg zelfs een strafzaak aan zijn broek vanwege zijn scheldpartij na afloop vanwege zijn vinnige scheldpartij richting Boosten in de spelerstunnel. Dus ook vijftig jaar geleden ging het al over al dan niet arbitrale dwalingen.

Nu zitten we op 11 april 2021 (toevallig ook de dag dat mijn oudste zoon Mathijs 51 werd) via het scherm te kijken naar de 50-ste editie van FC Utrecht-Feyenoord in een akelig leeg stadion. En weer werd het 1-2 en was er na afloop kritiek op de arbitrage van Danny Makkelie, omdat hij verzuimde een tweede gele kaart te trekken voor een overtreding van Eric Botteghin op Simon Gustafson, die fors op de enkel werd geraakt. De Zweed wilde er na afloop niet te veel woorden aan vuil maken. "Natuurlijk moest dat rood zijn en hadden we tegen tien man verder gespeeld. Maar ik weiger om me nog langer druk te maken over scheidsrechters, dat is verspilde moeite."

Bijna even weinig woorden gebruikte Gustafson over zijn eigen doelpunt die het breekpunt in de wedstrijd zou worden. "Het was een ‘silly goal’ waar ik weinig aan kon doen," aldus de Zweed die weer eens in de basis stond na het wegvallen van Bart Ramselaar. Maar de 1-1 maakte wel een einde aan een periode waarin FC Utrecht superieur was aan de Rotterdammers en traditiegetrouw kans op kans verprutste om de marge van 1-0 te vergroten.

Zoals vaker dit seizoen kreeg de thuisploeg de rekening gepresenteerd via Steve Berghuis. Het was Ove Kindvall die vijftig jaar terug FC Utrecht vonniste, nadat de ploeg na de gelijkmaker van Jan Groenendijk verzuimd had meer afstand te nemen. De geschiedenis heeft zich dus herhaald….