Op woensdag 2 juni schreef Nieuws030-columnist Jim Terlingen een stukje onder de titel 'Tomlow vs. Tomlow'. Hij vond het bijzonder dat Bernard Tomlow in een rechtszaak tegenover zijn voormalige kantoor stond. Lees hier de hele column.

Bernard Tomlow kroop meteen in de pen en stuurde een reactie naar onze postbus met het verzoek deze te publiceren. 

Ook advocaat Gor Gabrelian, wiens naam in het stuk van Terlingen door hem "in dit verhaal niet relevant" werd geacht, stuurde een reactie in. 

Aan beide verzoeken hebben we graag voldaan. Jim Terlingen reageerde daaronder op de heren. En Bernard Tomlow reageert daar weer op, met een slotwoord van Terlingen.



Reactie Bernard Tomlow (woe 2 juni):
  

Geachte heer Terlingen,

Ik nodig u uit voor een kopje koffie. 

Ja, ik heb contact met de Nuk, zoals een heleboel advocaten contact hebben met media. Dat is onderdeel van hun gereedschapskist. 

Ja, ik heb toentertijd opgetreden als gemachtigde van de huidige hoofdredacteur. Dit voor het geval u daar ook aandacht aan wil besteden. 

Als ik uw redenering goed begrijp, mag de Nuk geen aandacht besteden aan een zaak waar 22 huurders zich al jaren bedrogen voelen door de BO-Ex met als gevolg ernstige gezondheidsschade, omdat de hoofdredacteur mij kent en ik columns schrijf. 

De enige relevante vraag lijkt mij: is er sprake van een journalistiek interessante kwestie? Als Radio 1 aandacht aan een zaak besteedt, dan doet zij dat niet omdat zij een goede relatie met mij heeft, maar omdat de zaak interessant is. ‘Don’t shoot the messenger’, zei Shakespeare al.

Opvalt dat u alleen maar op de man commentarieert en suggesties wekt en niet inhoudelijk beoordeelt of ik naar behoren, met passie en professioneel de belangen van de huurders verdedig. 

Volgens u zou ik handelen in strijd met de gedragsregels. Onzin. Verdiep u eerst eens in artikel 15 van de gedragsregels, en dan in lid 3. Al jaren werk ik feitelijk niet voor Bo-Ex en ik beschik over geen enkele vertrouwelijke informatie in deze zaak.

Een paar maanden geleden wist ik niet eens dat de Hanoidreef bestond en waar die lag. In ieder geval is één ding duidelijk: sinds mr. Gabrelian en ik ons sinds een paar maanden met de zaak bemoeien, komt er na 15 jaar schot in de zaak.  

Ja, het is juist dat ik geschorst ben, omdat het Hof van Discipline van mening was dat ik niet integer gehandeld had in een faillissementszaak. Dat wekt al snel de suggestie dat ik mijn zakken gevuld heb. Het betreft feitelijk het ter beschikking stellen van mijn derdenrekening in 2012 voor een bedrag van € 50.000,= depot. Iedere cent is verantwoord en ik heb er geen cent aan verdiend. De curatoren hebben hierdoor een half miljoen verdiend, Zwitserse francs wel te verstaan. Ik wilde alleen een cliënt helpen. Dat zit in mijn DNA. Dom? Dat klopt. Echter, er is nooit strafrechtelijk, civielrechtelijk of fiscaal een procedure ingesteld. 

Dat u mij een straatvechter noemt, beschouw ik als een compliment. Ik constateer alleen dat, ondanks al uw ‘wetenschap’, vandaag de dag vele cliënten mij verzoeken hen bij te staan. 

En wat is het bezwaar dat ik over kwesties columns schrijf? Vindt u het bijvoorbeeld vervelend dat ik onbezoldigd vele tientallen uren besteed heb om de rol van wethouders Van Hooijdonk en Everhardt in het tramschandaal van € 200 miljoen schade inhoudelijk aan de kaak te stellen? U ben ik toen niet tegengekomen. 

Er is dus veel om bij te praten. Nogmaals, ik nodig u uit. 

Met vriendelijke groet,

Bernard Tomlow

    

   

Reactie Gor Gabrelian (do 3 juni):


Dag Jim,

Advocaat Gor Gabrelian hier (de andere persoon die niet relevant is in het verhaal van Tomlow vs. Tomlow Advocaten).

Mooi om te lezen dat je aandacht besteedt aan de zaak van de huurders van Bo-Ex. Dank daarvoor. Na jaren van ellende verdient hun zaak echt alle aandacht. Zo erkende ook Bo-Ex eergisteren ter zitting toen zij, na vijftien jaar op haar handen te hebben gezeten, ineens bereid bleek alle klachten te verhelpen en verder onderzoek te verrichten naar brandgevaar en de aanwezigheid van asbest in de flat.

Nog even het volgende over de bemoeienis van Bernard Tomlow. De huurders hebben mij benaderd om hun primaire levensbehoefte te verdedigen, een brandveilige en leefbare woning. Voordat de huurders bij mij aanklopten hadden zij overigens bij tien andere advocatenkantoren bijstand verzocht. Geen van die kantoren was bereid hen te helpen. Gespecialiseerde advocaten die nog bereid zijn in de bres te springen voor huurders met een smalle beurs zijn, op z'n zachtst gezegd, dun bezaaid.

In april heb ik de woningen van de huurders bezocht en ben geschrokken van wat ik daar aantrof. Het is de meest ongezonde woonsituatie die ik in mijn leven heb gezien. En dan moet je weten dat ik ben opgegroeid in de Sovjet-Unie. Ik heb mij bij Bo-Ex gemeld, en namens de huurders verzocht nu dan toch eindelijk vaart te maken met het herstellen van de gebreken. Vooruit met de geit!

In plaats van constructief overleg over hoe de situatie van de huurders het best kan worden aangepakt, was de eerste reactie die ik van Bo-Ex kreeg een voornemen tot het indienen van tuchtklachten tegen mij. Ik zou de huurders hebben aangezet tot het voeren van een procedure tegen Bo-Ex. Geloof me Jim, als iemand van Bo-Ex de afgelopen jaren de moeite zou hebben genomen eens in die woningen te kijken dan zouden ze hebben geweten dat de huurders echt geen aanmoediging van mijn kant nodig hadden om tegen Bo-Ex in het geweer te komen.

Duidelijk was in ieder geval dat Bo-Ex, op advies van Tomlow Advocaten, tot niets bereid was. Via via is Bernard Tomlow betrokken geraakt. Twee huurders hebben hem gevraagd om als gemachtigde op te treden. Dat het 'not done' is voor advocaten op te treden tegen oud cliënten is overigens onzin. De gedragsregels bevatten te dien aanzien wel grenzen (plat gezegd: het is een advocaat niet toegestaan in een specifieke zaak eerst de ene, en daarna de andere partij bij te staan). Maar binnen die grenzen kan een advocaat gewoon optreden tegen een voormalig cliënt, en dit gebeurt ook aan de lopende band. Desalniettemin stond Bernard Tomlow naar mijn weten niet te trappelen om tegen Bo-Ex te procederen.

Ik denk ook dat zijn verwachting was dat een procedure niet noodzakelijk zou zijn. Dat wanneer Bo-Ex eenmaal echt op de hoogte zou zijn van de situatie in de woningen, zij zelf ook wel zou inzien dat daar met spoed iets aan moet gebeuren. Het is ook geen hogere wiskunde. Aan die woningen is het nodige mis, en Bo-Ex dient dat als verhuurder te herstellen. Maar niets bleek minder waar. Bo-Ex had de kop in het zand en koos ervoor om die daar te laten.

In mijn beleving is het dan ook vooral Tomlow Advocaten dat deze procedure 'Tomlow vs. Tomlow' heeft uitgelokt, door hun cliënte Bo-Ex deze struisvogeltactiek te adviseren. Uiteindelijk is het de media-aandacht geweest die Bernard Tomlow heeft weten te genereren die Bo-Ex over de streep heeft getrokken.

Iedereen mag iets vinden van de man Bernard Tomlow. En laten we eerlijk wezen, veel mensen vinden ook maar al te graag iets van hem. Maar voor de huurders van de Hanoidreef kan hij niet meer stuk. Dat Bo-Ex na vijftien jaar eindelijk iets aan hun woning gaat doen is zijn verdienste, en de huurders begrijpen dat maar al te goed.


Met vriendelijke groet,

Gor Gabrelian

 

Reactie Jim Terlingen (zo 6 juni):

   
Geachte heren Tomlow en Gabrelian,

Met veel interesse heb ik uw reacties gelezen. Bedankt voor de moeite die u beiden deed. Het is sowieso fijn om te merken dat m’n columns gelezen worden.
  

Ik reageer eerst op u, meneer Tomlow

We kennen elkaar niet persoonlijk en ik waardeer het zeer dat u mij uitnodigt voor een kopje koffie. Ik zal u zo mijn antwoord geven op uw uitnodiging.

Binnen twee uur na publicatie kreeg Nieuws030 uw mailtje, hoorde ik. Misschien ligt het eraan dat u gehaast was, want ik lees best veel zaken die me bevreemden...

Om maar eens van start te gaan: u meent gelezen te hebben dat ik er bezwaar tegen heb dat u columns schrijft. Ik heb mijn 415 woorden nog eens teruggelezen, maar het staat er niet. Zelfs in de verste verte niet. Gek hoor.

(Ik heb wel eens dat ik geraakt ben door iets en dat ik daardoor niet goed meer lees en luister. Heeft u dat ook? Daarom probeer ik zelf voordat ik iets publiceer even afstand te nemen en de boel even te controleren. Misschien een tip voor u.)

U schrijft ook “Als ik uw redenering goed begrijp, mag de Nuk geen aandacht besteden aan een zaak waar 22 huurders zich al jaren bedrogen voelen door de BO-Ex… enz enz”. Ja, u heeft mijn redenering niet goed begrepen. Dat is niet wat ik zeg. Het gekke is dat iedereen die ik het vraag het leest zoals ik het bedoeld heb. 

Ik legde de Nieuws030-lezer in de column alleen maar uit hoe het naar mijn idee komt dat de redactie van de Nuk twee keer in één maand schrijft over de Hanoidreef-BoEx-kwestie. Ik zal het nog eens puntsgewijs uitleggen en zelfs nog wat scherper:

  1. U schrijft columns voor de Nuk
  2. U bent in deze zaak een betrokken partij
  3. U was ooit advocaat van de hoofdredacteur van de Nuk, de heer Kroonbergs nadat hij vertrok bij de Duic (dank voor uw opmerking, maar ik schreef het al hier, hoor. Hier is het vonnis.)
  4. De heer Kroonbergs was enkele jaren geleden privé aanwezig op een verjaardagsfeest van u (laat hij in een openbaar bericht op Facebook weten)

Het is een verstopte optelsom van elementen. Ik heb de journalistieke principes hoog zitten en dit voelt voor mij niet ok. 

Hetzelfde niet-ok-gevoel kreeg ik toen de heer Kroonbergs u in augustus 2020 interviewde naar aanleiding van schorsingsuitspraak (zes maanden) die volgde toen de Deken van de Utrechtse Orde van Advocaten tegen u aanspande. Ik reageerde toen ook het nieuwsbericht erover. Dat kunt u eronder lezen. Het leek een journalistiek interview, maar het voelde anders. Het was, wetende wat ik hierboven heb uitgelegd, gewoon een Jort-Kelder-interviewt-Mark-Rutte-interview. Er was geen professionele afstand. 

De kwestie waar u in verzeild was geraakt, verdiende scherpe vragen. Want u kreeg van de Raad van Discipline van uw beroepsgroep dit te horen:

  • …in strijd gehandeld met de Wwft, de Vafi en de gedragsregels 
  • …aangesproken door de deken op zijn handelen, tegenstrijdige verklaringen afgelegd en daarmee de deken onjuist geïnformeerd
  • …de integriteit van een advocaat is een belangrijke, zo niet de belangrijkste, kernwaarde van de advocatuur. Van een advocaat mag worden verwacht dat hij die waarde beschermt, zich van die waarde voortdurend bewust is en dat hij zijn handelwijze afstemt op het voorkomen van twijfel daarover en dus op het voorkomen van twijfel aan de eerlijkheid en oprechtheid van zijn handelen. De handelwijze van verweerder zoals vastgesteld door de raad is een grove schending van deze kernwaarde.

Dit zijn citaten uit het vonnis en dat is niet niks. En dit is overigens geen “mening” maar een oordeel. Als ik goed ben geïnformeerd, was er in uw zaak dit aan de hand: u stalde als advocaat in overleg met uw client stiekem geld op een speciale rekening zodat een faillissementsafhandelaar dat niet zag. En u loog daarover tegen degene die er binnen uw beroepsgroep onderzoek naar deed. (Ineens vermoed ik dat u weer gaat reageren, maar ik stel voor dat we het hierbij houden). 

Ik ben geen kenner, maar u mag misschien wel blij zijn dat Het Hof van Beroep u niet helemaal als advocaat schrapte en het hield bij een schorsing van een half jaar? Maar goed, vlak voor de schorsing inging, bent u gestopt als advocaat en ging u als jurist verder.

Waar ging mijn column in de kern over? U stond vorige week in een zaak tegenover uw voormalige kantoor: Tomlow Advocaten. En ook tegenover een partij, Bo-Ex, waaraan u - toen u nog bij het kantoor zat - aan verdiende. U zegt dat dit had gemogen als u zich nog aan de advocatenberoepsregels moest houden. Dát noem ik een ‘mening’. Ik vroeg me ook af of dit wel netjes was.

Ik roep nog een andere kwestie in herinnering. U vertegenwoordigde in 2017 Rachel Hazes in een rechtszaak en in 2020 haar huurster (en voormalige boezemvriendin) in een zaak tégen mevrouw Hazes. Dat dit is toegestaan, zal wel zijn juridische redenen hebben. Maar het voelt niet goed.

U bent me er eentje. Uw voorstel om koffie te drinken sla ik daarom vriendelijk af. Ik pas graag een beetje op. Doet u dat ook een beetje met uzelf en met uw morele imago? Verder gun ik u - net zo gemeend - veel levensgeluk.


Even tussendoor twee alinea's over de Nuk

Ik vind de Nuk de jaren dat de site nu bestaat een fijne aanwinst in het media-landschap in Utrecht. Mooi om te zien, met liefde gemaakt, en vaak interessante stukken, columns en filmpjes. Mijn favorieten? De artikelen van Cees Grimbergen en de filmpjes van Henk Westbroek.

Ik snap best dat een redacteur van een site soms veel aandacht geeft aan mensen die hij/zij mag (ik schrijf zelf bijvoorbeeld graag over elke muurschilderingen in Utrecht van Jos Peeters). Maar wat ik niet snap is de vermenging van privé en zakelijk onder het mom van serieuze journalistiek. Dan hoor je zuiver en zonder (schijn van) belangenverstrengeling op te treden. Sorry.

   
Dan graag naar u, meneer Gabrelian

Ook u bedankt voor uw woorden. Ik hoop niet dat u zich gekwetst voelde door mijn omschrijving "in dit verhaal niet relevant”, maar het was waar. Mijn column ging over Tomlow, Tomlow Advocaten en de Nuk. 

U gaat uitgebreid in op de zaak tussen de huurders die u vertegenwoordigt en Bo-Ex. Die kans greep u, maar daarop ga ik niet reageren. 

Wat ik wel interessant vind, is de zin “Desalniettemin stond Bernard Tomlow naar mijn weten niet te trappelen om tegen Bo-Ex te procederen.” Daarover meldt hijzelf niets. Ik stelde al voor dat we niet blijven reageren op elkaar, maar ik ben natuurlijk wel benieuwd wat zijn argumenten vóór en tegen waren. Was dat misschien toch iets moreels?

Verder vind ik het fijn voor hem dat u zegt dat de bewoners zo blij zijn met hem. Het lijkt me ook goed voor de onderlinge relatie tussen jullie.

  

Iedereen die dit lange stuk tot op het eind heeft uitgelezen, wil ik danken. En in het bijzonder natuurlijk, u, heren Tomlow en Gabrelian.

Succes met uw werk!

Met vriendelijke groet,

Jim Terlingen

   

Reactie Bernard Tomlow  (woe 9 juni):
   

Geachte heer Terlingen, 

Nog één keer. U schrijft:

“Dit zijn citaten uit het vonnis en dat is niet niks. En dit is overigens geen “mening” maar een oordeel. Als ik goed ben geïnformeerd, was er in uw zaak dit aan de hand: u stalde als advocaat in overleg met uw client stiekem geld op een speciale rekening zodat een faillissementsafhandelaar dat niet zag. En u loog daarover tegen degene die er binnen uw beroepsgroep onderzoek naar deed. (Ineens vermoed ik dat u weer gaat reageren, maar ik stel voor dat we het hierbij houden).”

Daarvoor citeert u de Raad van Discipline:

  • “…aangesproken door de deken op zijn handelen, tegenstrijdige verklaringen afgelegd en daarmee de deken onjuist geïnformeerd.”

Over uzelf schrijft u:

“Ik heb de journalistieke principes hoog zitten (…).”

Eén van der kernwaarden van de journalist is verifiëren. De lezer mag er vanuit gaan dat door professionele journalisten vergaarde en verwerkte informatie juist is, dat de journalist de moeite heeft genomen om te controleren of de feiten kloppen, waar nodig hoor- en wederhoor heeft gepleegd en heeft gecheckt en gedubbelcheckt.

U weet dat ik van de uitspraak van de Raad van Discipline in beroep ben gegaan. Het Hof van Discipline heeft nu juist het hierboven genoemde oordeel van de Raad van Discipline dat ik – kort gezegd – gelogen zou hebben tegen de Deken vernietigd en mijn grief daartegen gegrond verklaard (zie overweging 5.36 beslissing Hof van Discipline). 

Inderdaad reageer ik op uw passage, omdat u mij opzettelijk (u heeft de processtukken uitgeplozen) – tegen beter weten in – in een kwaad daglicht stelt en u bent verkeerd geïnformeerd. Ik heb helemaal niet stiekem geld op een speciale rekening gestald. Het geld was niet van cliënt, maar van een investeerder. Aan de Deken heb ik alle documenten en bankafschriften ter beschikking gesteld. Iedere cent was verantwoord. De voornaamste grief was dat ik een derdenrekening gebruikt had en daarvan heb ik ruiterlijk erkend dat dat heel dom was. En nogmaals, ik heb er geen cent aan verdiend. 

Als ik uw onjuiste berichtgeving aan de Voorzieningenrechter zou voorleggen (en ik weet hoe dat moet, want u noemt de zaak Hazes), zou u op grond van onrechtmatig handelen moeten rectificeren en een voorschot moeten betalen wegens reputatieschade. Dat is teveel eer. Ik laat het maar voor uw rekening. 

Met vriendelijke groet, 

Bernard Tomlow 
  

Reactie Jim Terlingen (woe 9 juni):

  
Geachte heer Tomlow,

U heeft het erover dat ik 'opzettelijk' en 'tegen beter weten in' handelde. Tsja, wat voor een wereldbeeld heeft u? Ik schetste de situatie van het moment van het video-interview. Toen ging het nog alleen om de uitspraak van de Raad. En ik schreef erbij 'als ik goed ben geïnformeerd'.

U heeft gelijk in het punt dat ik wel béter naar het vonnis in hoger beroep had moeten kijken en dit element (het vermeende liegen) had moeten benoemen. Ik verwees wél middels een 'link' naar het vonnis in hoger beroep. En ik schreef erbij dat u ook in hoger beroep voor een half jaar werd geschorst. Met dit laatste onweerlegbare feit moet u leven.

Tot slot. Andersom gaf ik u bij een gedachtekronkel een vriendelijke tip. En u dreigt met een kortgeding. Ieder zijn stijl.

Het ga u goed.

Met vriendelijke groet,

Jim Terlingen