Leo Staffhorst is onder de indruk van de recensie die Peter Oostveen hier schreef over het concert van Little Steven deze week in TivoliVredenburg.

                 

Beste Peter Oostveen,

Wat een genot om je bevrijdende stuk over Little Steven te lezen!

Onze ervaring (die van mijn vrouw en ik) is precies hetzelfde. Eng!

Ik bezoek zoveel mogelijk concerten en speel al vanaf mijn 14e in diverse bandjes. Kortom: muziek is echt heel belangrijk voor mij.

Vaak discussiëren we met vrienden onder elkaar; wat is het beste wat je ooit hebt gezien….?

Sinds 1983 is mijn antwoord: Little Steven, Vredenburg. Daar gingen we de zaal uit met energie voor een jaar; wat een beleving!

Na al die jaren ging ik twijfelen of mijn mening nog wel objectief was/is. Zo’n grote naam is Little Steven nu ook weer niet. (Hij heet niet voor niets zo… ).

Tot afgelopen dinsdag in Vredenburg. Mjn vrouw ging mee. Net zoals ook jij schrijft best wel gespannen, ook door het opscheppen al die jaren, waardoor onze drummer dan ook maar mee ging.

Wat een avond!!!!  Echt alles puzzelstukjes vielen in elkaar. We zaten naast de mengtafel, wereldplek met heerlijk bier gewoon uit een glas, het mooiste geluid wat ik ooit heb gehoord (zowel de totaal-sound als afzonderlijke instrumenten), een wereldband, een genot voor oor en oog en vooral een waanzinnige sympathieke vent met uitstraling. Wat een show!!! 15 man op het podium en ieder instrument duidelijk te horen

Bij de eerste trombonesolo, tijdens 'Blues is my business', schoten de tranen in mijn ogen… Net als bij de samenwerking tussen drummer en bassist.

Ik zweef nog steeds en weet nu weer dat 1983 werkelijk is gebeurd.

Het optreden uit ’83 komt, denk ik nu, op de 2e (of gedeelde 1e) plaats….

Dank voor je mooie verhaal!

Groet,

Leo Staffhorst 

Hilversum