Bernadette Slotman - Een aantal jaren terug deed ook in Utrecht de stekkerauto zijn entree. Om deze auto’s van energie te voorzien stelde de gemeente een laadpalenbeleid vast. Ieder normaal denkend mens denkt ‘plaats palen waar er behoefte is, dus waar bewoners al in stekkerauto’s rijden’. Zo niet in Utrecht.  

In haar wijsheid heeft de gemeente namelijk besloten om geen laadpalen te plaatsen bij monumenten, zoals langs de Utrechtse singels of bij het groen, zoals langs het Wilhelminapark. Terwijl juist daar voornamelijk eigenaars van stekkerauto’s wonen. Op deze locaties is er dus behoefte aan laadpalen.

Nee. Utrecht heeft gekozen voor de gemakkelijke weg. Er zijn/worden nu palen geplaatst in buurten met sociale woningbouw. Huh? Is het doel van de gemeente het realiseren van de grootst mogelijke hoeveelheid palen?

In deze buurten met sociale woningbouw zijn bewoners, naar verwachting, de komende jaren nog niet toe aan de stekkerauto. Een blik op de site van de ANWB leert dat een occasion tussen de 11.495 euro (Smart for Four) en 47.900 euro (Volvo) kost. Een prijsklasse die voor het merendeel van de Utrechtse bevolking niet bereikbaar is en dat waarschijnlijk ook niet wordt. 

De gemeente kent de inkomensopbouw van de buurten. Regelmatig wordt hierover gepubliceerd. Deze gegevens zijn niet gebruikt. 

Een voorbeeld uit Utrecht-Oost. 

Aan beide ingangen van de Abstederhof met woningen van Portaal zijn in totaal 6 palen geplaatst ten behoeve van 12 stekkerauto’s. Over deze plaatsing en over het aantal is minimaal tot niet gecommuniceerd. Voor de omwonenden voelde dit als een overval. 

Afgelopen januari werd voor de auto van een bewoonster op leeftijd, die met regelmaat vanwege haar gezondheid tijdens de wintermaanden in Spanje verblijft, een geel bord geplaatst. Daarop stond een wegsleepregeling aangekondigd. Toezicht en Handhaving negeerde de informatie van de omwonenden dat mevrouw er niet was. Hetzelfde geldt voor de laadpalenafdeling die een mail van mij negeerde. De auto is weggesleept. 

Na het betalen van een boete van ZEVENHONDERD NEGEN-EN-VEERTIG EURO kon de auto uit het gemeentedepot worden opgehaald.

Het ingediende bezwaarschrift werd door de bezwaren-adviescommissie ongegrond verklaard met termen als: “u had kunnen weten”, “het wegslepen was absoluut noodzakelijk” en “bestuursdwang”. Daar zit je dan als nette altijd belastingbetalende 70-jarige opeens in het strafbankje van de gemeente Utrecht.

De rechtsbijstand-verzekeraar was de wijste. Tegen een overheidsorgaan procederen is juridisch een onmogelijke dure klus. Door de overheid wordt gewoon een blik ambtenaren opengetrokken. We hebben hier te maken met een, voor de gewone burger, onbarmhartige overheid.

Hoe is de situatie nu? De laadpalen op de inrit vanaf de Abstederdijk naar de Abstederhof worden goed gebruikt. Aan de zijde van de Notebomenlaan staan de laadpalen voor paal. Er wordt daar zeer minimaal gebruik gemaakt van deze palen. 

Ik heb geen rijbewijs, we hebben geen auto en we hebben nooit een auto gehad. In feite wil ik mij helemaal niet bezighouden met auto’s en laadpalen. Maar hier gaat, in mijn ogen, weer iets goed fout. Ondanks de mooie woorden van de gemeente worden de burgers in Utrecht niet gelijk behandeld.