De bewoners van de Dichterswijk zien het wel zitten, die RABObrug over de sporen van het Centraal Station zo direct naar de Mariaplaats. Het is een kortere route naar de binnenstad dan nu fietsend door de Van Sijpesteintunnel of het Bleekstraatviaduct, of lopend door Utrecht CS en Hoog Catharijne. Prima idee, toch?

Nee, zegt HoogCatharijne, da’s geen goed idee, want dan lopen voetgangers van het oude winkelgebied/binnenstad niet meer door mn winkelcentrum naar t station, maar deels via die brug. En da’s contractbreuk. Niet van die voetgangers, maar van het Utrechtse college. En dat mag niet. Want dat is slecht voor de loopstromen langs de winkels.

Dus stond HoogCatharijne bij de Raad van State, om de bevoegdheid van het Utrechtse college om af te wijken van t huidige bestemmingsplan, aan te vechten. En de Raad van State deed een opmerkelijke tussenuitspraak. Die komt erop neer dat in het huidige bestemmingplan sommige regels niet goed genoeg geformuleerd zijn. En dat die binnen 16 weken moeten worden aangepast.

Dus worden binnenkort twee nieuwe gebruiksregels voor de RABObrug vastgesteld: “er mogen geen trappen naar de perrons komen”, en “het College mag afwijken van deze regel”.

Daarmee wordt de wijzigingsbevoegdheid van het Utrechts College formeel en kloppend in het bestemmingsplan opgenomen. Da’s toch mooi, dat een bezwaar van HoogCatharijne leidt tot een beter bestemmingsplan. Waarbij de logische perrontrappen door het Utrechtse college straks goedgekeurd en dus aangelegd kunnen worden.

Op de achtergrond speelt natuurlijk iets veel vervelenders mee: er zijn private contracten afgesloten met ondernemers over uw en mijn loopgedrag, verkeersgedrag, etc. Voorbeelden daarvan zijn de exclusieve toegang naar UtrechtCS via de winkels van Hoog Catharijne en ook de tweebaans Van Zijstweg voor de zogenaamde behoeften van de RABO bank. Dat zijn afspraken die wat mij betreft niet meer gemaakt zouden moeten worden.

Hans Berends

bewoners Dichterswijk en oud-medewerker Leefbaar Utrecht