Het rapport over de onhaalbaarheid van een grote theaterzaal in Leidsche Rijn Centrum is in oktober vorig jaar door, toenmalig wethouder, Gilbert  Isabella teruggestuurd naar de makers omdat de onderbouwing van de conclusies niet zou kloppen. Zo lezen we op de site van RTV-Utrecht (klik hier).

Die uitspraak van de voormalig wethouder is natuurlijk klink klare onzin. Wie het rapport nu op de gemeentelijke website leest (klik hier) krijgt een doorwrocht rapport voorgeschoteld met hele logische redeneringen en conclusies.

De ware reden voor het verborgen houden van dit onderzoek is, dat het de wethouder Leidsche Rijn, in de aanloop naar de verkiezingen, wel heel slecht uit kwam. Het centrum Leidsche Rijn is voor deze ex-PvdA-wethouder en zijn partijgenoot / voorganger, Harrie Bosch, al jaren 'a pain in the ass'.

In december 2008 meldde Harrie Bosch, zo trots als een pauw, de definitieve aanbesteding van de ontwikkeling van Leidsche Rijn Centrum, aan de enige belangstellende, ASR/Vesteda. Hij had de 'hoofdprijs' binnengehaald.

Dat viel achteraf toch een beetje tegen. Het was het begin van de vastgoed- en bankencrisis en er is in de volgende jaren alleen maar achteruit onderhandeld door de ontwikkelaar, omdat het hele plaatje financiële plaatje volstrekt onhaalbaar bleek.

Hangend aan zijn vingernagels probeerde de wethouder een afgang te voorkomen door zoveel mogelijk vast te houden aan het oorspronkelijke contract. Desondanks is het contract al twee keer bijgesteld en is die recordprijs inmiddels een stuk lager geworden.  

Zowel Bosch als Isabella hielden stug vol dat het een prachtig bruisend centrum zou worden, want we investeerden immers zelf ook stevig in het gebied. Een culturele trekker van formaat zou er voor zorgen dat ook ’s avonds Leidsche Rijn Centrum 'the place to be' zou worden.

Die eerste paal moest en zou nu eindelijk eens de grond in. Een afblazen van de schouwburg-XL zou zonder meer betekend hebben dat ASR en de beoogd belegger Corio meteen op de stoep zouden staan om opnieuw de contracten ter discussie te stellen. Die zijn naarstig op zoek naar mogelijkheden om de, veel te dure ambities, bij te stellen maar de gemeente houdt ze aan de afspraken.

Natuurlijk zat Isabella daar niet op te wachten. Een nieuwe tegenvaller in Leidsche Rijn kon hij zich electoraal niet permitteren. Blijkbaar is er iets mis gegaan in de postkamer want het rapport is niet teruggestuurd naar de makers maar in de lade, 'onwelgevallige rapportages' bij het projectbureau Leidsche Rijn terecht gekomen.

Benieuwd welke smoes Isabella bedacht zou hebben als hij toevallig wel opnieuw wethouder geworden was na de verkiezingen? Of zou het rapport dan nooit uit die lade tevoorschijn gekomen zijn?

Vincent Oldenborg

Politiek commentator en oud-raadslid Leefbaar Utrecht

Reageren? Klik hier!