Van Parijs naar Utrecht: In Ieper

Negen liefhebbers van fietsen èn van Utrecht rijden van 26 tot en met 30 mei een omgekeerde Tour de France: van Parijs naar Utrecht.

Materiaalman en volger in de auto is journalist Dick van der Peijl, zijn bericht uit het peloton:

Dondermorgen rond 8 uur ontbijten we in Hollyday Inn in Arras. Er is nog een Engelse wielerploeg die van Londen naar Parijs rijdt, en een Afrikaanse ploeg die ook naar Parijs rijdt. Wij de andere kant op, naar Utrecht.

We ontbijten en gaan dan nog even naar het plein van Arras. Een prachtige Belfort en een plein met allemaal dezelfde Middeleeuwse huizen er aan. Schitterend. De ploeg vertrekt en ik loop terug naar de auto.

We komen net buiten Arras langs twee kerkhoven, een Engels oorlogskerkhof met de gesneuvelden uit de eerste Wereldoorlog. Daar achter een Duits kerkhof, in de achtertuin van de Engelsen. Het Engelse kerkhof fleurig en mooi, het Duitse een beetje een rommeltje. Het Engelse kerkhof betaald door de Staat, het Duitse door de families. In de Duitse graven liggen ze ook met zijn tweeën, de Engelsen alleen. Zelfs in de graven zie je onderscheid.

Ik rijd door naar Armentières, naar het centrum. Parkeer de bus plus aanhanger op twee plaatsen op het plein en zoek een terras vlakbij op. Nu maar wachten. Na een uur komen ze. Heerlijk gegeten.

Ik vertrek van het parkeerplein, neem de bocht te krap voor de aanhanger en knal met de aanhanger tegen een bestelbus aan. De schade valt mee, aan de bestelbus niets. Bij de aanhanger is het spatbord verfrommeld.

Op naar Ieper. Bij de Menenpoort ontmoeten we elkaar. Ik ben er zo. En dwaal alvast wat door het stadje, prachtige poort. Namen van 50.000 gesneuvelden en een heleboel onbekende Engelse soldaten. Indrukwekkend!

Borden met verschrikkingen van over de hele wereld, de Vietnamoorlog, Sreberenica, Soedan en noem maar op. Het vredesteken, Ban de Bomteken en alles tegen oorlogvoering staat op de Wal van Ieper, om stil van te worden.

De wielrenners komen en gezamenlijk gaan we naar de geheel gerestaureerde Lakenhal. Prachtig en groots! Tot de grond was hij verwoest door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog. Met hun geld is hij weer opgebouwd.

We gaan door naar Kortrijk! Over de herbouw van het Middenschip van de Dom hebben we helemaal nog niet gehad. Het gaat veel over fietsen en de Eerste Wereldoorlog, over Utrecht nauwelijks. Ook onder het eten in het hotel in Kortrijk niet. Iedereen lacht er een beetje om, ze gaan toch vooral voor het fietsen mee. Minder voor de Dom. Hoe dan ook: het is een hartstikke leuk club met een gemiddelde leeftijd van 60 jaar. Ze fietsen als jonge goden.

De tocht is een initiatief van de Stichting Voorbereiding Herbouw Schip Domkerk. Doel is om het publieke debat aan te zwengelen over de herbouw van het schip van de Domkerk. Dat schip stortte in bij de grote storm in 1674.

Volgens de stichting biedt een dergelijk herbouwproject Utrecht tussen 2022 en 2074 veel kansen. Het zou een stimulans zijn voor toerisme en economie en schept nieuwe mogelijkheden voor onderwijs en vakopleidingen in de restauratiebouw, wetenschappelijk onderzoek naar middeleeuwse technieken etc.

De aankomst van het peloton op het Domplein is op zaterdag 30 mei gepland om 17.00 uur. Daar worden ze verwelkomt door fans en prominenten.