Door Jim Terlingen -  De Nuk, een afkorting van de Nieuwe Utrechtse Krant, is een website die een mooie aanvulling is op hetgeen andere Utrechtse media aan nieuws en berichten brengen. Net als Nieuws030, haast ik me erbij te zeggen. 

Nieuws030 bestaat sinds 2014 en De Nuk sinds 2018. Ik ken veel mensen die beide sites bezoeken. Ze zijn autonoom. Meer dan op de andere media is er een kritische toon te lezen als iets in de stad daarom vraagt. En niet zelden melden deze sites iets als eerste dat speelt in de stad.

Sinds 2016 plaats ikzelf stukken en stukjes op Nieuws030, op dit moment meer dan in het begin. Ontzettend leuk om te doen. De laatste tijd mogen ‘wij’ niet klagen over aandacht en over bezoekersaantallen.

Natuurlijk kijk ik ook met regelmaat op de Nuk. In veel wat daar gebeurt voel ik een betrokkenheid bij onze stad die me aanspreekt. Ik denk aan mooie filmpjes, onthullende stukken van Cees Grimbergen en aardige talkshows (zoals Herrie in de Slachtstraat, die wel veels te hip ‘vodcast’ wordt genoemd).

Er is bij mij geen sprake van wij-zij. Ik aarzel niet om naar De Nuk te verwijzen en heb trouwens ook wel eens gedoneerd toen er een oproep was om geld te geven.

U heeft de kop van dit artikel gelezen, dus u zegt vast in zichzelf ‘jongen, maak nu je punt’.
Ok, ok...

Op 9 september jongstleden las ik op de Nuk een verslag van een rechtszaak over een arbeidsconflict tussen de gemeente Utrecht en de beheerder van de Domtoren, Jaap van Engelenburg. Ik vond het een goed geschreven en betrokken journalistiek stuk.

De Nuk maakt het mogelijk om een reactie achter te laten (dat kan helaas bij ons niet) en ik schreef een compliment. Er is daar een moderator die het bericht, als ik me goed herinner, binnen een kwartier plaatste. Tot zover niks aan het handje. 

De volgende dag krijg ik een reactie van een vriend, die mijn compliment op de Nuk had gezien. Hij vertelde me dat hij net die ochtend een artikel in het AD-Utrechts Nieuwsblad had gelezen over dezelfde rechtszaak, waarin stond dat Van Engelenburg in de zaak werd ondersteund door advocaat Bernard Tomlow. Dat deed zijn voorhoofd fronsen.

Dat ‘advocaat’ is trouwens een fout van het AD, want Tomlow heeft vlak voordat hij geschorst zou worden zich van het tableau laten schrappen. Het hof van discipline oordeelde namelijk over hem: ‘Verweerder heeft de kernwaarden onafhankelijkheid en (financiële) integriteit structureel en bij diverse handelingen met voeten getreden’. Tomlow treedt sindsdien op als jurist.

De frons van mijn vriend nam ik over. Tomlow is een prominent medewerker van De Nuk en in het door mij gewaardeerde stuk las ik het feit niet dat hij direct betrokken is bij de zaak. Daar kreeg ik geen goed gevoel bij (het riekt naar belangenverstrengeling) en dus schreef ik nóg een reactie:

De volgende ochtend kreeg ik een mail van Nuk-hoofdredacteur Michael Kroonbergs dat hij de reactie niet had geplaatst en dat hij met me in overleg wilde. Dat hebben we een paar dagen lang via de mail gedaan, tot ik geen reactie meer kreeg.

Al mijn stekels zijn overeind blijven staan. Het niet plaatsen van een kritische reactie die op geen enkele manier onoorbaar is (terwijl alle andere, positieve reacties wél worden geplaatst) vind ik principieel 'foute boel'. Ik heb daarom gevraagd om ook mijn allereerste reactie weg te halen, hetgeen na enkele dagen is gebeurd. 

Wat u doet, mag u weten, maar ik reageer daar niet meer. Ik heb dit Kroonbergs laten weten en meteen ook dat hij - oog om oog - geen reactieruimte krijgt bij ons naar aanleiding van dit stuk.

PS. En voor het geval u de aandrang voelt, meneer Tomlow, u ook niet. U heeft uw eigen site.

   

In de recentste aflevering van ‘Herrie in de Slachtstraat’, die van vandaag, gaat het onder meer over de vele steunreacties voor Van Engelenburg onderaan de Nuk-artikelen over hem en wordt Tomlow meerdere keren als ‘advocaat’ benoemd. De bovenstaande column, die ik al even geleden had geschreven en die wachtte op een geschikt moment, lijkt me een passende kanttekening daarbij.