Nostalgie met Velox aan de Koningsweg

Door Hans van Echtelt - Het was nostalgie alom aan de Koningsweg toen donderdagmiddag rond drie uur een gedenkplaat van Velox werd onthuld in het bijzijn van talrijke voormalige spelers die in het geelzwart hebben gevoetbald. Nadat o.a. sportwethouder Paulus Jansen en oud-speler Theus Huygens een inleidend praatje hadden gehouden, was het tijd voor de talrijke belangstellenden om het kunstwerk van dichtbij te bekijken.

De gedenkplaat is een initiatief van Jan van der Leeden van de werkgroep Directe Voorzieningen van de gemeente Utrecht. een mooi initiatief want voor mezelf was het alsof een stukje sportgeschiedenis voorbijkwam bij het zien van de meestal in zwart-wit getoonde afbeeldingen.

Als leerling-journalist beklom ik begin jaren zestig de houten tribune om stukjes over de selectie van trainer Daan van Beek te schrijven. Zijn zoon Daan junior was donderdagmiddag ook ter plekke en hij vertelde nog eens hoe zijn vader de jonge Willem van Hanegem had ontdekt. ,,Die trapte als jochie van zestien de bal van de overkant van de Koningsweg moeiteloos terug op het trainingsveld en op die manier werd hij door mijn vader ontdekt en werd meteen lid gemaakt. Nog altijd een ongelooflijk maar waar verhaal.’’

We keken samen nog eens naar de plek waar de houten tribune had gestaan waar voorzitter Gijs Elsendoorn als een vorst regeerde. Hij had een limonadefabriek in Utrecht en betaalde deels zijn spelers dan ook uit de opbrengst van die handel. Ik herinner me dat journalisten in de bestuurskamer werden onthaald op een flesje limonade uit eigen fabrikaat en een gevulde koek. Maar als je negatief had geschreven over Velox, bleef de gevulde koek achterwege, En toen journalist Joop Niezen zijn radioverslag per telefoon naar de radio wilde doorgeven, legde Elsendoor met zijn hand de verbinding dood omdat Niezen volgens hem een te kritische verslag doorbelde.....

Die gedachten kwamen bij me op toen ik Kees Sluijk en Teus Huygens bij de gedenkplaat zag staan. Twee middenvelders die in de schaduw van Wim van Hanegem toch erg populair waren bij de supporters. Kees: ,, Dat kwam omdat we een goed contact hadden met de achterban. Na afloop van de wedstrijd gingen we ongeacht de uitslag de kantine in om met ons fans bij te praten over de wedstrijd. Als je tegenwoordig die arrogante knapen ziet met die oordoppen om hun hoofd die na afloop meteen doorlopen naar de bus of naar huis, dat is een wereld van verschil.’’

Oud-speler Gerrit de Bruin (77) haalt bij de gedenkplaat herinneringen op aan de legendarische doelman Cienus van Kooten die bij hem in de straat woonde. ,,Hij nam me achterop de fiets mee naar de Koningsweg en zo ben ik bij die club beland. Een prachtige tijd gehad, we hoorden tot de beste amateurs van Nederland en werden dan ook landskampioen.’’

Ook Teus Huygens maakte die periode mee. ,,Het geheim was volgens mij dat we een pure vriendenclub waren met voetballers die niet voor een paar stuivers zoals tegenwoordig vaak gebeurt, bij een andere club gingen spelen. Alleen de echte toppers zoals Frans Geurtsen en Wim van Hanegem vertrokken maar Velox had dat transfergeld hard nodig om als betaalde club overleven.’’

Wethouder Paulus Jansen kent die verhalen alleen uit de overlevering maar hij beseft dat op deze middag verleden en toekomst had in hand gaan. De bulldozers rijden af en aan om het nieuwe kunstgrasveld aan te leggen dat in gemeenschappelijk gebruik komt van fusieclub VSC en buurman Rivierwijkers. ,,Als gemeente moeten we erop toezien dat van deze accommodatie optimaal gebruik gemaakt gaat worden en dat het geld goed besteed wordt dat met de aanleg is gemoeid,’’ zegt hij bij het verlaten van het sportpark. Wie had in de gloriejaren van Velox kunnen denken dat het legendarische grasveld met de houten tribune plaats zou maken voor kunstgras....