Hans Kraay (81) was de enige echte stopperspil

Door Hans van Echtelt - Het bericht dat Hans Kraay senior vandaag, vrijdag, op 81-jarige leeftijd is overleden, roept allerlei herinneringen op. Zo was hij de befaamde stopperspil in het team van DOS, dat in 1958 landskampioen werd. Dat is de eerste en enige keer dat een Utrechtse ploeg zich de beste van Nederland mocht noemen. Van het befaamde team van destijds is nu vrijwel iedereen overleden, alleen Henk Temming en Andries Nagtegaal zijn nog in leven.

 Hans Kraay was een ouderwetse stopper die samen met Nagtegaal en Martin Ockhuijsen de solide defensie van de Kanaries vormde, in de rug gesteund door de legendarische Frans de Munck. ,,Hij was de man die we destijds zo nodig hadden om landskampioen te kunnen worden. Frans was sterk in alle facetten van het keepersvak, hij vormde de slagroom op de taart. We hadden natuurlijk ook Ton van der Linden in huis die meesterlijke dingen liet zien.’’

Hans Kraay is enkele maanden na zijn echtgenote Lia overleden, dat gebeurde in juni. Een gebeurtenis die hij nooit heeft kunnen verwerken. Want de laatste jaren was hij dag en nacht aan de zijde van zijn vrouw die in een verzorgingshuis opgenomen moest worden. Dat was ook de reden dat hij de laatste tijd ontbrak op zijn vaste stek in Galgenwaard bij de thuiswedstrijden van FC Utrecht waar hij samen met Henk Temming en de intussen ook overleden Gerrit Krommert een graag geziene gast was.

Zelf heb ik Hans Kraay geregeld mogen spreken bij nostalgische gebeurtenissen waar de historie van DOS in het geding was. Hij was altijd de man die het woord nam, wanneer er een huldiging of een nostalgische gebeurtenis aan de orde was zoals de onthulling van het standbeeld bij Stadion Galgenwaard waar het kampioensteam van DOS is aangebracht. Als vader van Hans Kraay junior trad hij steeds minder in de openbaarheid naarmate zijn gezondheid en eerder die van zijn vrouw verslechterde.

Toen ik twintig jaar geleden het boekje ‘De kampioenen veertig jaar later’ heb geschreven en daarin alle spelers aan het woord liet  (voor zover nog in leven) van het kampioensteam, was Hans Kraay de meest gedocumenteerde. Hij vertelde uitgebreid hoe hij als jonge speler genoten had van de feestvreugde in Utrecht na het behalen van de landstitel. ,,Er was in de stad geen doorkomen aan, we reden in open landauers door Utrecht en het stond rijen dik langs de kant. Ik heb die landstitel ervaren als een beloning voor kwaliteit en teamgeest, dat kwam in 1958 allemaal samen. Ik hoop van harte dat FC Utrecht dat nog een keer zal halen, al zal ik dat niet meer meemaken.’’

Dat kampioenschap van DOS in Nijmegen was overigens voor een belangrijk deel aan de inbreng van Kraay te danken. Hij legde in de beslissingswedstrijd de virtuoos van Sportclub Enschede, Abe Lenstra, aan banden. Anderhalve week eerder was Kraay absent in het duel tegen NOAD vanwege militaire verplichtingen in Turkije. Supporters droegen toen het spandoek in Tilburg met de legendarische tekst ‘’Wat een pech, onze Hansie Kraay is weg....’’. Het werd 3-3, mede door een rammelende DOS-defensie. Zoals gezegd, anderhalve week later in Nijmegen was hij er weer bij om het grootste succes uit zijn loopbaan te kunnen vieren als 21-jarige (!) verdediger.

-

Hans Kraay (Utrecht, 14 oktober 1936 - Tiel, 27 oktober 2017)

Clubs als speler: DOS (stopperspil, debuut op 16-jarige leeftijd), Feyenoord 

Clubs als trainer/manager: DFC, Benschop, Elinkwijk, Go Ahead Eagles, Ajax, AZ, Oakland Stompers, Edmonton Drillers, Sparta (2 dagen), FC Den Haag, Feyenoord, technisch directeur bij PSV en technisch directeur bij Feyenoord. 

Selecties: 8x Oranje, Nederlands jeugdelftal, militair elftal

Beroep in 1958: dienstplichtig militair 

Laatste wedstrijd
Op 1 februari 1970 is Feyenoord – DOS de laatste wedstrijd van Kraay in het betaalde voetbal. Het wordt 6-0. Kraay heeft tijdens de wedstrijd ruzie met scheidsrechter Joop Vervoort en dat gaat in de rust verder. De arbiter zegt dat hij hem in de tweede helft uit het veld zal sturen als hij blijft mekkeren. Kraay moet gezegd hebben: ,,Ik laat mij door jou niet uit het veld sturen.’’ Hij blijft in de kleedkamer en komt door een liesblessure niet meer in actie. Kraaij heeft na zijn terugkeer nauwelijks nog gespeeld bij DOS.

(info met dank aan Ton de Ruiter)