Fietsenstalling op plek waar ooit hotels stonden

Het feestje maandag betreft de bouw van werelds grootste fietsenstalling. De wethouder houdt een toespraak maar ziet niet de resten puin op de grond. Er liggen keien, stukken beton en ijzer, kapotte resten van tegeltjes. Dit zijn de resten van de gebouwen die aan het Stationsplein stonden.

Die grote rode steen, behoorde die aan hotel Terminus en dat tegelbrokje met glas zat dat in het toilet van café Postiljon? Maandag startte officieel de bouw van Stationsplein Oost. In een paar jaar tijd moet hier een uit drie etages bestaande fietsenstalling komen te staan die plaats biedt aan maar liefst 12.500 fietsen. Een ongelooflijke getal, maar het is zeker dat de stalling vol komt.

Er zijn zelfs fietspaden dwars door die stalling heen gepland en er bovenop komt een groot plein waar de entrees naar het Centraal Station en Hoog Catharijne zijn gepland. Je kunt je er nog niets bij voorstellen als je het gat ziet dat er ligt. Het zijn eigenlijk twee gaten en de bus rijdt er nog dwars doorheen, maar dat is dinsdag afgelopen want er ligt een nieuwe tijdelijke busbaan aan de kant van het station, bij de buurtsporen.

Die buurtsporen, spoor 1 t/m 3, vieren ook een feestje want die zijn klaar, zegt ProRail. Er moet hier en daar nog wel nieuw meubilair komen, maar dat is een kwestie van tijd. De perrons zijn er breder geworden en daardoor ook veiliger, verteld een medewerker van ProRail. Van oudsher moesten de stromen reizigers over een paar meter breedte zich voortbewegen, dat is nu veel eenvoudiger.

De 'buurtsporen' heeft z’n naam te danken aan vroeger, toen aan deze kant van het station nog de Buurtspoorwegen treinen liet rijden richting het oosten, naar Zeist zelfs en Baarn, Soest en later verder naar Zwolle. Het station had de naam Buurtstation.

Het Buurtstation had een eigen ingang, los van het Centraal Station. Daar zie je niets meer van. En je ziet dus ook al heel lang niets meer van de gebouwen die aan het Stationsplein stonden. De hotels, cafés, winkels en restaurants die zich daar bevonden werden in de jaren zeventig van de vorige eeuw gesloopt.

Maar ziet, er ligt nu een gat waar ooit die panden stonden en om een fietsenstalling te bouwen is de grond tot bijna twee meter diep afgegraven. En onder het maaiveld liggen de puinresten van die gebouwen. Maar ook minder oude resten zoals die van het sneltramperron dat zich hier bevond.

Ze zijn van geen enkele waarde, die stukken steen en puin. De archeologen hebben op deze locatie niets van belang kunnen vinden en volgens de gemeente is de plek ook bomvrij. Bomvrij? Ja, in de Tweede Wereldoorlog zijn er door de geallieerden twee keer bommen gedropt op het station omdat de Duitsers daar treinen hadden staan met V1’s er op. Nogal wat van die bommen vielen naast het station, ook op de gebouwen langs het Stationsplein. Mensen en paarden kwamen daarbij om.

Sommige van die bommen gingen niet af, maar die zijn ooit geruimd. Er ligt niets meer, zegt een medewerker van bouwbedrijf BAM, die toch wat ongerust kijkt want van een bombardement op deze plek had hij nog nooit gehoord. Maar het moet volgens hem in orde zijn want zijn werkgever kreeg de plek met de verzekering dat het bouwrijp is en dat er dus geen onverwachte zaken meer opduiken.

Hoewel, vorige week was een oudere Utrechter nog komen vertellen dat op deze locatie ook ooit een atoomvrije bunker was gebouwd. Hadden ze die al ontdekt? Nee, die is niet gevonden, maar die zal er ook niet zijn. Was die meneer niet in de war met de bunker in de Noordertunnel? Nee, beweerde hij. Wie weet wat er nog boven water komt.

BAM is niet bang en gaat dus gewoon aan de slag en is er druk bezig om met speciale apparatuur meer dan 1200 palen in de grond te boren. Die gaan 18 meter diep en vormen de fundering voor de fietsenstalling en het daarbovenop komende plein. Over een paar jaar moet de klus klaar zijn en fiets je zo de fietsenstalling binnen.

Maar nu trappen we er nog even tegen een grote klomp stenen, je ziet dat het mooi gemetseld is geweest. Hier is weer een stukje muur van hotel Du Commerce van de familie Kristel. Sliep dochter Sylvia niet in een bed dat tegen deze muur stond?

Nog even ligt het tevoorschijn gekomen puin daar, maar dan wordt het ook verwijderd en is het echt over met de laatste resten van het oude Stationsplein.