Electro-Service-Utrecht had een ouderwets fijne dienstverlening

Aan stoppen dacht Piet van Willigenburg in 2018 nog lang niet. “Ik kan hier met dit werk oud worden", zei hij tegen interviewer Jan Jansen. Toch is het in 2023 zover. De winkel van Piet op Oudegracht 168 - tussen het Wed en café Jan de Winter - is definitief gesloten en het pand is verkocht.

Sinds begin jaren begin zeventig was Van Willigenburg eigenaar van Electro-Service-Utrecht. Hieronder het interview dat hij gaf aan Jan Jansen. 

Electro-Service-Utrecht, de winkel die uitstraalt elke klant te helpen

Interview door Jan Jansen (in maart 2018)

Utrecht wordt een steeds modieuzere stad met haar relatief jonge hoog opgeleide bevolking. Moderne winkels en bedrijven stralen zakelijke dienstverlening uit. Hoog Catharijne krijgt door een luxe sfeer steeds meer aantrekkingskracht. Daartegenover beleef je in de historische binnenstad weer de sfeer van vroeger met kleine speciaalzaken en met haar vaak nog ouderwetse dienstverlening.

Maar ze worden wel steeds zeldzamer, de winkels waar je als klant op alle vragen deskundig antwoord krijgt. Eigenaren ervan zijn winkeliers met liefde voor hun vak en interesse in hun klanten. Zo’n winkel heeft een bijzondere betekenis in onze steeds onpersoonlijker wordende samenleving. Ook al staat de winkel vol wachtende mensen, de winkelier neemt ruim de tijd voor het juiste advies en bekommert zich op zo’n moment totaal niet om de omzet. Vaak gaat het dan ook nog om minimale bedragen. De voldoening dat een klant tevreden weggaat staat voorop.

Piet van Willigenburg (66) is zo’n winkelier. Hij is een vraagbaak voor klanten. Vrijwel elke klant komt in zijn winkel wel met een specifieke vraag. Van Willigenburg neemt altijd ruim de tijd om zich in de vraag te verdiepen en om een goed advies te geven. Sinds begin jaren begin zeventig is hij eigenaar van Electro-Service-Utrecht aan de Oudegracht 168 en staat hij dagelijks achter een wat uitgesleten toonbank. “Ik ben geboren en getogen in dit pand, deze winkel is mijn leven. Vakantie neem ik nooit want ik wil de winkel niet sluiten. Soms gaan mijn vrouw en ik een weekendje weg.”

Chris van Willigenburg was als elektricien in 1910 begonnen met een elektrotechnisch installatiebedrijf  en een winkel in elektrische artikelen, fietsen en sportartikelen. “Dat was mijn opa die ik zelf niet gekend heb. Ik weet van mijn vader dat er in die tijd nog weinig te doen was met verkoop van elektrische artikelen. Je hebt het dan eigenlijk alleen over gloeilampen en elektrische kacheltjes. Iedere oudere weet nog wel dat er weinig lampen in de huizen waren ten opzichte van tegenwoordig. Het accent van het installatiebedrijf lag op het installeren van elektra in huizen en fabrieken. Op het hoogtepunt had mijn opa wel twintig elektriciens in dienst.”

Piet van Willigenburg groeide op in een humanistische traditie. “Het accent in ons ouderlijk gezin van mijn vader, moeder, broer en zus lag vooral op het helpen van mensen en goed zijn voor ons personeel. Er was veel betrokkenheid van mijn vader Piet (1913-2000), die de zaak van zijn vader vlak voor de oorlog overnam, bij het wel en wee van zijn personeel. Hij wist veel van hun huiselijke omstandigheden. Zijn installatiebedrijf kreeg in de jaren zestig grote opdrachten, vooral in de meet – en regeltechniek van ziekenhuizen en andere grote gebouwen in het hele land. Personeel ging dan in de kost en kwam alleen in de weekenden naar huis."

"Met andere Utrechtse installatiebedrijven als Andriessen, Kersbergen, De Utrecht, Boogers, Bleijenberg was er collegiaal contact. Personeel werd onderling regelmatig uitgewisseld als de een tijdelijk minder werk had en de ander extra personeel kon gebruiken. Maar soms hadden we het bij ons thuis wel een tijd financieel moeilijk omdat bij weinig werk personeel doorbetaald moest worden. Je nam in die tijd als ondernemer met een aanbesteding echt risico. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer want een ondernemer heeft weinig of geen eigen personeel meer in dienst maar ZZP’ers. Die gaan er direct uit bij minder werk. Dat vind ik heel onredelijk.”

Als klein jochie mocht Piet al meehelpen bij zijn vader in de zaak. “Ik vond het prachtig om erbij te zijn en te zien hoe een elektrische installatie wordt opgebouwd en alle apparatuur laat werken. Na mijn opleiding aan de MTS zijn mijn ouders verhuisd en heb ik de zaak overgenomen. Ik merkte dat een combinatie van een installatiebedrijf en een winkel voor mij te veel van het goede was. Als ik me meer moest richten op het installatiebedrijf liep de winkel minder goed en andersom. Daarom heb ik uiteindelijk voor de winkel gekozen en heb ik nu zelfs geen personeel meer in dienst. Ik kan me nu helemaal richten op het op goed mogelijk bedienen van mijn klanten.

Nee, verkopen wil ik niet. Daarom heb ik naar verhouding een heel grote voorraad elektriciteitsartikelen. Mensen weten dat en hebben vertrouwen dat ik ze altijd kan helpen met hun vragen. Ik heb ook een spreekuur voor vaste klanten op de donderdag- en zaterdagochtend. Mijn dochter staat dan in de winkel en ik help klanten met hun specifieke vragen en problemen. Ik geef ze dan ook een opleiding om het zelf te doen.”

Aan stoppen denkt Piet van Willigenburg nog lang niet. “Ik kan hier met dit werk oud worden. Elke dag weer beleef ik veel genoegen om klanten te helpen en ben blij ze tevreden weg te zien gaan. Financieel kan ik me dat gelukkig veroorloven omdat ik geleerd heb de tering naar de nering te zetten. Je leert gemakkelijk om met minder geld om te gaan maar je leert nooit om met een nare werksituatie om te gaan. Te veel mensen lijden onder stress ondanks alle welvaart en sociale voorzieningen. Ik kan met Electro-Service-Utrecht laten zien dat het ook anders kan.