Ina Boudier-Bakker schrijft... (8 mei 1945)

Dinsdag 8 mei 1945.

De schrijfster Ina Boudier-Bakker, woonachtig aan de Oudegracht 333, houdt een dagboek bij, hieronder haar verslag van vandaag:

Vanmorgen in alle kerken om negen uur bid- en dankstond. Wij zijn samen naar de Klaaskerk gegaan, waar we nog een plaatsje kregen.

De straten geven nog altijd hetzelfde beeld. Maar nu is ook aangekondigd de vrede voor héél Europa. Goddank, eindelijk aan de afschuwelijke broedermoord een eind!

Nauwelijks waren we thuis, of daar werd gebeld. Ik kijk in de voorkamer, zie een auto met Rood Kruis en Engelse uniformen! Stom verbaasd doet Henri open en wie kwamen daar de gang in? Ton en Mientje van Anrooy, die als leden van het Rode Kruis op hun tocht naar de andere steden hier even bij ons aankwamen. Dàt was een vreugde! Een weerzien na zo lange tijd. En dadelijk vragen: ‘Hebt u ’t slecht gehad samen?’ Van Anrooy weggehold en terug met een heel pak gesmeerde witte boterhammen met worst. We dorsten het haast niet aan te nemen, het leek een sprookje. (We hadden juist helemaal geen brood, nergens te krijgen.) En Mientje gauw een kop vol echte thee gegooid. Toèn hebben we met ons vieren met vermouth en sherry geklonken op de bevrijding. Ze moesten meteen weer weg en we zagen ze wegvliegen, wuivend. Een alleraardigst moment.

We hebben ook weer een krant! Het Parool, nu legaal, zo gek en ongewoon, dat je die dingen niet angstig meer hoeft weg te stoppen, bang, dat een mof ze vindt en je in de gevangenis sleept. Alles voorbij. De heren SS en NSB-ers zitten nu zelf in de gevangenis op het Wolvenplein, waarheen ze zoveel onschuldigen hebben gesleurd, en mishandeld. We hoorden, dat in Amsterdam de intocht nog niet plaats mag hebben, omdat daar een Engelse generaal door een Duitser is doodgeschoten. Nu moet de stad zeker eerst grondig gezuiverd worden. Wat een naar incident.

Een Amerikaan van de staf van Eisenhower verklaarde dat de bevrijding niet zo indrukwekkend was als die in Utrecht. De ontvangst was hier in vergelijking met België geweldig.

Voorlopig géén herstel der spoorwegverbindingen. Vooral het elektrisch verkeer wordt ernstig gestagneerd, doordat de Duitsers alle koperen bovenleidingen te elfder ure hebben gestolen.

De voedselnood is geëindigd. Op Hemelvaart wordt een begin gemaakt met de uitdeling der uitgeworpen pakketten. In ieder geval ontvangt ieder chocolade, kaas en vlees. Voorlopig kunnen we erop rekenen iedere week zo’n pakket te krijgen. Aan ’t eind van deze week worden ook uitgedeeld de artikelen uit Rhenen: biscuits, suiker, erwten, zout, vlees, stamppot, erwtensoep, melk - reuzel!

IBB's oorlogsdagboek ‘Met de tanden op elkaar’ is in 2013 opnieuw uitgegeven onder de titel ‘Zo doods en stil en donker’. In de eerdere versie zaten volgens historicus Rémon van Gemeren ‘vervalsingen’. Zie dit artikel van Jim Terlingen.