Maandag 7 mei 1945 - De klokken op de Domtoren luiden. De grote klok, de Salvator, is door opzichter Stooker versierd met een oranje koord dat nog gebruikt is bij de viering van de bruiloft van prinses Juliana.

Meer dan vijf jaren lang was het zware gelui van de klokken niet te horen geweest en nu kondigen zij om 11.30 uur de bevrijding van Utrecht aan en overstemmen al het gejuich. Overal in de stad worden nu de vlaggen uitgehangen. De klokkenluiders laten tijdens hun werk hun tranen de vrije loop gaan, ze snikken omdat ook zij lang hebben gewacht op dit moment.

Tijdens het luiden van de klokken betreedt burgemeester Ter Pelkwijk, na een afwezigheid van drie jaar, het bordes van het stadhuis. Hij arriveerde daar onder begeleiding van een afdeling van de BS onder bevel van Mr. J. Jolles. Als de burgemeester met zijn vrouw op het bordes komt wordt hij door het toegestroomde publiek ovationeel onthaald en opnieuw wordt het Wilhelmus gezongen.

In het stadhuis waren eerder al politieagenten en leden van de BS neergestreken om daar verdere orders te ontvangen. Daar werd bekendgemaakt dat hoofdinspecteur R.W. van Eijk is benoemd als waarnemend commissaris van de politie. Zijn eerste taak is het om zuiveringen in het korps door te voeren. De burgemeester heeft dat voor het ambtenarenkorps zelf al gedaan door diverse hoge ambtenaren bij zich te roepen die van hun taak zijn ontheven en naar huis kunnen gaan.

De burgemeester is het stadhuis ingegaan naar zijn werkkamer. Daar hangen nu portretten van het koninklijk huis. Eerder in de ochtend zijn bodes druk bezig geweest alle portretten van Hitler, Mussert en andere NSB'ers te verwijderen. Op de kamer van Ter Pelkwijk staat een bloemenzee. Al sinds gisteren worden er bloemen voor de burgemeester bij het stadhuis afgegeven. De vloer van de kamer is bezaaid met oranje confetti.