Nachtwacht 2.0 van Noy op bijzondere expositie

Door John Noy - Het is maandagochtend 15 juli 2019. Ik zit in de trein van 9.03 uur naar het Centraal Station van Amsterdam. Op weg naar het Rijksmuseum voor de opening van een bijzondere tentoonstelling.

Ter ere van de geboortedag van onze eigen grootmeester Rembrandt van Rijn is er een grote tentoonstelling gerealiseerd. Ongeveer 560 kunstwerken zijn geselecteerd uit een groot aanbod van 9000 werken uit binnen en buitenland. Bekende schilders, professionals, amateurs en kinderen.

Juist deze groep is volgens directeur Taco Dibbits belangrijk omdat daar wel eens de nieuwe Rembrandt tussen zou kunnen zitten, zo melde hij in zijn openingsspeech.  Ik heb zelf mijn in 2018 geschilderde Nachtwacht 2.0 ingestuurd en was verheugd dat deze er bij mocht zijn.

Aangekomen bij het museum staat er een lange wachtrij van mensen die in de tuinen het Rijks een plekje mogen zoeken voor de officiële opening. Daar zie ik ook Patty van Loon, een vriendin uit Utrecht, die een prachtig portret heeft geschilderd en dus ook geselecteerd is. Ze staat redelijk vooraan en geeft mij de kans om daar aan te sluiten. Overal staan stoelen en het ziet er gezellig en vrolijk uit. De stemming is opperbest onder de in totaal meer dan duizend mensen. Iedere geselecteerde mocht een introducé meenemen. Er wordt koffie en gebak uitgedeeld en iedereen krijgt een museumtas met inhoud.

Na de openingsspeech en een ‘lang zal ze leven lied’ voor de jarige Rembrandt, met Jolink (ja die Jolink van Normaal) als de zanger (heeft ook een werk hangen), kon het feest beginnen.

Er worden drie groepen gevormd, de groene, rode en blauwe, om de hoeveelheid mensen in goede banen te leiden. Elke groep krijgt 45 minuten de tijd om de tentoonstelling te bezichtigen.

Een feest is het om al die prachtige schilderijen te bewonderen: portretten, nagemaakte Nachtwachten enz. De kwaliteit is hoogstaand en verrassend.

De vele werken zijn opgehangen in de oude Franse stijl: boven- en dicht naast elkaar. Dat zijn we niet meer gewend in een museum. Wellicht ook het enige minpuntje van de expositie omdat de bovenste werken niet goed uit te lichten zijn waardoor ze nu soms wat lastig te zien zijn.

Maar al met al: een aanrader deze tentoonstelling voor iedereen die van kunst en schilderen houdt. Ik denk zelfs, en niet omdat mijn werk er ook hangt, dat het een unieke expositie is die zijn weerga niet kent.

Wat mijn eigen Nachtwacht 2.0 betreft. In 1975 zat ik op de Gerrit Rietveld Akademie in Amsterdam. Er was toen een demonstratie tegen de bezuinigingen van het kabinet op de kunsten, toen al. Met onze groep hadden we een kopie van de Nachtwacht geschilderd. Daar liepen we mee in de demonstratie en haalde het journaal met deze actie. Vanaf die tijd al wilde ik ooit eens iets doen met die Nachtwacht. Op mijn manier vertellen hoe het ook zou kunnen.

Die manier was er toen nog niet maar in 2018 wel. Ik noem het de ‘geabstraheerde figuratie'. Voor de techniek gebruikte ik olieverf en het paletmes. Dat past goed bij de wat strakke vormgeving.

Het is beter om niet te proberen de schildertechniek van Rembrandt te evenaren want dat is schier onmogelijk. Deze man schilderde op zeer jonge leeftijd al geweldig. Dus mijn eigen vorm zoeken, iets meer kleur toevoegen en het zo spannend mogelijk proberen te maken. Het formaat is binnen mijn mogelijkheden van atelier en materiaal gebleven ongeveer 180 x 190 cm. Om te laten zien hoe ik zijn figuren op mijn manier weergegeven heb, laat ik hieronder twee uitsneden zien.

Terugkijkend op een mooie dag (voldaan keerde ik weer huiswaarts om vol met ideeën en energie weer te gaan schilderen) concludeer ik nogmaals dat het een bijzondere expositie is geworden die je gezien moet hebben in het jaar van Rembrandt.