De Utrechtse beeldengalerij (20) - Bloemenkap

Iedere maandag en donderdag schrijft steeds een andere Utrechter op Nieuws030 een persoonlijk verhaal over een kunstwerk dat ergens in onze stad in het openbaar te zien is. Lees hier meer over deze serie. Dit is deel 20 in 'de Utrechtse beeldengalerij'.
  

Door Sanne Bloem

>> Wilt u onderstaande tekst liever luisteren dan lezen? Ik heb hem hier ingesproken.

Met wandelschoenen en een warme jas staat ze voor mij huis, Ka. We hebben nog geen wandelroute, tot ze moet denken aan de nachtkastlampjes op lantaarnpalen die ze een hele tijd geleden ergens heeft gezien. 

Ik wandel al weken dagelijks. Vaak alleen. Soms met vrienden, familie, collega’s, onbekenden. Wie maar wil wandelen.

Ik zie ze zó voor me, de lampenkappenlantaarnpalen waar Ka het over heeft. Wandelpratend lopen we bij het vallen van de avond door de Vogelenbuurt. Aan de huizen zie ik dat we in de verkeerde buurt zijn. We slingeren door Tuinwijk. Alles in me zegt dat het hier ergens is, die lampenkappenstraat.

Mijn gevoel voor richting is verwaarloosbaar. We komen ineens uit bij het huis van een vriendin in de Staatsliedenbuurt. Ik bel haar (ze is de boekhouding aan het doen, iedereen probeert zichzelf nu bezig te houden), ze kent geen lampenkappenlantaarns. Ik bel een vriend (bouwt een terrarium), een andere vriendin (schildert de deurposten van haar huis). Ze weten het niet. We spreken een buurtbewoner aan, ze woont er al lang, kent het niet.

Ka belt een vriend (online work-out aan het doen), die zegt: Wittevrouwen. Ik geef toe aan de voordehandliggende optie. Mijn vingers zijn al bijna te koud om te typen. De Tulpstraat, staat er, daar zijn lampenkappen. We lopen met een wijde boog een half uur naar Wittevrouwen (gevoel voor richting weer).

Ka is microbioloog. Als ze vertelt wat ze allemaal onder haar microscoop krijgt, straalt haar stem. Ze is zo blij met haar nieuwe baan.

We steken een straat te vroeg in, slalommen door de wijk waarin - het lijkt opzet - de straten donker zijn gemaakt. We bereiken eindelijk de Tulpstraat en zien daar lampenkappen. Het zijn niet de lampenkappen die we zoeken. We hebben een andere straat in ons hoofd.

Hier in deze straat valt het me pas in te vragen wat zij - haar moedertaal is niet Nederlands - eigenlijk precies bedoelt met nachtkastlampjes. We gieren het uit. We zijn al ruim anderhalf uur onderweg.Dat is wandelen. Fijn als je een doel hebt, maar uiteindelijk is het daar niet om te doen. Buiten zijn, buitenlucht, bezig zijn, ademen, bewegen, luisteren, zigzaggen en dan weer naar binnen.

Mijn handen thuis om een glas gloeiwijn gewikkeld, geef ik toe aan de laatste optie. Facebook. De volgende dag wandelde ik - met een wijde boog - direct naar de juiste straat om de foto te kunnen maken.

>> Je vindt lampenkappen op verschillende plekken in Utrecht (tips welkom): Jan van der Heijdenstraat, Simon Stevensstraat, Zacharias Jansenstraat en Tulpstraat.

>> Ik wandelde eerder ook met Ka, toen liepen we een audio-beeldenroute in Utrecht.

>> Dank aan alle helpers in de facebookgroep Utrecht!
 

PS1. Op deze locatie staat de lampenkap op de foto (Google Maps)

PS2. Sanne Bloem helpt graag makers. Ze geeft workshops en organiseert markten. Vorige maand verscheen haar magazine Het Mag. Ze maakte tussen 2010-2018 de Zelfgemaakte Scheurkalender met bijdragen van anderen. Tegenwoordig helpt ze anderen om deze te maken. Ze is "ook dol op schrijven, ranja maken en mensen laten weten dat ze aanwezig zijn door ze aan te raken". Dit is haar site.

PS3. Het AD schreef in 2018 over de lampenkappen op de Tulpstraat.

PS4. Op Nieuws030 stond eerder dit artikel over de Zelfgemaakte Scheurkalender.

PS5. Dit artikel bracht Sanne op het idee voor een vervolg-column.    

Dit is deel 21 in deze serie, met de keus van voormalig basisschoollerares Marga van Ree.

Hier leest u de vorige aflevering.

En hier een overzicht van alle bijdragen.