Het is dit jaar 75 jaar geleden dat ook Nederland in de Tweede Wereldoorlog werd betrokken en is het 70 jaar geleden dat in mei 1945 ons land werd bevrijd. Nieuws030 besteedt tot en met mei veel aandacht aan 'Utrecht 1940 - 1945' met veel persoonlijke Utrechtse portretten. Dit keer: Wim van Rijnsoever.

Wim van Rijnsoever werkt voor de ondergrondse. De dertigjarige wil vechten tegen de Duitse bezetter en is bereid allerlei gevaarlijke taken te verrichten. Een ervan is het ophalen van wapens voor de Binnenlandse Strijdkrachten. De verzetsmensen zijn gedreven want zo begin 1945 beheerst weliswaar de hongerwinter het leven, iedereen voelt aan dat het einde van de oorlog nadert.

Wim krijgt de taak om met een vrachtwagen naar de Wieringermeerpolder te rijden. Een vliegtuig van de geallieerden heeft daar voor het verzet wapens gedropt en die moeten naar Utrecht worden vervoerd.

Hoe het precies gegaan is weet zijn broer Frans van Rijnsoever niet, maar op de terugweg naar Utrecht is de vrachtauto aangehouden en Wim wordt gearresteerd.

Frans, nu 93 jaar oud, vertelt dat ook hij en zijn broer Jan worden gearresteerd in hun woning boven café Kraantje Lek aan de Sint Jacobsstraat. "Dat was het café van onze vader, die was daar jaren eerder met een melksalon begonnen en dat werd een café. We hadden later ook een expeditiebedrijf met vrachtauto's en vrachtschepen die tussen Amsterdam en Utrecht hun vracht vervoerden. Wim werkte in het expeditiebedrijf, daarom reed hij ook in die vrachtwagen voor het verzet."

Jan en Frans worden ook verdacht van deelname aan het verzet en komen net als Wim terecht in de kelders van de Sicherheitspolizei aan de Maliebaan 74. Na veertien dagen worden Jan en Frans op transport gesteld naar Duitsland waar ze tewerk worden gesteld op de Neptunwerf in Rostock waar ze mee moeten werken aan de bouw van onderzeeërs. Ze blijven daar korte tijd en nemen dan de vlucht en weten naar Utrecht terug te komen en duiken onder in de woning boven het café.

Thuisgekomen vernemen Frans en Jan dat hun broer Wim is overleden. Op 21 januari 1945, kort na hun vertrek naar Duitsland, is de verzetsman op Fort De Bilt gefusilleerd. Na de oorlog krijgt Frans van een politieagent een foto van Wim, genomen vlak nadat hij is doodgeschoten. De foto stopt hij in een portemonnee naast het bidprentje van zijn overleden broer. Nu liggen de foto's in een oud koekjesblik, samen met tientallen andere oude foto's. De oorlog? Frans: "Moffen, zo noemden we die Duitsers. Altijd zeiden we moffen."

Toevoeging (22 augustus 2020): 
In 2020 schrijft Julius de Goede het boek 'Een laatste koets op de Plompetorengracht' over de dood van verzetsman Leo Maagdenberg. In het boek wordt ook verteld over de dood van Van Rijnsoever, maar daar staat dat de broers Van Rijnsoever zijn aangehouden bij een inval in hun woning waar de wapens lagen opgeslagen. De Goede heeft dit opgetekend uit verklaringen van verzetsmensen die vlak na de oorlog zijn vastgelegd.

De doodgeschoten Wim van Rijnsoever.

Volg deze serie ook op de facebookpagina Utrecht 1940-1945.