Sportjournalist Ton de Ruiter legt sportieve verbanden tussen heden en verleden, dit keer de wedstrijd van DOS tegen Sporting Club de Portugal.

Loting voor de Europacup voor landskampioenen, 56 jaar terug. DOS is de Nederlandse vertegenwoordiger. Het lot koppelt de Utrechters bij het Europese debuut aan Sporting Club de Portugal.   
Heden: hoofdtrainer Rob Alflen wil voor de start van de nieuwe competitie met FC Utrecht graag nog een keer oefenen tegen een sterke tegenstander. En waar komt de zoektocht naar een sterke opponent uit. U raadt het..., bij Sporting Club de Portugal.
Zaterdag gaan de Utrechtse profs en de Portugese topclub op sportpark Zoudenbalch op herhaling.

Terug in de tijd. Het bestuur van DOS is helemaal niet zo blij met de titel en het Europese avontuur. Zo’n reis naar Portugal kost ook alleen maar geld. Vliegreis, hotel. Prijsvechters in de lucht bestaan nog niet, tv-rechten evenmin. De NTS zendt van de thuiswedstrijd tegen Sporting Lissabon een dag later anderhalve minuut wazig beeld uit. Bij de thuiswedstrijd barst stadion Galgenwaard uit zijn voegen met 20.000 toeschouwers, maar van een extra premie voor het bereiken van de tweede ronde is geen sprake.

Van Sporting Club de Portugal weten de spelers niets. Tegenstanders bekijken gebeurt niet. Een afgang lijkt het lot van DOS. Halverwege staat de ploeg van Pepi Gruber op eigen veld met 2-0 achter.

De 0-1 is het gevolg van een misverstand tussen Hans Kraaij en Frans de Munck. Bij de 0-2 is de Utrechts doelman verblind door het licht. Het kaarslicht in De Galgenwaard krijgt de schuld. Trainer Pepi Gruber zegt: ,,Het was of mijn maag omdraaide bij de goals, weggevertjes waren het. We spelen te weinig lichtwedstrijden, wij doen het één keer per jaar, de Portugezen drie keer per maand. Bovendien trainen zij dagelijks bij kunstlicht’’.

Het volgepakte stadion verandert in een heksenketel als Henk Temming uit een strafschop 1-2 maakt. Het eerste Europese doelpunt van een Utrechtse speler. Vier minuten later valt de gelijkmaker van … ja, van wie, Gerrit Krommert of Ton van der Linden?

Zo beschrijft de krant het: ‘Van der Linden pikt op de linkervleugel een verdwaalde bal op en stormt daarmede op doelman Da Sa af om vervolgens de bal berekenend langs de uitlopende Portugese goalie in het net te plaatsen.’  In een tussenzinnetje meldt het UN: ‘nog aangeraakt door Krommert’.

Anders gezegd: Gerrit Krommert geeft een bal die zeker in het doel zou gaan nog een laatste tik. Scheidsrechter Clough laat vervolgens natrappen tegen Hans Kraaij onbestraft. De Engelsman laat meer toe dan we op de Nederlandse velden gewend zijn. Het is zijn 25e internationale wedstrijd – en de moeilijkste, verklaart hij na afloop.

De uitwedstrijd lijkt op een schoolreisje. Zeven uur vliegen in een machine met propellers. Van Schiphol naar Brussel en een tweede tussenstop in Madrid. Voor de meeste spelers is het de eerste vlucht.

Een Utrechts bestuurslid met vliegervaring doet na de start zijn schoenen uit. Spelers die denken dat het zo hoort, volgen zijn voorbeeld. De ondeugd van de klas is Louis van den Bogert, hij strooit met niespoeder. De tegenzet komt van de meegereisde journalisten. Ze laten de steward omroepen dat er in de cockpit telefoon is voor de heer Van den Bogert.’ Als de middenvelder terugkomt, is zijn bord met eten verdwenen.

Het stadion imponeert. Linksbinnen Gerrit Krommert herinnert zich het vele marmer. Verslaggever Frans Henrichs schrijft over persplaatsen die zich ergens in de buurt van de maan bevinden en verlichting waarbij vergeleken die van Galgenwaard een gaspitje is. In het stadion klinkt Tulpen uit Amsterdam.

Frans de Munck staat in het doel. Tot het laatste moment is het meespelen van de keeper door een blessure twijfelachtig. De krant: ‘Na ettelijke injecties, speciale massage en een ‘examen’ vlak voor de wedstrijd stopt trainer Gruber de zwarte panter in de kooi.’

Een risico neemt de Oostenrijker daarbij wel, want wissels zijn in de Europacup nog niet toegestaan. Dirk Lammers moet onder de lat als de doelman uitvalt. De wedstrijd wordt laat in de avond gespeeld vanwege het tijdsverschil en de warmte. De spelers zitten vooraf te gapen in de kleedkamer.

DOS is binnen de lijnen wel bij de les en speelt de beste wedstrijd van het seizoen. De Nederlanders krijgen alle lof in de Portugese kranten. Trainer Fernandez geeft toe dat de gasten van alle geluk verstoken blijven en de pech hebben dat scheidsrechterlijke beslissingen in Sportings voordeel uitvallen.

Het eerste doelpunt van de thuisclub is buitenspel. Driemaal raakt DOS paal en lat, de cornerverhouding is 9-2 in Utrechts voordeel. ‘Vrouwe Fortuna schijnt momenteel iets tegen Ton van der Linden en zijn makkers te hebben’, schrijft de krant. Henk Temming weet zeker dat DOS niet met 2-1 had verloren als Cor Luiten – in Nederland achtergebleven vanwege de geboorte van zijn zoon – er bij was geweest. De spelers sturen hem een ansicht met hun handtekeningen.  

Pas acht minuten voor tijd valt de Utrechtse tegentreffer. Gerrit Krommert neemt het leer uit een corner van Martin Okhuijsen op het hoofd. De conclusie na afloop: met Ton van der Linden in vorm was de tweede ronde bereikt. De aanvaller zelf: ,,Ik kon een aardig balletje trappen. Maar ik had ook periodes dat me niets lukte.’’

De Nederlandse consul in Lissabon, H.J. Koenders, spreekt in de kleedkamer troostende woorden. ,,Al hebben jullie dan verloren, toch van harte gefeliciteerd. Jullie hebben voortreffelijk en zeer beschaafd voetbal gespeeld en zijn ware ambassadeurs van Nederland.’’