Sportjournalist Ton de Ruiter legt sportieve hedendaagse verbanden met het verleden over toen en nu, dit keer over: 

FC Utrecht en de omzet van 2011 en de kosten van 2015

Voetbal International noemt Wilco van Schaik de Pinokkio van het jaar 2015 en het Utrechtse antwoord op Emile Ratelband. Aanleiding is zijn opmerking bij de presentatie van het financiële verslag over het seizoen 2014-2015. Het tekort is gestegen van 3,6 miljoen euro naar 4,8 miljoen en de algemeen directeur zegt:  ,, FC Utrecht heeft de weg omhoog weer gevonden. Als je alleen naar de cijfers kijkt, zou je kunnen twijfelen. Maar wij weten waar we mee bezig zijn.’’

De reden voor het grotere verlies (een jaar eerder 3,6 miljoen) blijft onduidelijk. ‘Enkele incidentele lasten, ’ meldt het verslag. In de media lezen we dat het gaat om de aankoop van Haller en Letschert, de duurdere technische staf, investeringen in de jeugdopleiding, de contractverbeteringen van Klaiber en Van Ramselaar, het faillissement van klanten, interne fraude en afkoopsommen voor  de trainers Rob Alflen (contract liep toch af!) en Harry van den Ham.     

Vol trots meldt de altijd positieve algemeen directeur bij het slechte nieuws dat de inkomsten over het afgelopen boekjaar zijn gestegen van 12,9 naar 13,7 miljoen euro.  Volgens hem een eerste signaal dat FC Utrecht weer een gezond voetbalbedrijf aan het worden is. ‘Vier jaar van ellende, afzien, bezuinigen en ontslagen liggen achter ons.’ 

Vier jaar van ellende! In het seizoen 2010-2011 is de omzet 19,5 miljoen bij een uitgavenpost van 29 miljoen euro. Voor het leven op te grote voet is Wilco van Schaik niet verantwoordelijk. Bij zijn aantreden in de zomer van 2011 is zijn opdracht  de kosten terug te brengen. Jaarlijks meldt de algemeen directeur vervolgens dat de club gezonder is maar nog wel op de intensive care ligt.

Mijn rekensom is misschien wat simpel maar met de omzet van 2010-2011 (19,5 miljoen)  en de uitgaven van 2014-2015 (13,7 + 4,8 = 18,5 miljoen) is FC Utrecht ruim uit de rode cijfers. 

Hoe kunnen de inkomsten van de club stijgen? Dat ligt aan U. In het financiële verslag in 2012 – na een jaar bezuinigen - staat dat de merchandising dat seizoen met 52 procent is afgenomen, dat de sponsorinkomsten met 36 procent zijn teruggelopen en dat 49 procent minder kaarten zijn verkocht.

We zijn inmiddels in 2016. De crisis is voorbij. Huur namens uw bedrijf een rijtje business-seats. Ga slapen in een pyjama van de FC. Trakteer uzelf in het stadion vaker op een broodje bal. Kom van de bank en wissel Fox in voor een seizoenkaart.

Waarom U dat moet doen? Omdat de huidige ploeg het heeft afgedwongen in de eerste helft van dit seizoen. 26 punten halverwege, evenveel als in 2010-2011 na 17 wedstrijden. Een selectie met perspectief, met voetballers voor wie je naar het stadion gaat, met jong talent uit eigen kweek.
  
Ik zou de Pinokkio van 2016 zijn als ik beweer dat de selectie van 2010-2011 van hetzelfde niveau is als de spelersgroep van de trainers Erik ten Hag en Jean-Paul de Jong nu. Toen een selectie met Vorm, Cornelisse, Wuytens, Mertens, Nesu, Van Wolfswinkel, Duplan, Schut, Silberbauer, Lensky, Demouge,  Asare en Mulenga. Na de winsterstop komt ook Kevin Strootman nog over van Sparta. De ploeg oogst bewondering op zijn tocht door Europa: Tirana, Luzern, Glasgow, Napels, Boekarest en Liverpool.   

Een jaar later zijn Vorm, Mertens, Silberbauer, Van Wolfswinkel  en Strootman vertrokken, dondert de kaartverkoop in, wil niemand meer slapen in een pyjama van de FC en bedankt de zakenrelatie voor zijn gratis kaartje. Een goudvink verkopen is prima maar niet een hele volière.       

Ajax, PSV en Feyenoord zijn dit seizoen onbereikbaar maar geen van de clubs onder de top-drie hoeft FC Utrecht te vrezen. Die bewering durf ik wel aan zonder voor Pinokkio te worden uitgemaakt.