Heden/Verleden: De elf Oranje-klanten van FC Utrecht

Sportjournalist Ton de Ruiter legt sportieve verbanden tussen heden en verleden, tussen toen en nu, dit keer over de oranjeklanten in FC Utrecht.

Willem van Hanegem speelt 20 mei 1978 tegen Oostenrijk zijn 51e interland. Oranje is in voorbereiding op het wereldkampioenschap in Argentinië. De middenvelder voelt zich niet happy in de selectie van de coaches Happel en Zwartkruis en bedankt kort voor het vertrek naar Zuid-Amerika.

Op 8 september 1979 keert  ‘De Kromme’ na een Amerikaans avontuur terug in Utrecht, de stad waar zijn carrière begon. Op 26 september - vorige week 35 jaar geleden - trekt hij tegen België nog één keer het Oranje-shirt aan.

De kaartverkoop voor de wedstrijd in De Kuip loopt niet naar wens en de voetbalbond maakt van het duel heel slim de afscheidswedstrijd van Willem van Hanegem. In ‘De Internationals’ lezen we:,,Zijn enkels waren versleten, de ogen rijp voor een staaroperatie, maar op gevoel speelt hij nog een geweldige wedstrijd”.

Een minuut voor rust wordt Van Hanegem vervangen door Michel Valke. Die avond wordt de voormalige Velox-speler de eerste speler van FC Utrecht in Oranje.

Wie volgt? Hans van Breukelen heeft de meeste interlands op zijn naam staan. In dienst van FC Utrecht staat de Biltenaar zeven keer onder de lat. Zijn debuut op 11 oktober 1980 tegen West-Duitsland. Ook Martin Jol, Jos Jonker, Pier Tol en Keje Molenaar dragen die avond voor de eerste maal het shirt met de Oranje-leeuw. Van Pim Doesburg ontvangt de onderwijzer het mooiste compliment: ,,Als je zo keept, hebben ze mij niet meer nodig.’’

Jan Wouters wordt 10 november 1982 door Kees Rijvers geselecteerd tegen Frankrijk. Bij die keuze wordt naar het voorhoofd gewezen. De Utrechter staat bekend als een schopper, een verzamelaar van geel en rood.

Wouters neemt na 33 minuten de plek in van Simon Tahamata. Na afloop is hij weinig lovend over Oranje. ,,Dit elftal is geen team, het hangt van los zand aan elkaar.’’ De kranten zijn ook niet lovend over hem. ,,Geen moment treedt hij op als de technisch sterke middenvelder, brutaal en overtuigd van zijn kwaliteiten.’’

Als de tribunes leeg stromen keert de middenvelder terug op het veld. Hij is ergens in het strafschopgebied een kettinkje verloren, dat hij van zijn verloofde heeft gekregen. Na een vergeefse zoektocht vindt hij het aandenken in de binnenbroek van zijn voetbalplunje.

Pas in 1986, veertig maanden later, wordt Wouters door Leo Beenhakker voor de tweede keer uitverkoren. Ook dan is er nog veel onbegrip, maar als Johan Cruijff hem naar Ajax haalt speelt hij acht jaar lang vrijwel onafgebroken in Oranje. In Utrechtse dienst wordt hij in totaal vier keer opgeroepen.

John van Loen en Johan de Kock spelen namens FC Utrecht allebei één keer in Oranje. John van Loen op 20 november 1985 tegen België. De rossige aanvaller valt in voor Van der Korput. Rob de Wit maakt in de 72e minuut 2-0 en die treffer brengt deelname aan de eindronde van de WK in Mexico nabij.

Twaalf minuten later spat de droom uiteen als George Grun 2-1 maakt. John van Loen verzuimt de doelpuntenmaker te volgen. ,,Hij kwam van achteruit. Ik lette even niet op en toen de voorzet van Gerets kwam was ik net te laat om nog mee te springen.’’

Johan de Kock speelt februari 1993 in Galgenwaard de WK-kwalificatie tegen Turkije: 3-1. De Kock heeft een aandeel in de enige Turkse treffer. De verdediger van FC Utrecht vloert spits Hakan Sukür.  

Op de volgende international moet FC Utrecht vijf jaar wachten. Michael Mols wordt door Guus Hiddink en Frank Rijkaard goed genoeg bevonden voor een plaats in Oranje. Hiddink neemt hem mee naar Miami voor duels tegen de Verenigde Staten en Mexico. Mols komt niet verder dan vier interlands. Zo goed hij presteert op clubniveau, zo hard valt hij tegen in Oranje.

Bondscoach Marco van Basten creëert een duiventil. Romano Denneboom, Collins John, Romeo Castelen, Barry van Galen, Ugur Yildirim, Theo Lucius, Barry Opdam, Martijn Meerdink, Nicky Hofs en Theo Janssen debuteren onder zijn leiding en worden ook snel afgevoerd. Zo ook Dave van den Bergh namens FC Utrecht. De buitenspeler van FC Utrecht wordt opgeroepen tegen Zweden (2-2) en Liechtenstein. 

Michel Vorm is de achtste Oranje-international namens de FC. Hij profiteert van blessures van Maarten Stekelenburg en mag ervaring opdoen tegen Zweden. In de tweede helft van de vriendschappelijke interland vervangt hij Henk Timmer. Het eerste serieuze schot is een doelpunt. Oranje wint wel met 3-1. Hij krijgt een herkansing tegen Japan en een basisplaats tegen Schotland als Stekelenburg opnieuw is geblesseerd.

   

Ricky van Wolfswinkel profiteert van de vele afzeggingen na het WK voetbal van 2010. Op 11 augustus 2010 debuteert hij tegen Oekraïne. Kevin Strootman komt voor een vriendenprijs over van Sparta en ontwikkelt zich bij FC Utrecht en later bij PSV en AS Roma tot een vaste kracht bij het Nederlands elftal. Als speler van FC Utrecht speelt Strootman op 9 februari 2011 zijn eerste interland. Oranje wint die wedstrijd met 3-1 van Oostenrijk.

Jens Toornstra komt in januari 2013 over van ADO. De middenvelder presteert zo goed dat hij in de zomer door bondscoach Louis van Gaal wordt uitgenodigd voor een trip naar het Verre Oosten. Toornstra speelt tegen Indonesië en China. Na de zomer wordt hij niet meer opgenomen in de selectie van de bondscoach.  

Ja, dan zou er nog een twaalfde FC Utrecht- international zijn geweest ware het niet dat bondscoach Dick Advocaat op 30 april 2003 de tel kwijt raakt. Wesley Sneijder debuteert die dag. Diep in de tweede helft wil de bondscoach ook Dirk Kuijt speelminuten geven. De Katwijker in Utrechtse dienst loopt zich warm aan de zijlijn. Maar als Simao voor Portugal gelijk maakt geeft Advocaat de voorkeur aan Pierre van Hooijdonk. Het is de zesde wissel, het afgesproken maximum. In plaats van te debuteren moet Dirk in de dug-out plaats nemen.

Guus Hiddink maakt deze week de selectie bekend voor de interlands tegen Kazakstan en IJsland. Spelers van FC Utrecht zijn daarbij niet in beeld. Misschien wel voor eeuwig uit beeld. Uitzonderlijke talenten vertrekken al op jonge leeftijd naar het buitenland of worden vroegtijdig opgevist door scouts van Ajax, PSV en Feyenoord. Jens Toornstra kan zomaar de allerlaatste A-international van FC Utrecht zijn. Of zal er nog ooit een Utrechts talent door de mazen van het net glippen...