Utrecht heeft in het voetbal flink wat sterspelers gekend. Sporthistoricus Gert van Es zoekt de spraakmakendsten op. Dit keer een interview met Co Adriaanse.

Co Adriaanse was in 1970 de eerste aankoop van FC Utrecht. De fusieclub, ontstaan uit de drie clubs DOS, Elinkwijk en Velox, had weliswaar een overmaat aan spelers in de eerste selectie maar volgens de nieuwe trainer Bert Jacobs ontbrak een sterke, snelle en solide centrale verdediger. 

Jacobs was overigens overgekomen van Velox en werd pas coach van FC Utrecht nadat Evert Mur van Elinkwijk zich had teruggetrokken en Laszlo Zalai (DOS) niet in aanmerking bleek te komen bij de nieuwe bewindvoerders.

Dat het de jonge, rossige Bert Jacobs werd, was een geluk voor de jonge Co Adriaanse. Hij had zes jaar gevoetbald bij het Amsterdamse De Volewijckers, vanuit de jeugd, en vond het tijd om hogerop te gaan spelen. Telstar, DWS en Haarlem hadden bij zijn club al geïnformeerd, maar de gevraagde transfersom bleek te hoog. Co: ,,Ik had een brief naar ons bestuur gestuurd dat ik echt weg wilde, maar aanvankelijk leek het niet te lukken.

Felicitaties in de discotheek

Mijn oom deed m’n zaken waardoor ik op vakantie kon naar Blanes. Een paar dagen later kreeg ik opeens felicitaties in de discotheek in Lloret de Mar. Mijn oom had een transfer naar FC Utrecht geregeld. Ik reisde meteen terug naar huis om op tijd bij de eerste training te zijn onder Bert Jacobs en Fritz Korbach die van Elinkwijk kwam en assistent-trainer was geworden in Galgenwaard.’’

Dat Jacobs per se Adriaanse wilde aantrekken had te maken met het feit dat hij nog trainer bij De Volewijckers was geweest en de kwaliteiten van Co dus goed kende. ,,Jacobs loopt dus als een rode draad door mijn loopbaan, dat klikte vanaf het begin. Hij liet FC Utrecht heel herkenbaar spelen waardoor er automatismen in de ploeg kwamen. We gingen bijvoorbeeld altijd uit van eigen kracht, met opkomende backs en een balafpakker op het middenveld, dat was destijds vaak Ries Côte. Daarnaast een diepgaande middenvelder, dat kon John Steen-Olsen zijn of later Tonny Nieuwenhuis, en een echte spelmaker, voornamelijk Marco Cabo of Leen van de Merkt. Voorin waren de vleugels goed bezet en in het midden een kopsterke spits, aanvankelijk Jan Groenendijk en daarna Leo van Veen of Joop van Maurik.’’

Het team van FC Utrecht in beginjaren zeventig. Foto: FC Utrecht

Bert Jacobs was een opgewonden standje

Co: ,,Jacobs kon absoluut niet tegen onrecht, en raakte zelfs buiten zinnen bij de in zijn ogen verkeerde beslissing van een scheidsrechter. Zo liep hij zelfs het veld in toen scheidsrechter Bart Ram een penalty gaf na een fysiek duel van mij met Telstar-spits Kees van Kooten, een beer van een vent. Die wedstrijd werd zelfs tijdelijk gestaakt en er kwam een strafzaak van.

Ik had destijds een wekelijkse column in Dagblad Het Centrum, onder de titel ‘De wedstrijd van morgen’. Daarin nam ik een aantal tactische zaken door over onze speelwijze en die van de tegenstander, dus het trainen zat er toen al een beetje in. Ik kreeg dertig gulden per stukje. Ik tikte die column helemaal zelf op een typemachine in huize-Van Echtelt op de Aquamarijnlaan in Utrecht, hij was destijds chef-sport op die krant.’’ 

Vrij vroeg gestopt als profvoetballer

Co: ,,Een financiële kwestie lag ten grondslag aan dit besluit. Ik was bijna dertig jaar geworden en wilde meer salaris, naar mijn mening werd ik onderbetaald. Het bestuur van FC Utrecht ging daar niet op in, ik kapte vervolgens resoluut. Zelfs toen ze op hun standpunt wilde terugkomen, heb ik geweigerd en werd leraar op de Cabotschool in Amsterdam.

Ik heb daarna nog een aantal jaren bij de amateurs gevoetbald bij OSV en DRC en als laatste ook nog een poosje bij De Volewijckers, m’n oude club. Ik speelde daar onder andere met mijn oude maatjes Henk Looijen, Wout Schaft en Dirk de Ruiter junior die ook nog bij Velox heeft gevoetbald. Het was daarna definitief afgelopen met mijn actieve voetballoopbaan.’’

Succesvol trainer

Medio 1977 belandde Co in het trainersvak en was achtereenvolgens succesvol bij Zilvermeeuwen, PEC Zwolle, FC Den Haag (de befaamde Kerstboom als tactische concept), Willem II (sensationeel doorgedrongen tot de Champions League dank zij de tweede plaats in de eredivisie), Ajax (als opvolger van Jan Wouters), AZ (in blessuretijd van de tweede verlenging uitgeschakeld door Sporting Lissabon in de halve finale van de UEFA Cup).

Ook buitenlandse clubs waren blij met Co als trainer zoals Fc Porto, Metalurh Donetsk, Al-Sadd, Red Bull Salzburg en Qatar.

Terug in Nederland werd FC Twente zijn laatste club als trainer. Met zijn adviseurschap bij FC Utrecht werd de cirkel van zijn voetballoopbaan vervolgens echt rond gemaakt.

Fc Utrecht was mijn mooiste tijd als voetballer 

Co: ,,Ik kom nog graag bij die club, zeker bij gelegenheden als de Legends Day. Uiteindelijk heb ik in Galgenwaard de mooiste tijd van mijn voetballeven mogen meemaken, die beginjaren van FC Utrecht waren onvergetelijk.’’