’Het voetbalwonder van DOS’ veroorzaakt weer brok in m’n keel

Door Hans van Echtelt - De plannen om in het ‘jubileumjaar’ 2018 van de landstitel van voetbaldclub DOS – nu precies zestig jaar geleden – de voorstelling ‘Het wonder van Utrecht’ nog eens ergens in de Domstad uit te voeren, gaan niet door. Het lag zelfs even in de bedoeling om dit toneelstuk nog eens op de grasmat van Galgenwaard te realiseren, maar dat is ‘om logistieke redenen’ volgens de club geannuleerd.

Het stuk is een komische theatrale reconstructie van het voetbalfeest in 1958. Liefst 15.000 voetbalfans luisterden vandaag, 15 juni, precies zestig jaar geleden in een zonovergoten Galgenwaard naar het radioverslag van verslaggever Co Hoogendoorn over hetgeen zich op de grasmat in De Goffert tussen DOS en Sportclub Enschede afspeelde.

Ze keken naar een lege grasmat en luisterden intussen geboeid naar het commentaar vanuit Nijmegen dat in soms onduidelijke flarden doorkwam: de techniek liet het destijds nog wel eens afweten.

Ad van Liempt die het boek schreef  ‘Het wonder van Utrecht’ dat de inspiratie vormde voor het uiteindelijke toneelstuk, vindt het jammer dat de uitvoering in Galgenwaard of elders in een Utrechts theater dit jaar niet doorgaat. Ad: ,,Het zou bij uitstek de plek en het moment geweest zijn waarop die voorstelling tot zijn recht gekomen zou zijn. Maar gevoel voor nostalgie en historie is nooit een sterk punt in deze stad.’’

In april van het vorig jaar werd het stuk drie keer gespeeld in het kader van de Utrechtse Culturele Zondagen. Toen was daar ook nog de onlangs overleden DOS-speler Henk Temming bij. 

Gisteravond heb ik in gezelschap van de acteurs en medewerkers de registratie van het stuk gezien, na afloop was er een brok in m’n keel. Ik was er in 1958 immers zelf bij in Nijmegen, als jochie van vijftien jaar.

Vandaag is het dus precies op de dag af zestig jaar geleden dat Tonny van der Linden de winnende goal achter doelman Jan van de Wint knalde. Het gebeurde in de verlenging want na negentig minuten stond het tussen DOS en Sportclub Enschede nog 0-0, mede omdat scheidsrechter Leo Horn een treffer van de Tukkers wegens (omstreden) buitenspel had afgekeurd. Het zou de eerste en mogelijk de laatste keer zijn dat een Utrechts voetbalteam zich tot landskampioen had mogen kronen.

Jan van de Wint (89) was destijds de doelman van Enschede die de treffer moest doorlaten. In zijn huis in Putten vertelt hij dat zijn ploeg destijds niet de mindere was van DOS. ,,Maar op een bepaald moment vergat onze invaller Willy Brouwer om Ton van der Linden voldoende te dekken en dat werd ons fataal. ‘Je had hem beter een schop kunnen geven’, heb ik spottend tegen Brouwer gezegd toen we onlangs een reunie hadden in De Goffert met de drie spelers van Enschede die nog in leven zijn.’’

Het moment van de winnende treffer wordt in het stuk ‘Het voetbalwonder van Utrecht’ op meeslepende wijze ‘verwoord’. Of eigenlijk wordt er minutenlang gezwegen op het podium, alsof de drie acteurs Gabby Bakker, Arend Brandligt en Marcel Roelfsema niet kunnen geloven welk mirakel zich heeft voltrokken in de Utrechtse voetbalgeschiedenis: ze zijn letterlijk met stomheid geslagen. Voor mij het hoogtepunt van het stuk dat dank zij  Paul Feld en Erik Snel een voetbalwonder tot leven bracht.

De registratie van het optreden van Aluin is nu te zien, zie hieronder!