Harrie Schrik, een (bijna) vergeten Utrechtse handbalinternational

Gert van Es & Piet Rison duiken in de Utrechtse sporthistorie, dit keer met handballer Harrie Schrik.

Harrie Schrik verhuisde op 9-jarige leeftijd met zijn ouders vanuit het in de provincie Groningen gelegen Ter Apel naar Utrecht. Vader kreeg een vaste baan bij de Demka Staalfabriek op Zuilen en zijn gezin een mooie eengezinswoning in de Van de Marckstraat in de Betonbuurt.

,,Ik mocht al snel elke dag meedoen met de voetbalwedstrijdjes op het Van de Marckplein. Ik was niet zo’n goede voetballer, vond handballen bij Sport Vereent en waterpolo bij de Vechtstreek, in het om de hoek gelegen zwembad het Noorderbad, veel leuker.’’

Oud-profvoetballer Leen van de Merkt en toenmalig buurman van Harrie beaamt dit, anno november 2017. ,,Harrie deed het best aardig als voetballer, viel echt niet uit de toon bij ons. Hij is later toch maar mooi een handbalinternational en bekende handbaltrainer geworden.’’

Harrie maakte op 17-jarige leeftijd zijn debuut in het eerste team van Sport Vereent. ,,We speelden toen nog 11 tegen 11, op een grasveld. Teamgenoot van toen Henni van Veen ziet Harrie nog komen. ,,Harrie kon toen al heel goed handballen. Zijn talent werd al snel ontdekt door onze trainer Arnold den Hartog Sr.’’

Veldhandbalinternational

Harrie beaamt de woorden van zijn voormalige ploeggenoot. ,,Ik heb veel geleerd van heer Arnold, is me later heel goed van pas gekomen. We werden eind jaren ’50 kampioen van het district West 1 met Sport Vereent, wonnen in de beslissende wedstrijd van IJmond uit Velsen. Ik werd, net zoals mijn ploeggenoot bij Sport Vereent   Dick Oostenbrugge en mijn latere Attila-ploeggenoten Georg Janssen en Nico Suurenbroek, een aantal keren geselecteerd voor het Nederlands veldhandbalelftal. ‘’

Attila

,,Na mijn militaire dienst periode ben ik bij Attila Utrecht gaan handballen.

Een mooie uitdaging, Attila speelde immers een divisie hoger. We hadden een sterk elftal, heb mooie successen behaald. Ik vormde met onder andere Georg Janssen en Nico Suurenbroek een mooi trio.

Ik heb als zaalhandballer ook het Nederlands team gehaald. Mijn debuut maakte ik in een uitverkochte Diekmanhal in Enschede tegen Oostenrijk. Utrechter Coby Wethly stond in het doel.

Wist je overigens dat we in mijn actieve periode best veel Utrechtse zaalhandbalinternationals hebben geleverd? Zoals onder andere de beste doelvrouw van Nederland Gien van Maanen, Thea Jongerius, Joke van de Kamp, Theo van Oort, Henco de Jong, Kees Keijzer, Hans Bosschaart, Nico Suurenbroek en doelman Coby Wethly. ‘’

De Kersttoernooien in de Bernardhal

,,Ik heb aan heel wat Kersttoernooien, in de jaren ‘54 tot medio ’70, meegedaan. Eerst als speler en later ook als coach. Utrechter Heinz Munzert haalde dankzij zijn contacten met landen in het Oostblok jarenlang sterke verenigingen naar Utrecht. In de tijd van het IJzeren Gordijn was het eigenlijk onmogelijk dat clubs een uitreisvisum kregen. Heinz flikte het ieder jaar, mede dankzij een groep handbal minnende sponsoren, weer.

Het handbalniveau lag in het Oostblok op een veel hoger niveau dan in Nederland. Handballend Nederland was echt jaloers op ons. Zelfs Sport in Beeld kwam, uniek toen in televisieland, in 1962 een livereportage met commentator van Utrechter Co Hogendoorn maken. Die wedstrijden toen vergeet ik nooit meer. Ik heb zoveel opgestoken van onze handbalvrienden uit onder andere Polen, Tsjechië, Joegoslavië en Bulgarije. Doodzonde dat dit soort toernooien niet meer worden georganiseerd.

Op mijn 29’ste vond ik het welletjes als speler. Atletha (Utrecht) benaderde me om damestrainer te worden. Ben daar best succesvol geweest met onder andere Gien van Maanen in het doel. Later ook nog een leuke periode trainer geweest bij  de Utrechtse verenigingen Attilla, UD  en  HMSAchilles  en BDC uit Soest.  Volendam kwam ook nog met een mooie aanbieding maar dat vond ik wat te ver reizen met het openbaar vervoer.’’

Beste trainer en medespeler

,,Mijn beste trainer was de trainer van het Nederlands team, de Tsjech Jaroslav Mraz. Hij heeft veel betekenis gehad voor het handbalniveau in Nederland.  Guus Cantelberg, later ook nog trainer van het Nederlands handbalteam, en Pim Rietbroek waren veruit de beste handballers waar ik mee gespeeld heb. Guus en Pim kwamen uit Limburg waar de beste handbalverenigingen toen speelden. Mijn Sport Vereent teammaatje Henni van Veen is overigens nog als trainer van Aalsmeer kampioen van Nederland geworden. Vonden ze in Limburg toen echt niet leuk! ‘’

Jammer dat het tophandbal in Utrecht is verdwenen  

,,Ik kom nog af en toe op de handbalvelden. Mijnkleinkinderen handballen bij de Hv Leidsche Rijn en willen graag dat opa komt kijken. Naar de Senioren ga ik niet meer kijken. Het niveau is helaas behoorlijk gekelderd. Wij deden dat vroeger veel beter, zeker weten.

Ik blijf het zeggen, doodzonde dat het Tophandbal helemaal verdwenen is in Utrecht. Handballend Utrecht heeft m.i. vele kansen laten liggen om met een echt Utrechts topteam op niveau te gaan spelen. Hartstikke leuk om vandaag voor dit verhaal uitgenodigd te worden bij mijn oude handbalmaatjes van vroeger in het Clubhuis van Zuilen Samen Sterk. Gastheer Dick Woudstra kan goed koffie zetten, merk ik.’’

Harrie was echt goed

De oude Handbalmaatjes meldden ondergetekenden nog dat in hun ogen Harrie Schrik met Georg Janssen, Dick van Oostenbrugge en Kees Keijzer tot de beste Utrechtse handballers gerekend kan worden, waarvan akte.

Gert van Es & Piet Rison