Jeroen Wielaert - Bij de presentatie van de nieuwe Utrechtse Uitagenda hoorde ik weer die oude grap over de laatste trein naar Amsterdam. Belegen was het woord niet. Volkomen achterhaald, dat wel. Ik grinnikte wat, bij het ophalen van dat oude adagium over wat ooit het leukste onderdeel van Utrecht was. De tijden zijn veranderd, moest maar duidelijk worden. Het kwam uit Amsterdamse mond, in hartje Utrecht.

Als Utrechter kom ik graag in Amsterdam, ten eerste omdat de grachtengordel onverminderd spectaculair is om te zien. Ik vind het er niet vies, vuil en goor, althans minder dan Wim Pijbes, de directeur van het Rijksmuseum. Beroepsmatig moet ik er regelmatig heen, voor opnamen aangaande nieuwe films, tentoonstellingen en boeken. Een groot genoegen, maar het neemt niet weg dat ik al bijna veertig jaar liever in Utrecht woon dan in Amsterdam. Van Utrecht-chauvinisme heb ik geen last. Zo vind ik dat Amsterdam veel betere musea heeft dan Utrecht en een betere voetbalclub. Voor mij blijft het grote voordeel van Utrecht dat het geen Amsterdam is.

Een Uitagenda voor Utrecht is niet nieuw. Ik heb er al veel zien verdwijnen. Alleen daarom al is het goed dat er een nieuwe verschijnt en ook nog in druk. Nee, print is niet passé. Net als een goede krant wil ik zo’n orgaan in handen hebben bij een koffie, of een glas. Het merkwaardige van de nieuwste zit in het karakter: Amsterdams.

Hanneke Bouwsema heeft als directeur van Cultuurpromotie Utrecht uiteindelijk een Amsterdamse vrouw aangezocht als hoofdredacteur van de Uit-agenda. De schat wist tot voor kort niets van Utrecht: Marie Nanette Schaepman. In haar introductie vertelt ze dat ze ‘een beetje verliefd’ is geworden op Utrecht. Heel innemend. Als columnist is vervolgens Art Rooijakkers benaderd, een Bekende Brabander die Utrecht vooral kent als tussenstop naar Amsterdam. Hanneke Bouwsema vertelde me desgevraagd dat ze het gekende circuit Giphart-Heytze hebben willen vermijden. Zit wat in, maar ik begrijp niet dat het hoofdverhaal over de Verleiders moest worden geschreven door Gijs Groenteman, een ras-Amsterdammer die ik ervan verdenk niet te weten waar Utrecht ligt. Ik bedoel: als de Usual Suspects van onder de Dom niet welkom zijn, kom dan niet aan met een verslaggever uit het geramde Grachtencircuit.

Utrecht kan zelf zijn agenda bepalen, wil ik maar zeggen. Hanneke weet dat heel goed. Het kan ook niet anders, of ze heeft als meesteres van de Utrechtse Cultuurontwikkeling met het nieuwe blad haar grote doel bereikt. De Uitagenda van Utrecht wordt binnenkort grootscheeps verspreid in Amsterdam.