Henk Westbroek - In mijn studententijd zat ik na een biertje of 15 aan mijn taks en gooide de handdoek in de ring. Om over te stappen op jonge jenever. Na een glaasje of 5 van dat spul fluisterde mijn lichaam me in dat ik meer dan voldoende gedronken had.

Naar mijn lichaam heb ik altijd goed geluisterd dus fietste ik daarna naar huis. Of ik ging lopen, als ik niet meer wist waar mijn fiets geparkeerd stond. Ik sla nu 40 jaar over om in 2017 te belanden. Na 1 biertje stop ik. Soms na 2. Daarna ga ik me behelpen met water waarin bubbels zitten zodat het vocht qua glasgedrag op prosecco lijkt.

Samenvattend. Ik ben niet meer in staat om gedurende een langere periode intensief van alcoholische versnaperingen te genieten. Net als de drinktijd voor ouderen, worden stukjes in de krant voor jong & oud ook steeds korter. Omdat zelfs jongere mensen lange verhalen niet meer behappen. Qua concentratie en doorzettingsvermogen. Dit verhaaltje duurt nu bijna 188 woorden dus u bent nu geestelijk volledig gesloopt. Haal diep adem, las een rustpauze in en dan switch ik van onderwerp.

't Hoogt is een horecabedrijf waar je een kopje koffie, wijn en maaltijden kunt kopen. Het half miljoentje subsidie dat 't Hoogt jaarlijks ontvangt is omdat er op de verdieping boven de horeca films vertoond worden. Films waar weinig publiek voor is. Op elk verkocht kaartje legt de gemeente een tientje toe. Dat is compleet weggegooid belastinggeld omdat Jos Stelling met zijn Springhaver en het Louis Hartloper Complex precies dezelfde soort films ook vertoont. Zonder er ook maar 1 cent subsidie voor nodig te hebben.

De politieke subsidievrienden van 't Hoogt zitten in onze gemeenteraad bij de PvdA, D66 maar vooral bij GroenLinks. De directeur van 't Hoogt - Rianne Brouwer - is een zuivere GroenLinkse en mag van haar partij nu bepalen welke aspirant-gemeenteraadsleden geschikt zijn voor de Utrechtse gemeenteraad. Een van de vragen luidt of 't Hoogt een belangrijke culturele rol in het Utrecht vervult. Wie dat ontkent is vanzelfsprekend ongeschikt als GroenLinks gemeenteraadslid.

In de op het internet te vinden verantwoording van het doen en laten van deze GroenLinkse kandidatencommissie staat te lezen dat integriteit hoog in het vaandel stond. Er had 't Hoogt in het vaandel moeten staan.

Pauze. Kijk even naar deel 2 van The Godfather dan denk ik ondertussen over deel 3 van deze column na.

Deel 3 van The Godfather was ook geweldig en daarna was de serie klaar. De PvdA hanteert de zelfgemaakte regel dat iemand maximaal 3 termijnen in de gemeenteraad mag zitten. Om vastroesten te voorkomen. Daarna moet je maar ergens burgemeester, manager van een school of wachtgeldgenieter worden. Mevrouw Gadiza Bouazani heeft zich kandidaat gesteld voor een vierde termijn in onze raad. Nu zelfs als opperhoofd van haar PvdA-fractie. Ze heeft allerlei redenen bedacht om de door haar eigen partij bedachte regel te omzeilen. Dat zijn lachwekkende redenen. Het zou beter zijn om de gedragsregel die de tijd in de gemeenteraad maximaliseert af te schaffen als het toch maar een dode letter is. Dat scheelt in het bedenken van bezopen smoezen en het bedenken van ellenlange rechtvaardigingen die te lang en te gezocht zijn om door de hedendaagse lezers nog bevat te worden.

(Deze column is eerder verschenen in De Oud-Utrechter en met toestemming van de auteur geplaatst.)