Tijdens de opening van muziekpaleis TivoliVredenburg kwam de jarige niet opdagen. Want waar was Frans Bakker?

In de jaren tachtig was Frans Bakker de zanger en toetsenist van de Utrechtse popgroep Kadanz, die hits had met nummers als ‘Dagen Dat Ik Je Vergeet’, ‘In Het Donker’, ‘De Wind’ en ‘Intimiteit’. Utrecht mocht zich in het Nederpoptijdperk zowat de hoofdstad van het land noemen, met verder natuurlijk bands als Het Goede Doel en oorspronkelijk ook Klein Orkest.

Maar Kadanz was een groep met een boodschap. Onder de naam Spitsroeden werd cabaret gemaakt voor homo’s. Er werd opgetreden bij afdelingen van het COC, de organisatie die zich inzet voor de integratie van homoseksualiteit in de samenleving. Met een muzikaal programma hield het gezelschap de aanwezigen een spiegel voor. Uiteindelijk bleven de liedjes over.

Waar is Frans Bakker gebleven? In 1993 vertrok hij naar Curaçao, waar zijn partner vandaan komt. Hij vond er zijn geluk en werd daar nieuwslezer. Maar zijn muziek klinkt hier alleen nog af en toe op de radio, in de Albert Heijn of in een kroeg waar de barman de computer even geen aandacht gegeven heeft. Langzaam verdwijnt hij met Kadanz van de radar.

Een jaar of vijf geleden was er een spectaculaire comeback gepland. Samen met een hoop andere artiesten van hun lichting zou er een Nederpopfestival het land door trekken. Maar voordat het circus op de Vechtsebanen in Utrecht was beland, werd de tour wegens organisatorische tegenslagen abrupt afgebroken. Kadanz was dus wel even terug in het land en speelde naar verluidt fantastisch.

En weg was Frans Bakker weer. Met wat speurwerk zijn er op internet nog wat gedateerde fansites te vinden van Kadanz. Bakker dacht in de toekomst nog wel eens op te gaan treden, maar op Facebook en Twitter nog geen enkel signaal. Op zijn profielfoto geen man met lang haar, een te grote bril en een snorretje op een donker rokerig podium, maar iemand met een ernstig gezicht en een hond op schoot.

In het land van Lee Towers, Kyteman, George Baker, Waylon en Caro Emerald is er in elk geval  nog een artiest die gewoon Frans Bakker heet. En op de gedenkwaardige avond van 3 juli 2014 opende Koning Willem-Alexander in Utrecht niet alleen het nieuwe TivoliVredenburg, maar vierde diezelfde Frans Bakker - waarschijnlijk aan de andere kant van de wereld - heel stilletjes zijn 62e verjaardag.

Helaas dus geen muziek van Kadanz op de grote fuif in het muziekpaleis, waarbij de Utrechtse homoscene meteen een bijzondere ambassadeur had kunnen afvaardigen. Een gemiste kans, want het COC moet nu maar hopen dat voorbijgangers de symboliek begrijpen van dat gekleurde zebrapad dat (bijna) voor de deur ligt.

Oscar van der Horst

@niksgeenpoespas