Kees van Oosten - Haile is sinds vijf jaar in Nederland. Kan zich redelijk verstaanbaar maken en wil graag op eigen benen staan: de bijstand uit. Hij zorgde dat hij het kappersdiploma haalde en vervoegde zich bij de infobalie van Bouwen en Wonen met de vraag of hij een kapperszaak kon beginnen op de Amsterdamsestraatweg. 

Bij de infobalie zeiden ze hem dat dat niet mogelijk was op grond van de Beheersverordening Pijlsweerd, maar dat hij ontheffing zou kunnen krijgen als hij een omgevingsvergunning vroeg: 300 euro. Dat deed hij en in de veronderstelling dat hij die wel zou krijgen huurde hij een winkelruimte, richtte die in met geld van de familie en begon zijn kapperszaak.

Een paar maanden later kwam Toezicht en Handhaving (T&H) langs en gelastte hem de zaak onmiddellijk te sluiten. Het zou niet mogen van de Beheersverordening en het college was niet bereid hem de gevraagde omgevingsvergunning te verlenen.

De voorzieningenrechter bleek het niet de gemeente eens: de last onder dwangsom werd door de rechtbank geschorst vooruitlopend op het besluit dat de gemeente moest nemen op het namens Haile ingediende bezwaar. Uit de Beheersverordening bleek namelijk niet dat Haile zich daar niet zou mogen vestigen. Hij had dus ook de omgevingsvergunning (300 euro) niet hoeven aanvragen.

Nadat de voorzieningenrechter het dwangsombesluit geschorst had was de gemeente aan zet. Die moest, met inachtneming van de uitspraak van de rechtbank, een besluit op bezwaar nemen waarin én de last onder dwangsom ingetrokken zou worden én de negatieve beschikking omgevingsvergunning herroepen. 

Nadat de termijn waarbinnen de gemeente het besluit op bezwaar had moeten nemen ruimschoots verstreken was stelde ik de gemeente in gebreke. Na nog een maand besloot de gemeente voor de Amsterdamsestraatweg een ontwerpbestemmingsplan ter visie te leggen waarin de kapperszaak toegestaan werd (die dus ook al volgens de Beheersverordening oke was!)

Volgens de gemeente was het probleem van Haile nu opgelost en werd het bezwaarschrift én de ingebrekestelling niet-ontvankelijk verklaard. Haile zou volgens de gemeente geen belang meer hebben bij de behandeling van het bezwaar. Nu er (naderhand) volgens het ontwerp bestemmingsplan een kapperszaak mocht komen had Haile (achteraf gezien) geen bezwaarschrift in hoeven dienen, aldus de onzinnige redenering van Juridische Zaken. 

Zo veegt Juridische Zaken het straatje van de gemeente schoon. Waar Juridische Zaken aan voorbijgaat is het feit dat de gemeente Haile nodeloos op kosten heeft gejaagd. Niet alleen door hem nodeloos een omgevingsvergunning aan te laten vragen voor 300 euro, maar ook door hem kosten te laten maken voor rechtskundige bijstand voor het maken van bezwaar. Immers, zoals de voorzieningenrechter oordeelde, de Beheersverordening stond aan de kapperszaak niet in de weg.

Desgevraagd liet de gemeente weten er niet over te peinzen Haile zelfs maar die 300 euro terug te betalen. "Legeskosten worden nooit terugbetaald", aldus de gemeente. Kortom, de rechtbank moet er weer aan te pas komen om ervoor te zorgen dat Haile fatsoenlijk wordt gecompenseerd voor de kosten die hij door een fout van de gemeente heeft moeten maken.