Patrick Tersteeg - Dit jaar wordt in heel Utrecht betaald parkeren ingevoerd. De gemeente schrijft dat betaald parkeren de parkeeroverlast vermindert en duurzame andere keuzes voor de auto aanmoedigt. “Ook neemt de drukte op de weg niet toe en verbetert de kwaliteit van de lucht. Het geld dat we ophalen met betaald parkeren, investeren we in een groene en leefbare stad.”

Maar is dit dan ook reden genoeg om de bewoners van Utrecht een poot uit te draaien? Want behalve dat de tarieven de afgelopen jaren enorm zijn gestegen, zijn de vergunningen voor de bewoners ook veel duurder geworden, terwijl het niet de bewoners zijn die de overlast veroorzaken.

Gisteren kwam mijn moeder, voor het eerst in lange tijd weer bij ons op bezoek. Onze dochter was moe terug gekomen van kamp en om toch nog aan werk toe te komen, heb ik gevraagd of oma weer eens ouderwets wilde komen chillen.

In alle drukte was ik vergeten haar te laten weten dat Utrechters de bewonerskorting tegenwoordig moeten regelen via de app (die verdomme helemaal geen app is, maar slechts een heel erg knullige website). Hierdoor heeft zij €26 afgetikt aan dezelfde parkeerautomaat waar ze de afgelopen 12 jaar wel gewoon de bewonerskorting kon activeren.

Mijn ouders wonen in een dorpje op 25 minuten rijden van Utrecht. Er is al twintig jaar geen openbaar vervoer en de Belbus rijdt zover om dat je bijna anderhalf uur onderweg bent. Als mijn moeder bij ons op bezoek komt, brengt mijn vader haar meestal met de auto naar de tram in Nieuwegein. Dan reist ze inclusief 10 minuten lopen in totaal bijna een uur.

Mijn moeder was een tijd aan het kwakkelen met haar gezondheid. In die periode bracht mijn vader haar met de auto bij ons voor de deur. Dat is niet bepaald milieuvriendelijk, maar zelfs ondanks de huidige benzineprijzen nog steeds goedkoper dan parkeren.

We wonen net buiten de singel in een van de laatste sociale huurwoningen van het blok en toen we hier kwamen wonen vormde onze straat een merkwaardige uitzondering in het parkeerrayon. Hier kon je iets goedkoper parkeren dan in de omliggende straten. Misschien had het er iets mee te maken dat onze straat 40 jaar geleden de rosse buurt van Utrecht was. Hoe dan ook, heb ik de Amsterdammers stiekem weleens uitgelachen om hun toeristische parkeertarieven.

Bovendien hadden wij in onze straat bewonerskorting (die je gewoon aan de automaat met een wachtwoord kon aanvragen, mijn bloeddruk begint alweer te stijgen). We hadden een vastgesteld budget aan korting en ik kan me niet herinneren dat we daar ooit te kort aan zijn gekomen. Helaas zijn de afgelopen jaren de parkeertarieven verdubbeld.

Alsof dat niet erg genoeg is werd onze parkeervergunning in die periode drie keer zo duur. Eerst werden de rayons iets anders ingedeeld, waardoor onze straat geen uitzondering meer was. Daarna werd de prijs van de vergunning elk jaar verhoogd. Ziet de gemeente nu echt niet dat de parkeeroverlast niet bij de bewoners vandaan komt?
  

Morgen deel 2 van deze column!