Terlingen - Truus, Truus en nog eens Truus
Gepubliceerd: maandag 13 juni 2022 20:18
Jim Terlingen - Een standbeeld, twee boeken, twee documentaires en een toneelstuk. Dit Utrechtse voorjaar stond in het teken van Truus van Lier, de jonge verzetsvrouw die in 1943 een NSB-politiebaas doodschoot. Op Nieuws030 besteedden we daar volop aandacht aan. Dat kwam ook, moet ik bekennen, omdat ikzelf met een aantal van deze uitingen enige bemoeienis had.
Nu de storm is gaan liggen, komt echter de gedachte in me op ‘was het eigenlijk niet wat veel?’ En dan moet ik denken aan het mooie artikel van Bert van den Hoed dat hij voor deze site schreef. De titel ‘Waar blijft Trui van Lier?’ is spot-on. Trui, een oudere nicht van Truus, verrichtte eigenlijk wel 150 heldendaden en zelfs zonder geweld. Wat er tegenwoordig van haar in het openbaar te zien is, is alleen een plaquette op de plek waar de crèche was.
Nu is het natuurlijk zo dat er geen biografie over Trui van Lier wordt geschreven door iemand met connecties. En dan doel ik onder meer op het opmerkelijke optreden van Claudia de Breij in 2020 bij ‘M’ - het televisieprogramma van Margriet van der Linden - waarin zij een pleidooi hield voor een standbeeld in Utrecht voor Truus van Lier. Claudia is de vrouw van de biografe van Truus, Jessica van Geel. Het optreden bij 'M' is wat je noemt een aardig hulpje.
Dat het in Utrecht daarna vooral over Truus ging, blijkt ook uit iets wat in april 2021 gebeurde. Voor het ouderlijk huis van Truus, op de Prins Hendriklaan, werd voor de verzetsvrouw een struikelsteentje gelegd. Jessica van Geel hield een toespraak, burgemeester Sharon Dijksma onthulde een informatiebord en nazaat Hans van Lier legde de struikelsteen.
Waarom kwam er tegelijk niet ook een struikelsteentje voor Truus’ moeder? Onlangs pas kreeg ik deze gedachte, toen goed tot me doordrong dat Derkje Wensink ook een vervolgd slachtoffer is. Zij overleed in januari 1945 aan uitputting in Ravensbrück, het vrouwenkamp in Duitsland waar eerder ook haar dochter Truus enkele dagen was.
Als je er lang over nadenkt, is het bizar. Het was toch passend geweest als álle oorlogsslachtoffers van dat adres werden herdacht? En dat Truus die dag met haar moeder werd verenigd? Maar waarom gebeurde dat niet?
Er schieten allerlei gedachten door me heen. Was men het vergeten, de biografe incluis? Wilde men niet dat dat op haar 100e geboortedag de aandacht afgeleid werd van Truus? Is het ene mensenleven meer waard dan het andere? Of zaten we met zijn allen in een Truus-tunnel? Zeg het maar.
Reacties naar: terlingenschrijft@kpnmail.nl
En zie ook: www.jimterlingen.nl