Terlingen - Luchtkastelen in het Convent

Jim Terlingen - Deze dagen ben ik naar de Relieken-tentoonstelling geweest in het Catharijneconvent. Erg leuk om gezien te hebben, maar dat is niet waar ik het nu over wil hebben. Want... er spelen familiebelangen.

Een jaar of wat geleden, toen ik volop bezig was om het leven van mijn overleden opa Jul. Terlingen te onderzoeken, stuitte ik op een nog levende neef van hem. Jan Terlingen (1924) is een ontzettend aardige man, die met zijn even-sympathieke partner Joris Engelbregt (1927) nog steeds zelfstandig in Utrecht woont. Een fijne ontdekking. Onlangs had ik de beide dik-negentigjarigen nog aan de telefoon.

Een onderwerp dat in het contact vaak voorbijkomt, is hun grote hobby: het vervaardigen van miniatuurkerken. Ze hebben er een heleboel gemaakt, waarvan veel Utrechtse modellen tegenwoordig in het Catharijneconvent te vinden zijn. Hun maquettes zijn bijzonder, omdat ook de architectonische veranderingen die de gebouwen hebben doorgemaakt, te zien zijn. Jan en Joris doen zeer grondig onderzoek en hebben daardoor regelmatig de professionals verrast. (Zie voor een foto van de mannen dit AD-artikel.)

Ik ging dus in het Convent ook even kijken in de Utrecht-zaal, waar ze permanent tentoon worden gesteld. Maar ik keek er eerst overheen. Beter gezegd: eronderdoor. Want wat blijkt? Hun maquettes - waaronder de Domkerk en de verdwenen Mariakerk – hangen boven ooghoogte in de lucht. Je kunt ze amper goed zien!

Het deed me plaatsvervangend pijn. Arme Jan en Joris; al die energie erin gestoken en dan zo slecht zichtbaar. @Mevrouw Van Schijndel van het Catharijneconvent (biecht: ik heb even moeten opzoeken wie de scepter zwaait): Dit kan toch niet? Dit doet geen recht aan hun geweldige miniatuurwerk!

En dit zou ook elk niet-familielid kunnen beamen.

Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl