Jim Terlingen - Moesmánia is nu echt op stoom gekomen in Utrecht. Wat een goede naam trouwens, voor de vele festiviteiten in de stad tot 25 mei 2020 rond de surrealistische Utrechtse schilder Joop Moesman (1909-1988). In het bijzonder is een bezoek aan het Centraal Museum een verplicht nummer voor elke Utrechtse kunstliefhebber.

Kan dat, herinneringen hebben aan iemand die je nooit hebt ontmoet? Tuurlijk niet. Ze komen uit mijn eigen leventje, maar ze gaan wel over hem. De eerste is iets wat ik opving uit de mond van Gerard van Rooy (1938-2006). Deze Utrechtse etser, de tweede man van mijn moeder, zat in de jaren zestig samen met Joop Moesman in grafisch gezelschap De Luis.

Het zal twintig jaar later geweest zijn dat ik Gerard hoorde zeggen dat hij kort ervoor op straat een foeterende Moesman was tegengekomen, schoppend tegen een autoband. Moesman had het in deze periode niet zo op auto’s, om het zachtjes uit te drukken. In het nagebouwde atelier van Moesman, dat afgelopen zaterdag werd geopend op Schoutenstraat 10, hangt trouwens een ets met landschapjes van Van Rooy. Deze had Moesman in zijn bezit.

Hier een andere, toepasselijke, ets van Van Rooy, die hij in 2002 maakte:

In memoriam Grietje Snethlage-Hornstra, 2002, ets en aquatint, 160 x 78 mm, Gerard van Rooy

Het is een variant op Moesmans bekende werk Het Gerucht (1937), dat helaas in Utrecht ontbreekt dit jaar. Grietje Snethlage en haar man Carel, vrienden van mijn moeder en Gerard, waren verzamelaars van het werk van Moesman. Carel en Grietje, ook vrienden van de schilder, richtten de Moesman Stichting op. Ze raakten later, zoals dat vaker gebeurde met Moesman, ook weer gebrouilleerd.

Mijn eigen Moesman-liefde werd aangewakkerd in Laren èn op de Schoutenstraat (weer!) bij antiquariaat en boekhandel Lapoutre. Frans Lapoutre (1924-2012) verkocht daar op nummer 5 bijzondere Moesmankaarten en -boekjes, waar hij zelf met de hand de plaatjes in plakte.

Bij Lapoutre thuis schilderde Moesman eens een kunstwerk op een deur, die Frans later voor tien mille heeft verkocht. Het verhaal is mooi beschreven in het boekje 'De deur van Moesman' (1989).

Met een ingeplakt plaatje.

Titelpagina van 'De deur van Moesman'

      
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl