Jim Terlingen - Utrechtse jubel alom over de kandidatuur van Jan van Zanen voor nog eens zes jaar burgemeesterschap. Ik kan iets gemist hebben, maar volgens mij zijn zelfs alle columnisten unaniem: Onze Jan Moet Blijven. Opvallend. En dat terwijl zij over elkaar heen buitelen om wethouder Lot van Hooijdonk af te fikken. Dus je kunt niet zeggen dat ze tandeloos zijn.

“Jij schrijft zelf ook columns, wat vind jij er dan van?”, is een legitieme vraag. Tsja, moeilijk… Ik heb alleen een paar flarden waarop ik iets van een mening kan baseren.

Ik heb de eer gehad om een paar keer met hem om de tafel te mogen zitten. Dat was omdat ik me nogal druk maakte over de vele fouten op het Joodse namenmonument dat in 2015 in Utrecht werd onthuld. Door de passieve houding van het verantwoordelijke bestuur voelde ik me machteloos en vroeg de burgervader om hulp.

In het eerste gesprek met Van Zanen veroverde hij mijn hart. Ik zal niet uit de school klappen van wat hij zei, maar het klonk in mijn oren dat hij zich persoonlijk sterk zou maken voor het maximale dat er aan herstelwerkzaamheden nodig was. Wat er daarna gebeurd is, weet ik niet, maar bij een tweede gesprek was deze Van Zanen weg. Hij was verworden tot een gespreksleider zonder mening. Terug in de meute. Ik kan niet ontkennen dat dit me dit is tegengevallen.

Natuurlijk is hij in zijn optredens erg charmant. Ronduit mediageniek was hij toen hij op een t-shirt onthulde wat het Ultieme Utrechtse Woord was. Op het volkse af. En tijdens en na die spannende 24 Oktoberplein-dag deed hij zijn best, om de Utrechters te verbinden, hetgeen hem goed gelukt lijkt. Dat is knap.

Het ziet er echter bij hem wel allemaal uit als een truc. Ik voel in zijn acties, zijn woorden en zijn intonatie, niet dat hij het zelf echt meent. Alsof hij volledig leunt op de organisatie om hem heen. 

Een burgemeester die een eigen smoel heeft, die klopt met wat hij/zij zegt, en op beslissende momenten voorop loopt, is wat een stad als Utrecht kan gebruiken. Als iets duidelijk is geworden de laatste jaren, is het dat we niet meer in een onschuldig stadje wonen die genoeg heeft aan een vrolijkerd die honderdjarigen bezoekt of die lintjes uitreikt.

       

Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl