Terlingen - Domweg gelukkig aan de singel

Jim Terlingen - Ik wou dat ik kon dichten. Dan zou ik bijzondere woorden vinden waarmee ik het gevoel kon uitdrukken dat me vroeger overviel bij het binnenkomen van de stad. Lopend vanaf het station via het Moreelsepark naar de Mariaplaats: benauwenis. Vooral bij de brug - vroeger de Willemsbrug en sinds 2014 de Marga Klompébrug - die zich boven het kleinste stukje snelweg van Nederland bevond. Het was daar zo godsgruwelijk lelijk.

Dan zou ik ook woorden schrijven over het gevoel van nu. Staand op diezelfde brug, komend vanaf het station, is aan de rechterkant een deel van de nieuwe singel zo goed als klaar. Met links ervan een pad met stijlvolle lantaarns. Ja, zo moet de entree van Utrecht zijn. Fijn. Dit is de stad waar ik trots op ben. En ineens ben ik domweg gelukkig aan de Utrechtse singel.

Op zaterdag 12 september gaat het nieuwe deel feestelijk open en dan hebben we weer een hele singel rond het centrum. Tenminste, als een voormalig aannemer die ik daar vandaag sprak geen gelijk krijgt. "Ik verwacht dat ze zeggen dat ze het niet gaan redden en dat er nog een maandje bijkomt", zei hij me.

Hij heeft niet zo'n hoge pet op van wat hij daar ziet aan werkzaamheden. "Ik zie halfvolle vrachtwagens met zand wegrijden. Echt. Eén van mijn voormalige collega's loopt daar miljoenen te verdienen." En hij voorspelt, net als bij de Uithoflijn, een pittige overschrijding van het ingeboekte bedrag.

Tsja, en laat ik eerlijk zijn: dat laatste is ook mijn stad.

   
Reageren? terlingenschrijft@kpnmail.nl
Zie ook: www.jimterlingen.nl