Raymond Taams - Ik had zo’n leuk, grof-pessimistisch welkomstwoord voorbereid voor de bezoekers van het Eindfeest van kunstenaar Pet van de Luijtgaarden afgelopen zaterdag op de Ravellaan. Sinds 2022 organiseert hij dit festijn voor de zekerheid elk jaar, in een stad waar het steeds meer om geld draait weet je als kunstenaar immers nooit wanneer je van je werkterrein wordt verjaagd.

Omdat ik mede-organisator van het feest was en er natuurlijk allerlei praktische zaken tussendoor kwamen, lukte het niet om de tekst op het podium uit te spreken, ik heb echter altijd zo’n plezier in het uitdragen van dit soort verbale weerzin dat ik de toespraak nog even met mijn Nieuws030-lezers deel, samen met een sfeerimpressie middels foto’s van het buitengewoon vrolijke festival.
  

Een kort welkomstwoord

Als ik ergens voor wil waken, is dat ik straks op mijn sterfbed lig, mijn leven overzie en denk: tja, dat was heel veel tekst en weinig seks. Toch heb ik weer wat geschreven om hier op het podium voor te dragen, ik weet ook niet waarom ik dit deed.

Het is een kort welkomstwoord dat van mezelf de begrippen ‘euthanasie’, check, ‘een voltooid leven’, check, en ‘een algemeen verlangen naar het einde van onze beschaving’, check, moest bevatten, ja, een algemeen verlangen naar het einde van onze beschaving, doodmoe als we van onszelf zijn geworden door de eeuwen heen, let wel: we bevinden ons op het continent waar tachtig jaar geleden een industriële, vanachter bureaus geplande massamoord plaatsvond, we hadden er daarna beter met zijn allen mee kunnen stoppen, toch staan we hier vandaag weer op alweer het vierde Eindfeest van kunstenaar Pet van de Luijtgaarden.

Gefeliciteerd Pet met dit bijna-jubileum, volgend jaar hopelijk Eindfeest 5.

Voordat ik jullie allemaal een fijne middag met heel veel plezier wens, wil ik nog even het ‘voltooid leven’ aanstippen. Weet u nog hoe we acht jaar geleden niet uitgepraat raakten over hulp bij levenseinde van mensen die rationeel besloten hadden dat hun bucketlist voltooid was?

De discussie werd aangezwengeld door D66, maar laat ik het niet te politiek maken in mijn welkomstwoord, er zijn vast D66-stemmers op dit Eindfeest, gezien de naam van het festival lijkt me dat in ieder geval waarschijnlijk. D66 is een prachtpartij, net als de PVV, het is alleen zo jammer dat de ouderwetse sociaaldemocratie niet meer bestaat, het liefst zou ik namelijk gewoon weer op de Partij van de Arbeid stemmen.

Ach, in het licht van het naderende einde is een stem op Wilders of Jetten klein bier, over bier gesproken, dat is er vanmiddag, evenals muziek en aangenaam weer, geniet!

 

Foto's Raymond Taams