Taams - Negativi-tijd! (15)
Gepubliceerd: woensdag 20 november 2024 11:24
Raymond Taams - Ik ben geen nieuwe Jezus Christus en zelfs geen nieuwe Hans van Willigenburg, hoewel ik er onmiddellijk voor zou tekenen om tot mijn pensioen een eigentijdse, goudbruine versie van Koffietijd! te presenteren op RTL 4.
Nee, mijn lot ligt waarschijnlijk ergens anders, dit heeft alles te maken met wat de meester van groep acht over mij schreef bij het afscheid van de basisschool, ik vond zijn woorden terug tijdens het leeghalen van mijn ouderlijk huis, nu acht jaar geleden.
Meester Bertil – zo heette hij – had een boekwerkje gemaakt met over elke leerling enkele dichtregels. ‘Raymond Taams, die kreeg je er niet zo snel onder, de wereld vergaat, hij werkt door en dat is heel bijzonder’, stond er over mij, waarschijnlijk is het dus mijn levenslot om een of andere apocalyptische gebeurtenis in goede banen te leiden, daarna kan ik zelf dood, zo werkt de natuur nu eenmaal, je bent slechts een werktuig.
Een werktuig zijn van de natuur is overigens iets anders dan een werktuig zijn van het kapitalisme, ‘kapitalisme’ en ‘natuur’ worden vaak als synoniem beschouwd, dit is het werk van de uitstekende marketing-machine die het kapitalisme in de loop der eeuwen bouwde.
Het bovenstaande is een omslachtige manier om te zeggen dat ik tot het noodlot toeslaat gezellig ‘Negativi-tijd!’ voor u blijf maken, welkom bij aflevering vijftien, oh ja, het zou natuurlijk kunnen dat deze service-rubriek reeds mijn noodlot is, maar dat zie ik dan wel weer.
Sinterklaas is in het land, daar richten we ons op, in de hoop net zoveel sfeer en warmte door het beeldscherm te stralen als Hans van Willigenburg deed bij Koffietijd. Hans was een soort pratende open haard, hij zou in deze kille tijden uitstekend van pas komen, vooral omdat het Utrechtse gemeentebestuur houtstook binnenshuis wil verbieden.
Zo’n verbod zal het concept ‘Roetveegpiet’ enkele jaren na de introductie alweer van tafel vegen, een feit op basis waarvan we kunnen vaststellen dat de positiviteit in filosofische zin – ‘vooruitgang’ dus – inmiddels voldoende snelheid heeft om over de kop te slaan.